Le Quattro Volte: Woordeloos meedogenloos
Maak u op voor een biologerende en uitgesproken poëtische bezinning over reïncarnatie en de cyclus van het leven.
Le Quattro Volte (2010)
Film: **** ~ Extra’s: *
Film. Een film over een herder en zijn geiten in Calabrië, kolenbranders en een boomfeest? Blockbustermateriaal lijkt het niet echt. Nochtans werd deze tweede langspeelfilm van Michelangelo Frammartino een van de grote verrassingen van vorig jaar. Frammartino haalde de mosterd bij Pythagoras, een Griekse wijsgeer die in reïncarnatie geloofde. Volgens hem bestaat het leven uit vier stadia: de mens komt terug als dier, vervolgens als plant en ten slotte als mineraal. Hoe je dar terugvindt in Le Quattro Volte? Na de dood van de herder focust Frammartino zich op het leven van een geitje om te eindigen bij de kolenbranders.
Wat de film zo bijzonder maakt, is de puntgave en dwingende vertelstijl. Frammartino’s beeldregie is sober en observerend, zijn beeldcomposities verleiden. Le Quattro Volte is het soort film waarin een shot van opdwarrelend stof in een felle lichtstraal een verhaal vertelt. Frammartino’s shots zijn ingenieus in hun eenvoud. Denk maar aan de scène waarin hij in één lang aangehouden beweging het passiespel laat passeren en toont hoe door toedoen van een hond een kleine truck in de geitenstalling bolt. Komedie en drama, leven en dood in één shot.
De afwezigheid van dialogen en muziek wordt gecompenseerd met een opvallende aandacht voor omgevingsgeluiden als de menselijke stem, de geitenbellen of het ritselen van de bladeren. De band tussen mens, dier en natuur is niet te breken. Je hoeft niet meteen in reïncarnatie te geloven om van dit meesterlijk geregisseerde kleinood te genieten. Herboren worden als een klein wit geitje? Het heeft wel iets…
Extra’s. Kort, maar degelijk interview met de regisseur.
Piet Goethals
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier