Hoe Nile Rodgers een van de meest succesvolle producers aller tijden werd

Vanavond is hij met Chic te gast in een uitverkochte AB: Nile Rodgers. De gitarist, producer, componist en arrangeur die tussen de discodagen van Chic en de huidige van Daft Punk nooit stil zat. Get lucky How to get lucky, or get rich trying.

Nile Rodgers – met Chic vanavond te gast in de AB – heeft een koosnaampje voor zijn gitaar, een witte Fender Stratocaster uit 1959: The Hitmaker. De gitarist, producer, componist en arrangeur heeft er een goede reden voor. Tussen de discodagen, deel 1, van Chic en de discodagen, deel 2, van Daft Punk zat de man namelijk niet stil. Get lucky How to get lucky, or get rich trying. Hij was een getrainde jazzmuzikant… die zijn eerste job kreeg bij Sesamstraat

Even een misverstand uit de wereld helpen: Chic, het combo waarmee Nile Rodgers wereldfaam verwierf, is géén disco. Wel ‘een r&b-band die jazzakkoorden speelt op een funky manier’, aldus Rodgers zelf. Hij is met zijn unieke speelstijl een van de meest gerespecteerde snarendrijvers ter wereld, wiens voorbeelden jazzgitaristen zijn zoals Wes Montgomery en George Van Eps. Een technisch en veelzijdig muzikant die van Miles Davis het motto ‘het is wat je niet speelt dat telt’ overnam.

Zijn eerste job als professioneel muzikant krijgt hij als tiener, in het Sesamstraatorkest. Van daar gaat het naar het Apollo Theater, de legendarische zwarte muziektempel in Harlem, waar hij als vast lid van de huisband in de rug staat van onder meer Aretha Franklin, Screamin’ Jay Hawkins, Parliament en Ben E. King. Soul, funk, r&b, gospel, folk en jazz: Rodgers krijgt het er allemaal in de vingers. ‘Een stoomcursus muziek’, noemt hij het zelf. En er nog voor betaald worden ook. Katsjing!


Hij stak zijn middenvinger op naar Studio 54… en hield er een discohit aan over
Het jaar 1977, disco is in volle bloei. Rodgers en bassist Bernard Edwards, die een jaar eerder Chic hebben opgericht, zijn door Grace Jones uitgenodigd op een feestje in Studio 54, de hedonistische danstempel van de elite in New York. Ze stuiten op een muur van portiers die het duo niet binnen wil laten. Kwaad druipen ze af richting studio, waar ze de frustratie van zich af jammen. Enkele uren later hebben ze iets wat op een song lijkt. Het refrein: ‘Fuck off!’

Enkele maanden later staan Rodgers en Edwards met Chic op het podium van Studio 54. Ze spelen hun nieuwste hit, nummer één in de Amerikaanse Billboard 100. Het is de song die ze bedachten toen ze in dezelfde discotheek niet eens voorbij de voordeur raakten. Enkel het refrein is veranderd: ‘Freak out!’ Le Freak hield uiteindelijk decennialang stand als de best verkochte single uit de catalogus van platenfirma Atlantic. Katsjing!

Hij zorgde mee voor de doorbraak van de hiphop… zonder het zelf te beseffen.
Het laatste grote hitparadesucces van Chic is de single Good Times, in 1979. Welke hiphop-dj als eerste bedacht om de instrumentale break te gebruiken als achtergrond bij een rapsessie of een breakdancewedstrijd – was het DJ Kool Herc, Grandmaster Flash of Lovebug Starski? – valt onmogelijk nog te achterhalen.

Wel weten we dat Sylvia Robinson, eigenaar van Sugarhill Records, in hetzelfde jaar een sessiemuzikant 70 dollar betaalde om vijftien minuten lang de basriff te herhalen in haar studio. Het wordt de basis voor Rapper’s Delight van Sugarhill Gang, de eerste hiphoptrack die doorbreekt bij een breed publiek.

Eén detail: Bernard Edwards noch Nile Rodgers is op de hoogte. De eerste hiphoptrack in de mainstream is meteen goed voor de eerste rechtszaak wegens een niet toegestane, weliswaar met de hand ingespeelde, sample. Vonnis: Edwards en Rodgers worden vermeld als coauteur en ontvangen hun deel van de koek. Katsjing!

Hij vond het geluid van de eighties uit… en anderen gingen met de pluimen lopen

Toen Chic er in 1983 de brui aan gaf, hadden ze al krediet opgebouwd als producers, door hun stempel te drukken op albumsuccessen voor Sister Sledge (We Are Family, 1979), Diana Ross (Diana, 1980) en Debbie Harry (KooKoo, 1981). Maar het is Nile Rodgers die in zijn eentje – dixit David Lee Roth van Van Halen – het geluid van de late jaren tachtig heeft bepaald.

Hoe? Door David Bowie aan zijn grootste succes ooit te helpen met het album Let’s Dance (1983), en door Madonna haar eerste nummer één te bezorgen met het album Like a Virgin (1984). Duran Duran kon op Rodgers’ diensten rekenen voor The Reflex en Wild Boys, INXS heeft Original Sin aan hem te danken, en nog voor het decennium om is schrijft Rodgers facturen uit aan onder meer Mick Jagger, Jeff Beck, The B-52’s, Thompson Twins, Sheena Easton en Grace Jones. Katsjing!

Hij leidde het bestaan van een decadente rockster… maar hij leeft nog

Aan het begin van 2011 maakt Nile Rodgers bekend dat hij aan prostaatkanker leidt, en richt hij Planet C op, een blog waarop hij de evolutie van zijn ziekte deelt met lotgenoten. Hetzelfde jaar verschijnt Le Freak, an Upside Down Story of Family, Disco and Destiny, een openhartige en hallucinante autobiografie. Op de wereld gezet door een 14-jarige hipster, opgevoed door twee junkies, dakloos op zijn zestiende, lid van de Black Panthers op zijn achttiende, professioneel muzikant op zijn negentiende, opnieuw aan lager wal op zijn 21e, een hitsingle op zijn 25e.

Rodgers ontpopte zich uiteindelijk tot een van de meest gevraagde producers, en tot een van de vetst betaalde. En toen kwamen de excessen, verslavingen, de decadente levensstijl. Sportwagens en speedboten, alcohol en cocaïne, glitter en glamour. Seks, drugs en disco. Rodgers maakte het zo bont dat zijn boekhouder hem ooit adviseerde goud in plaats van coke uit te delen aan zijn vriendjes en vriendinnetjes. Goud was namelijk goedkoper, per kilo. Katsjing!

Hij zorgde mee voor de hit van het jaar… maar speelt hem niet live

Rodgers overwon de prostaatkanker en de verslavingen, en staat sinds dit jaar opnieuw aan de top. Eén telefoontje van Daft Punk en de 61-jarige veteraan kon aan zijn derde leven beginnen. Maar Get Lucky staat voorlopig niet op zijn setlist, net als de andere tracks uit Random Access Memories waar hij de hand in had, Lose Yourself to Dance en Give Life Back to Music.

Die songs wil hij liever met Daft Punk spelen. Andere hits die hij live wel uit zijn koker schudt zijn onder meer I Want Your Love, Le Freak, Good Times, Everybody Dance, You Are Beautiful, Dance, Dance, Dance, Upside Down, My Old Piano, I’m Coming Out, He’s the Greatest Dancer, We Are Family, Lost in Music, Thinking of You en vele andere. Wie het feestje in de AB mee wil maken, moeten we teleurstellen: het concert is al een tijdje uitverkocht. Katsjing!

Jonas Boel

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content