Kinshasa, dag vier (27 mei)
‘In Europa hebben jullie horloges, hier hebben we tijd.’ Papa Didier (bassist en leider van het orkest) hanteert sinds de start van de tournee deze leuze : ‘Het belangrijkste ding om hier te bewaren, is geduld.’
‘In Europa hebben jullie horloges, hier hebben we tijd.’
Papa Didier (bassist en leider van het orkest) hanteert sinds de start van de tournee deze leuze : ‘Het belangrijkste ding om hier te bewaren, is geduld.’
Een voorbeeld : de bus die ons van het hotel naar ons lokaal moet brengen, heeft gemiddeld anderhalf uur vertraging, maar vanochtend, op de dag van ons eerste concert, komt hij tweeënhalf uur te laat.
Royce Mumba (de zanger van Le Jour d’Après/Cha-cha) en Olga, de zangeres en danseres die ons op deze tournee vergezelt, wachten ons al op sinds half elf deze ochtend… Uiteindelijk komen we aan om twaalf uur ! Als ik zeg we, bedoel ik Didier, Saidou en ik. De anderen verblijven nog in het hotel.
We moeten eigenlijk voor het concert nog repeteren met de lokale muzikanten die nog nooit de volledige set speelden en zelfs niet alle songs kennen. Maar we worden om 13u met de hele ploeg verwacht voor een lunch bij Kathryn Brahy, ambassadrice voor Wallonië en Brussel in Kinshasa. Het protocol verplicht ons om daarbij aanwezig te zijn (lees : de sponsors van de tournee willen ons ontmoeten).
Gelukkig toont Kathryn begrip voor onze verwarring, ons gebrek aan tijd en tilt ze niet te zwaar aan de clash van agenda’s.
‘In Europa hebben jullie horloges, hier hebben we tijd.’ Om te onthouden…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier