Het zijn drukke tijden voor Lander Gyselinck. De drummer speelt drie keer op Jazz Middelheim en cureerde samen met zijn Beraadgeslagen-maatje Fulco Ottervanger ook een volledige dag van het festival.
Lander Gyselinck: Druk, ja, maar ik ben opgeladen! Met Stuff zijn we net terug van Sinsal, een klein festival op een eiland in Galicië. Er passen duizend mensen op dat eilandje, en de line-up kom je pas te weten wanneer je er aankomt. Heel leuk, heel speciaal. Voor mij ideaal om te combineren met een vakantie in Barcelona, waar ik – op de vlucht voor de Gentse Feesten – naar Sónar ben geweest. Heel veel goede dingen gezien daar, zoals Arca, en knappe dj-sets meegepikt van onder meer Four Tet en Theo Parrish.
Even terug naar begin juli, toen Stuff Gent Jazz mocht afsluiten. Achteraf was iedereen lyrisch over jullie passage.
Gyselinck: Ikzelf was ziek die dag, dus een deel van het optreden heb ik in een waas meegemaakt. Maar het publiek heeft me erdoor getrokken, want die show was een erg mooi voorbeeld van een thuismatch. Iedereen was meteen helemaal mee, zelden zoiets meegemaakt. In Gent weten ze onderhand wel hoe ze Stuff moeten lezen, het publiek hier moet onze code niet meer kraken. Op andere plekken, zeker in het buitenland, duurt dat soms even.
Mijn project Ragini Trio is de favoriet van mijn ouders. Dat is mooi meegenomen.
Is er iets waar je extra naar uitkijkt op de door jullie gecureerde dag op Jazz Middelheim?
Gyselinck: Het is een mooi, gevarieerd programma geworden, vind ik. Linus, bijvoorbeeld, het duo van gitarist Ruben Machtelinckx en saxofonist Thomas Jillings, speelt luchtige, Scandinavisch geïnspireerde folkjazz, met veel ruimte voor improvisatie. Met Niels Van Heertum, die op eufonium meespeelt, heb ik nog in de klas gezeten, en het zal een mooi contrast vormen met de meer dansbare acts op de affiche. Maar misschien kijk ik nog het meest uit naar onze eigen show van Beraadgeslagen & Bondgenoten. Die bondgenoten heten namelijk Zwangere Guy, Charlotte Adigéry – allebei goede vrienden – en Mauro Pawlowski, van wie ik altijd fan ben geweest. Benieuwd wat die combinatie zal geven. (lacht)
De dag nadien speel je nog een keer op Jazz Middelheim, met Ragini Trio, een van je minder bekende projecten.
Gyselinck: Behalve saxofonist Nathan Daems en ik zitten in Ragini Trio tegenwoordig ook een Italiaanse bassist, een Frans-Servische pianist en een Indiase zangeres. ‘Project’ is dus het juiste woord, het moet niet per se zo hard rollen als de andere bands. Gelukkig, want eigenlijk heb ik momenteel al te veel groepen. Maar Ragini Trio is altijd leuk en spannend om te doen, net omdat we de kans niet krijgen om veel voor te bereiden. En van al mijn muzikale bezigheden is het de favoriet van mijn ouders, dat is ook mooi meegenomen. (lacht)
