Kinshasa dag twee (25 mei)
Persconferentie om 11u. Voor een publiek van dertig à veertig journalisten van de lokale tv en pers gaan we van start. Het verwordt al snel tot een welles-nietesspelletje met de Waals-Brusselse delegatie en hun beslissing om een Belgisch-Congolese artiest te ondersteunen (lees : een inwoner van België).
Persconferentie om 11u
Voor een publiek van dertig à veertig journalisten van de lokale tv en pers gaan we van start. Het verwordt al snel tot een welles-nietesspelletje met de Waals-Brusselse delegatie en hun beslissing om een Belgisch-Congolese artiest te ondersteunen (lees : een inwoner van België).
In koor : Waarom geen lokale artiesten uit de opkomende folkscene ? Wat kunnen jullie voorstellen na Yambi ? Hoe staat het met de geloofwaardigheid van Baloji ?
Onthou vooral dat ze het album niet gehoord hadden en dat ze eenvoudigweg negeerden dat ik voor de plaat samenwerkte met verschillende lokale artiesten. Het ontbrak niet aan argumenten om onze aanpak te verdedigen. Dus waarom niet Baloji ?
Waarop wachten de lokale media om evenveel aandacht te geven aan artiesten die geen contract hebben met een van de vijf majors ? Er is geen straat, geen radiozender of televisiezender in Kinshasa die geen n’dombolo speelt (maar het muzikale embargo blijft).
Om op tv te verschijnen moet je betalen : 20 dollar per zender (Kinshasa telt een tiental muziekkanalen op een totaal van 45 zenders). Wat het voor beginnende artiesten zonder platenfirma nog moeilijker maakt. En in mijn geval alvast geen voorkeursbehandeling voor expats : 75 dollar… De muziekbusiness verandert – zelfs onder de evenaar.
De ontmoeting met de pers eindigt in een betere sfeer, maar de vooroordelen blijven hardnekkig. De Franse en Belgische aanwezigheid (Wallonië Brussel – KVS) wordt beschouwd als een bedreiging, omdat ze het land confronteert met zijn verantwoordelijkheden en de positie van artiesten in deze overgangsperiode.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier