Hiphop heerste op de Lokerse Feesten, maar waar was het publiek?

Archieffoto Zwangere Guy
Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

Met Zwangere Guy, Roméo Elvis en Tourist LeMC als headliners en een pak jong talent op het zijpodium hadden de Lokerse Feesten alles wat een Belgische hiphophart begeert. Maar écht veel volk was daar blijkbaar niet voor te vinden.

Luie Louis liet meisjesharten kloppen voor je boy uit Merksem

Louis Wouters is bij jonge hiphopfans gekend onder het pseudoniem Luie Louis, maar maakte die naam op de Lokerse Feesten niet waar. Met een onverwachtse joie de vivre raasde je boy uit Merksem door een zorgvuldig gecureerde set waarmee hij meteen de eerste rake klappen van de avond uitdeelde in de Red Bull Music Room. Eigen songs als Slechte Gewoontes en Brak & Boos kregen het publiek moeiteloos mee – shake je booty als je down bent me Louis – en Visjes liet menig meisjeshart sneller kloppen.

Voor het tweede deel van de set had Luie Louis vriendjes meegebracht. Brakka Briesje, één van de doggos uit het Antwerpse hiphopcollectief Roedel, vergezelde Louis voor het heerlijk vreemde Kommalekkerdanse en voorzag het kleine publiek effectief van een kortstondig dansfeestje. Een intermezzo dat niet lang duurde en al snel overging in het snoeiharde Goldenchains. In 2003 was het nog even tijd voor een oprecht relaas, maar daarna vonden ook Rikky Rozay en Stef hun weg naar het podium en veroverden de jongens van Roedel als gretige puppy’s de Red Bull Music Room. Luie Louis gaf alles en kreeg moeiteloos een mager publiek mee. Daar zullen we nog wel van horen.

Feestbeest Zwangere Guy kwam drie kilo scherper voor de dag

Afsluiten mocht de koning van Brussel deze keer niet, maar ook met een vroege set kon Gorik van Oudheusden zijn plan trekken. Repeteren moet de koning van de Belgische festivalzomer alvast niet meer doen: Guy danste moeiteloos van lied naar lied, liet zijn teksten door de microfoon bulderen en deed het allemaal, zoals altijd, met een brede smile. Niet dat de set ingestudeerd leek, integendeel. Met zijn natuurlijke kwajongenscharme verleidde Guy het publiek keer op keer, dj Umi Defoort en toetsenist PJ Seaux staken een groot deel van de set in een fris jasje. De doorgaans harde knaller Og’z werd door een onheilspellend pianomelodietje getransformeerd in iets geheel nieuws, en ook in Beter Leven was de pianist een absolute onmiskenbare meerwaarde.

Enkel bij het nu al onvermijdelijke Gorik Pt. 1 verdween de eeuwige lach van Guys gezicht. Met bliksemende ogen vertelde hij het relaas van zijn jeugd, de pijn viel van zijn gezicht af te lezen op de grote schermen naast het podium. Even leek Guy eronderdoor te zitten, maar al snel kwam het innerlijke feestbeest weer piepen. ‘Ey, ik ben vermagerd!’ pochte de rapper terwijl hij voor een aandachtig publiek zijn indrukwekkende pens bespeelde als een trommel. ‘DREI KILO KWEIT!’ Het publiek ging wild.

Miss Angel
Miss Angel© Wouter Van Vaerenbergh

In het tweede deel van zijn set sloegen de steppen helemaal door met publieksfavoriet Suave G, opgevolgd door knallers als R.A.F., Dokter Guy en U Ma Is U Pa. Naar het einde toe besloot Guy zich in het publiek te begeven, waar hij al snel door een zweterige menigte werd opgeslokt. De cameramannen vonden hem maar niet, tot hij dertig meter verder opdook, crowdsurfend door de massa, die zijn naam bulderend scandeerden. Guy wierp er nog één breakdown tussen en besliste dan om al dansend de set af te sluiten. Maar niet voor hij het publiek nog een laatste keer deed lachen: ‘Dat was het laatste liedje, de rest speel ik niet. IK BESLIS!’

