Al hoorde het label eerst geen hit in Love Nwantiti. ‘Iemand was mis’, grijnst Ckay. ‘En ik was het niet.’
Er beweegt al enige tijd iets in Nigeria. Een van de eersten die bewees dat afrobeats, de verzamelnaam waaronder popartiesten uit het West-Afrikaanse land zich graag scharen, een internationaal potentieel heeft, was Wizkid. Hij mocht opdraven in One Dance (2016) van superster Drake, in 2016 een nummeréénhit. Ondertussen heeft hij ook al samengewerkt met onder meer Beyoncé en Justin Bieber. Andere namen die het pad mee effenden, zijn Davido en Tekno, die onder meer Chris Brown en – alweer – Beyoncé konden bekoren.
Maar die drie zijn allang niet meer de enige namen die van zich doen spreken (zie ook kader). En Brown, Bieber, Beyoncé en Drake zijn allang niet meer de enige supersterren die naar samenwerkingen hengelen. Waar die tot voor kort aanklopten bij de helden van de latinpop lijken ze hun pijlen nu te richten op afrobeats. Ed Sheeran vroeg recent zelf om een bijdrage te mogen leveren aan een remix van Peru van Nigeriaan Fireboy DML. Het nummer is op alle streamingplatformen samen intussen meer dan 250 miljoen keer beluisterd. Ook Madonna is fan: zij vroeg Fireboy een remix te maken van haar oude hit Frozen. Enkele weken geleden nog bracht Selena Gomez haar versie uit van Calm Down, een nummer van Nigeriaan Rema dat razendsnel 100 miljoen streams bereikte op Spotify. In België wordt Calm Down intussen grijsgedraaid op de jongerenzenders.
Ik schrijf over mijn liefdesleven. Je moet niet proberen om de volgende Burna Boy of Fela Kuti te zijn. Ik ben CNN niet, hè.
En dan is er nog Chukwuka Ekweani, alias Ckay. In september vorig jaar merkte hij dat een ouder nummer van hem op TikTok boomde. Love Nwantiti, dat hij had uitgebracht in 2019, was dankzij een zoveelste dansroutine op de app opnieuw onder de aandacht gekomen. ‘In Afrika was het al eens een hit geweest, dus ik had niet verwacht dat het een tweede keer zou ontploffen’, zegt hij.
Tien miljoen tiktoks later kijkt Ckay door zijn Pradabril uit op de koepel van het Centraal Station van Antwerpen – hij was begin deze maand een van de hoofdacts op het festival Fire Is Gold. Love Nwantiti heeft op Spotify (origineel en remix samengeteld) 1 miljard streams verzameld. In 2021 werd geen enkel nummer meer geshazamd dan deze afropopsong van de Nigeriaan, alleen al de akoestische versie van zijn wereldhit werd op YouTube meer dan 200 miljoen keer aangeklikt. Als eerste Afrikaanse artiest ooit stond hij in de Pop Star Power Rankings van Bloomberg, een lijst van ’s werelds meest invloedrijke artiesten, tussen wereldsterren als Drake, Justin Bieber, Billie Eilish en Dua Lipa. Het weekblad Time rekent de twintiger tot zijn next generation leaders van 2022. Maar het lijkt hem allemaal niet te beïndrukken. Ckay wist dat hij de wereld zou veroveren.
Moet je jezelf echt niet soms in de arm knijpen?
Ckay: Nee.
Je zat naar verluidt al in de studio met Diplo. Je was te zien in Jimmy Kimmels Tonight Show. Je stond dit jaar op Coachella.
Ckay: Ja. Wat is daar verbazingwekkend aan?
Euhm…
Ckay: Dat ik Cristiano Ronaldo heb zien viben op Love Nwantiti, dát vond ik bijzonder. Maar verder is de wereld met mijn muziek rondtrekken altijd mijn plan A geweest. Ik ben blij dat alles stilaan uitdraait zoals het in mijn hoofd zat.
Maar dat afrobeats internationaal gaat, verbaast mij niet. Dat meen ik. Toen ik nog op de middelbare school zat – rond 2011, gok ik – ben ik voor een internationale fysica-olympiade naar Oostenrijk gereisd. Op de afterparty werd muziek gespeeld van 2Face (intussen heet hij 2Baba, nvdr.) en D’banj, in die tijd succesvolle artiesten in Nigeria. Daar zag ik voor het eerst hoe afrobeats zowel wit als zwart aan het dansen kreeg. Het genre is sindsdien alleen maar groter geworden.
Hoe valt dat succes te verklaren?
Ckay: We hebben veel aan het internet te danken. Cd’s lieten niet toe dat je viraal ging maar nu heb je als muziekconsument de streamingdienst maar voor het kiezen. En dan zijn er nog Instagram, TikTok en Snapchat, dankbare platformen om je muziek de wereld te laten rondreizen. Maar je mag de hoofdreden van het succes niet vergeten: de muziek. Véél mensen houden van wat Burna Boy, Fireboy DML en ik maken. Anders word je niet populair.
Decennia voor Wizkid, Davido of Tekno had Nigeria met Fela Kuti en King Sunny Adé ook al befaamde muzikale exportproducten. Is er iemand die jij specifiek als een wegbereider ziet?
Ckay: Niemand in het bijzonder. Wat anderen en mij overkomt, is het resultaat van een collectieve prestatie, van de jaren vijftig tot nu. Het zou onrespectvol zijn om enkel King Sunny Adé of Fela Kuti te benoemen. Als morgen een nieuwe jonge Nigeriaanse ster opstaat, zal zijn succes de vrucht zijn van wat Fela Kuti, King Sunny Adé, Burna Boy, vele anderen én ik betekenen en betekend hebben.
In interviews laat je geregeld vallen dat je als kind vooral in de ban was van wereldsterren.
Ckay: Michael Jackson, Usher, Chris Brown, Enrique Iglesias… (lacht) Het popsterrendom heeft mij altijd geïntrigeerd. Ik keek veel televisie, waardoor ik er zelf van droomde op een dag de artiest te worden naar wie kinderen opkijken, maar voor mijn ouders was een muzikale carrière uit den boze.
Is je vader geen muzikant?
Ckay: Ja en nee. Hij is dokter, maar na zijn uren was hij koormeester en organist. Het is dankzij hem dat ik piano speel. Meer nog: ik trad vaak op voor vrienden en familie – Für Elise van Beethoven was mijn favoriete compositie – maar hij heeft mij nooit aangemoedigd om daar effectief iets mee te doen. Integendeel. Als het aan mijn ouders lag was ik nu een academicus met een prestigieuze job. (lacht)
Hoe zag je jeugd eruit?
Ckay: Very boring, very regular. Ik ben geboren in Kaduna, een kleine stad in het noorden. Daar was er – en is er nog steeds – veel spanning tussen de moslims en christenen. Die conflicten mondden al eens uit in zware gevechten, waardoor ik al op prille leeftijd met bloedbaden werd geconfronteerd. Niet dat Kaduna 24 uur per dag, 7 dagen op 7 een gewelddadige plek was. Los van de conflicten was het er behoorlijk saai. Het was in elk geval niet de stad waar ik mijn dromen in vervulling zag gaan.
Op mijn negentiende ben ik die stad ontvlucht, naar Lagos. De weinige muzikanten die je in Kaduna had, deden er niet toe. Als je het wilde maken, was het in Lagos te doen. Maar die verhuizing is het grootste risico dat ik ooit heb genomen. Ik kende er één producer, bij wie ik een maand heb verbleven. Verder had ik enkel een droom en het geloof in eigen kunnen.
Wat is het verschil tussen Lagos en Kaduna?
Ckay: In Kaduna gaat het er veel slomer aan toe, in Lagos is het leven snel en chaotisch. Ik heb het er mentaal en financieel zwaar gehad – een appartement huren is in Lagos vierhonderd keer duurder – maar ik heb de uitdagingen tot een goed einde gebracht. Ik ben een plantrekker, ik zal nooit een droom opgeven. Waar ik die mentaliteit van heb? I’m just stubborn as fuck.(lacht)
Ik heb drie jaar lang muziek voor anderen gemaakt, onder wie Ice Prince, Dice Ailes en M.I., enerzijds om rond te komen, anderzijds om bij de platenfirma’s een voet tussen de deur te krijgen. Het was hosselen om financieel het hoofd boven water te houden, maar ik was allang blij dat ik voor mijn muziek betaald werd. In Kaduna zat ik met enkele vrienden in een gospelgroep, maar we werden nooit betaald voor concerten. We draaiden onze nikkel af in ruil voor een ‘God bless you’. Ik heb mij lang ondergewaardeerd gevoeld.
