Miami Horror wekt disco weer tot leven

De catchy discopop van het jonge Australische Miami Horror begint stilaan zijn weg te vinden op het Europese vasteland. Knack Focus sprak de band over ‘Illumination’, de nieuwe en uiterst dansbare plaat van de Aussies.

Dirty disco dancing Down Under style? Gaarne! Miami Horror, het geesteskind van plaatjesdraaier Benjamin Plant, wil na Australië ook het Europese vasteland veroveren. Zo’n drie jaar geleden heulde Plant nog alleen rond als DJ in discotheken en clubs. Zijn remixes en eigen werk werden al snel opgepikt door de blogosfeer en later ook door platenbaas EMI. Om aan het clubcircuit te ontsnappen en een volwaardige festivalband te worden,voegde de jonge Australiër drie getalenteerde muzikanten toe ‘zijn’ band. Drie jaar later verkennen de jongeheren van Miami Horror ons continent met hun jongste plaat ‘Illumination’. En ze laten het zich smaken: ‘Over Europa geen slecht woord, enkel het optreden in Kopenhagen trok op niets.’

Bijzondere bandnaam, iemand ooit nare ervaringen gehad in Miami? Josh Moriarty: ‘Vreemd genoeg is Miami een van de leukste plekken waar ik ooit ben geweest. Ik hoop dat ze het ons niet kwalijk nemen. Miami Horror klonk gewoon goed, meer zit er niet achter. Toen we er optraden waren de mensen ook ongelooflijk enthousiast. Misschien omdat ze dachten dat we locals waren.’ (lacht)

Hoe verloopt de veroveringstocht door Europa? Moriarty: ‘Ik ben blij dat we hier eindelijk geraakt zijn. De optredens in Amsterdam en Parijs waren briljant.’
Benjamin Plant: ‘Maar Kopenhagen sucks. Het publiek applaudisseerde wel maar stond de hele tijd stil. Daar kan ik echt niet tegen.’

Miami Horror heeft zijn ‘roem’ te danken aan het internet, akkoord? Moriarty: ‘Akkoord, we hebben veel te danken aan blogs maar gaat dat tegenwoordig niet zo met alle bands?’
Plant: ‘Je moet het belang van blogs niet overschatten. Er wordt zoveel onzin geschreven. De ene dag ben je een beloftevolle jonge band, de volgende ben je uitgeblust en saai.’

De muziek van Miami Horror wordt wel eens als chillwave omschreven, maar wat is dat in godsnaam? Plant: ‘Dat heb ik ook gehoord. Ik wist niet dat er zoiets bestond als chillwave. Die mensen zijn gewoon volledig fout.’ (lacht)
Moriarty: ‘Wij willen eigenlijk geen genre op onze muziek plakken. We gebruiken elementen uit de seventies en uit de discoscene, maar ook uit de psychedelica.’

Vanwaar komt die liefde voor disco eigenlijk? Moriarty: ‘Je kan toch niet anders dan ervan houden?’
Plant: ‘Toen ik jong was heb ik een fase gehad waarin ik gek was van de Jackson Five en soortgelijke bands. Nu blijkt toch dat het meer dan een fase was.’

Benjamin, Miami Horror startte als jouw soloproject. Is het nog steeds ‘jouw’ band? Plant: ‘Zeker en vast. De andere bandleden hebben mij alleen maar creatiever gemaakt. Dingen die ik niet kan, kunnen zij wel, en omgekeerd.’

Je eerste remix was er eentje van Tegan & Sara. Dat contrasteert toch enigszins met wat Miami Horror probeert te zijn? Plant: ‘Die remix heb ik lang proberen verstoppen. Ik was nog jong en impulsief, en het was gewoon leuk.’
Moriarty: ‘Ik wist zelfs niet dat die bestond. Op een bepaald moment kwam een fan me zeggen: ‘Ik vind dat Tegan & Sara nummer door Miami Horror echt goed’. Geen flauw idee waar die man het over had!’ (lacht)

We waren erbij op het concert in de Paradiso in Amsterdam vorige week. Jullie klinken live toch wel veel energieker en minder elektronisch dan op cd? Moriarty: ‘Als we live zoals op cd zouden willen klinken, zou het maar saai worden. Dan zou daar gewoon één iemand met een dj-set op een podium staan. Dat spreekt toch niet aan? Maar oké, je hebt ergens wel gelijk. Op onze volgende plaat gaan we wel wat meer richting het live geluid gaan, omdat we merken dat mensen daar meer van houden.’

Een klein puntje van kritiek misschien. Josh, toen je de micro vastpakte en de gitaar even liet hangen, klonk je stem veel beter. Moriarty: ‘Het is niet altijd even gemakkelijk om die twee te combineren (lacht). Misschien had ik een slechte dag, of misschien ben ik gewoon verschrikkelijk slecht? We zijn maar met z’n vieren op dit moment. Misschien dat er in de toekomst nog iemand bijkomt. Dan kan ik me meer op één ding concentreren.’

Slotvraag, in Australië zijn jullie big business, hier spelen jullie in kleine en soms halfvolle zaaltjes. Hoe groot is het contrast? Moriarty: ‘Zijn wij dan groot in Australië? (lacht) Oké, we zijn misschien niet onbekend.’
Plant: ‘Australië heeft eigenlijk niet echt een popsterrencultuur. Wij kunnen er nog gewoon over straat lopen. We spelen daar natuurlijk wel voor een groter publiek, maar dat maakt niet zoveel uit.’
Aaron Shanahan: ‘Wat echt telt, is dat mensen met een glimlach buitengaan na een concert.’

Laurens DeBlock