Pukkelpoppoll! Zaterdag spelen The Horrors op het festival. Knack Focus sprak met de Britse band die met ‘Skying’ een stevige optie op de top van ons eindejaarslijstje nam.
Jullie vorige worp ‘Primary Colours’ was een kwade, donkere plaat. ‘Skying’ klinkt meer ontspannen, verlicht bijna. Webb: Ik vond Primary Colours helemaal geen donkere plaat. Integendeel, voor mij overheerste net een gevoel van euforie – a feeling of bouncing of the walls. We zijn helemaal geen kwade jongens, in tegenstelling tot wat vele mensen lijken te denken. We willen ons met onze muziek amuseren, en mensen motiveren om zich uit te leven en te dansen. Echt, de energie die we in onze muziek steken is veeleer positief dan negatief, maar intens klinkende muziek wordt nu eenmaal snel als ‘donker’ ervaren. Vaak wordt ons een gothic imago aangewreven, maar dat we soms helemaal in het zwart gekleed gaan, heeft veel meer te maken met Johnny Cash en The Velvet Underground dan met toestanden als The Sisters Of Mercy!
The Horrors hebben hun imago tegen? Webb: (Haalt zijn schouders op) Vertel me iets nieuws. Vroeger gingen we wel eens flink tekeer, maar dat is toch normaal? Elke jonge, beginnende band moet eerst door een stadium waarin ze zich intens met spoed, gretigheid en woede op hun muziek smijten. Wij waren geen uitzondering, deel uitmaken van een band ís nu eenmaal erg opwindend en spannend. Maar dat is vijf jaar geleden, inmiddels zijn we eraan gewend.
Oei, het nieuwe is er al af? Webb: Dat bedoel ik niet. We zitten comfortabeler in ons vel en weten nu wat onze sterktes zijn. De focus ligt op het schrijven van de best mogelijke songs. We willen telkens onze grenzen verleggen.
Jonas Boel
The Horrors staan zaterdag 20 augustus op Pukkelpop. Het volledige interview met de band leest u in Knack Focus nr. 33