Ik hou van Angèles stem. We zouden de koppen eens bij elkaar moeten steken.
Ckays productiewerk en schrijversskills werpen uiteindelijk hun vruchten af. Chocolate City, een toonaangevend Nigeriaans label, biedt hem onderdak. In 2016 brengt hij daar zijn eerste werk uit onder het pseudoniem Ckay. Op zijn eerste ep Ckay the First (2019) staat Love Nwantiti, waarmee hij twee jaar later een wereldhit zal scoren. Later deze maand verschijnt eindelijk zijn eerste langspeler Sad Romance, met daarop Emiliana, intussen ook al goed voor meer dan 100 miljoen streams.
Ckay: Iederéén bij Chocolate City zei over Love Nwantiti: ‘It’s not a banger. Er zit werkelijk niets in die track. En hij is te traag.’ Ik heb mij daar slecht bij gevoeld, maar nu is het het nummer waar het label het meeste geld ooit aan heeft verdiend. (schouderophalend) Someone was wrong and it wasn’t me.
Het is dankzij je doorzettingsvermogen dat je hier staat. Je ouders stonden niet achter je droom, je label gaf je zelfvertrouwen een deuk…
Ckay: In de gospelgroep waar ik daarnet over sprak, voelde ik al snel dat de andere leden zouden bezwijken onder de druk van hun ouders om een gewoon leven te ambiëren. Ik daarentegen had een doel, en anderen zouden de weg ernaartoe alleen maar vertragen. Daarom ben ik soloartiest en zit ik niet in een boyband, waar elk groepslid zijn agenda heeft.
Wat doet het je om te zien dat je songs overal ter wereld worden meegezongen?
Ckay: In dit digitale tijdperk voelt weinig nog als onbekend terrein aan. Voor ik naar een vreemd land reis, hoef ik maar in te zoomen op de Spotifystatistieken om te weten waar ik aan toe ben. Mijn eerste bezoek aan de Verenigde Staten was spannend maar ergens ook niet, omdat ik wist dat Love Nwantiti er platina had gehaald. Daardoor valt de stress van een concert gedeeltelijk weg: je wéét dat ze je muziek kennen. Maar natuurlijk doet het mij iets. Liveshows, dat zijn de momenten waarvoor je het doet.
Je album heet Sad Romance, Love Nwantiti gaat over een relatiebreuk en ook singles Emiliana en You zijn liefdesnummers.
Ckay: Op Ckay the First, mijn eerste verzameling songs waar respons op kwam, was de liefde het centraal thema. Sindsdien weet ik dat emotionele afrobeats is wat mij van anderen zal onderscheiden. Ik schrijf over de hoogtes en laagtes van mijn liefdesleven en alles daartussenin. Je moet niet proberen om de volgende Burna Boy of Fela Kuti te zijn. Ik ben niet de persoon die zich in zijn muziek zal uitdrukken over de Nigeriaanse politiek. Ik ben CNN niet, hè.
De Belgische dj Black Mamba noemt jouw song Watawi het perfecte barbecuelied. Wat zijn volgens jou de beste omstandigheden om naar Sad Romance te luisteren?
Ckay: Tijdens de seks. Of onder de douche of in een zwembad. Ik vind eigenlijk dat je overal naar mijn muziek kunt luisteren. (doodserieus) Tenzij je naar de oorlog trekt, ik maak niet echt strijdsongs.
Ik zag dat Angèle en jij elkaar volgen op Instagram. Zit er toevallig een samenwerking in de pijplijn?
Ckay: Ik hou van haar stem, maar ze heeft mij in elk geval nog niet gecontacteerd. We zouden de koppen eens bij elkaar moeten steken, maar nu ik voortdurend aan het reizen ben, is dat niet zo evident. Het gebeurt wel, hoor, dat ik door bekende artiesten, wier namen ik het liefst voor mezelf houd, word uitgenodigd om aan een nummer te werken. Daarover kom je binnenkort meer te weten.
SAD ROMANCE
Uit op 23/9 via Warner.
Ckay speelt op 16/11 in de Botanique, Brussel. Alle info: botanique.be
MEER AFROBEATS
Vier andere vaandeldragers van de nieuwe Nigeriaanse pop.
De nieuwe Beyoncé – Ayra Starr
Leeftijd 20
Het geluid r&b, pop.
Luister naar Bloody Samaritan, Fashion Killer
U noemt Ayra Starr toch maar beter niet de nieuwe Beyoncé. Toen een fan dat op Twitter deed, reageerde Starr met ‘baby calm down’. Toch is deze Nigeriaanse, zoals in haar biografie staat, ‘onmogelijk te negeren’. Ze leerde zingen via YouTube en eindigde tweede in een tv-talentenjacht op tv. Enkele covers op Instagram later kreeg ze een platencontract aangeboden. Op haar eerste plaat 19 & Dangerous belandden pop, afrobeat, trap, r&b, dancehall en wat dies meer zij in de shaker en zingt ze over gen Z-onderwerpen, waaronder de Netflix-reeks Bridgerton. Intussen is Starr 20 maar nog steeds even dangerous.
De coming man – Rema
Leeftijd 22
Het geluid ‘Afrorave’, zoals hij het zelf noemt.
Luister naarCalm Down, Dumebi, Soundgasm
Divine Ikubor, alias Rema, werd bekend als de afrobeatsartiest die het met Iron Man tot Barack Obama’s Summer Playlist 2019 schopte. Van zijn generatie Nigeriaanse pophelden deed Rema tot dusver het minst beroep op andere artiesten in zijn zoektocht naar naamsbekendheid. Ook al was hij te horen aan de zijde van FKA Twigs en Skepta, op zijn grootste successen Calm Down (momenteel in hoge rotatie op Studio Brussel), Dumebi en Soundgasm doet hij het in z’n eentje. Rema noemt wat hij maakt afrorave. Over wat dat precies inhoudt, is hij behoorlijk vaag, maar hij is ervan overtuigd dat de dansbare afropop die hij maakt een subgenre op zich is.
De beste (en bekendste) – Burna Boy
Leeftijd 31
Het geluid ‘Afrofusion’, waarin zowel r&b, reggae, dancehall als pop weerklinkt.
Luister naarYe, Last Last, On the Low
Beyoncé, Major Lazer, Justin Bieber en Stormzy deden eerder al beroep op het talent van Damini Ebunoluwa Ogulu, alias Burna Boy, alias de ‘African Giant’, die zichzelf zo noemde uit frustratie omdat zijn naam in 2019 in kleine letters op de Coachella-affiche stond. Nog voor de (terechte) hype rond de beste afrobeatsartiest speelde Burna Boy in ons land op Reggae Geel. Intussen heeft hij de Londense Wembley Arena uitverkocht en onlangs speelde hij als eerste Nigeriaan ooit een headlineshow in het New Yorkse Madison Square Garden. Het is slechts een kwestie van tijd voor Rock Werchter of Pukkelpop hem als headliner vragen.
Het grootste talent – Tems
Leeftijd 27
Het geluid Neosoul, slaapkamerpop en r&b.Luister naarHigher, Free Mind, Found
Al zal het niet lang duren voor Temilade ‘Tems’ Openiyi de term ‘talent’ is ontgroeid. Het is haar stem die Essence draagt, het nummer van mede-Nigeriaan Wizkid dat in 2021 op 23 in de prestigieuze Billboard Hot 100 piekte. Drake vroeg haar voor een nummer op Certified Lover Boy en ze is een van de drie gastzangers op Beyoncés Renaissance. Het zijn dus niet de minsten wie Tems’ stem is opgevallen. Marvel-fans kennen haar ondertussen van haar versie van No Woman, No Cry, te horen in de trailer voor Black Panther: Wakanda Forever. Wanneer ze eigen werk maakt, kiest ze voor intimiteit. Ckay vindt dat hij seksmuziek maakt, de neosoul van Tems kan je ook in de sfeer brengen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