Miss Angel wilde u misschien wel te graag laten dansen

Begeleid door de vlotte vingers van Black Mamba kwam Miss Angel met één doel naar Lokeren: de tent platspelen. Met het sterke Money Makin Mami leek de toon voor de avond gezet, maar de bassen van All Of The Shmoke verdreven Angels stem naar de achtergrond. De rapster, die eerder deze zomer al een goede beurt maakte op Rock Werchter, vond ondanks de soms onnodig luide muziek wél haar flow en spande de teugels almaar strakker aan. Het hoogtepunt bood zich aan in de vorm van Lavish Life, waar Miss Angel heel het publiek in betrok. Daar hadden vooral de tieners wel oren naar, al hadden wij graag wat meer muzíek gehoord.

Miss Angels hypelady, die met haar op het podium stond om het publiek op te zwepen, maakte namelijk net iets te vaak gebruik van podiumclichés. Als er minder dan vijftig man naar je show kijkt, hoef je niet per se drie keer – en al zeker niet méér – ‘make some noise!’ te roepen. Toen de dames beslisten om met het publiek een hook te bedenken, kwamen ze niet verder dan het op festivals al jaren platgeschreeuwde ‘eeeeeh-ooooh’. Zo moest de essentie van de set soms plaatsmaken voor onnodige publieksparticipatie. Niet dat die altijd mislukte: met een freestyle op een door het publiek geklapte beat toonde Miss Angel zich van haar speelse kant. De vrouw heeft charisma, talent en ongetwijfeld een mooie carrière voor zich.

Peet hield het kort en krachtig voor de liefhebbers

Met Zwangere Guy, Roméo Elvis en Peet, de helft van Le 77, heeft de gouden generatie van de Brusselse rap haar weg naar de Lokerse Feesten gevonden. Terwijl Roméo de mainstage bespeelde, moesten Peet en zijn Le 77-collega Morgan het in de Red Bull Music Room met het kleinste publiek van de avond doen. Een kliekje van misschien dertig jongens stond desondanks onvermoeibaar druk te springen en te filmen aan het podium, en Peet deed gretig mee. ‘Legaliseer marihuana en fuck het Vlaams Belang!’ schreeuwde hij, en het publiek ging wild.

De kleine groep voor hem en de korte set van nauwelijks een half uur vormden duidelijk geen probleem voor de rapper. Met de woorden ‘we zijn niet met veel, maar we zijn famille!’ begaf Peet zich in het publiek. De gezellige bende werd al snel een hoop geweld, samengeklit rond de publieksmagneet. Halverwege het concert stonden onze trommelvliezen op springen, maar weggaan was geen optie. Het is een ervaring om te zien hoe Peet het publiek moeiteloos opzweept, liefheeft en geen seconde kwijt raakt. Een goeie combo van klassieke en nieuwe, zelfs ongehoorde songs zorgde voor een verfrissende set, die werd afgesloten met een regelrechte dansschijf. En alwéér gingen de mensen uit hun dak.

Roméo Elvis
Roméo Elvis© Straussphère

Roméo Elvis: klein publiek, grootse show

Familiefeestje in Lokeren: donderdagavond kon u zowel papa Serge ‘Marka’ Van Laeken als zoon Roméo Elvis aan het werk zien in de Waaslandse stad aan de Durme. Al was er wel één duidelijk verschil: vader Van Laeken beleefde zijn hoogdagen in de jaren tachtig en was dus samen met zijn funkband Allez Allez veroordeeld tot de gratis Fonnefeesten, zoonlief is na Damso de grootste Franstalig-Belgische rapper van het moment en mocht bijgevolg het hoofdpodium van de Lokerse Feesten op.

Hij streek er neer met de naar zijn jongste soloalbum genoemde Chocolat Show, zijn meest megalomane tot dusver. Hoewel hij het ten tijde van zijn Morale-platen nog met enkel producer Le Motel in zijn rug moest rooien, brengt Roméo Elvis dezer dagen een kloeke liveband op de been – u herkende er onder meer Asian Rocky in, de videoclipleverancier van Roméo, Zwangere Guy en co. die ook nog aardig met een keyboard, gitaar of megafoon uit de voeten kan. En al deed Roméo Elvis het in Lokeren met een projectiescherm dat gedownsized was tegenover dit voorjaar in Vorst Nationaal, ook de visuals – eentje op maat van elke song uit Chocolat – staan op punt. Anno 2019 is Roméo veeleer Big Roméo geworden.

Alleen: het publiek dat hij in Lokeren voor zich kreeg, was wel heel erg gering, en dus zijn status onwaardig. Maar net als Zwangere Guy anderhalf uur eerder, werkte hij zich alsnog stevig in het zweet. In Drôle de question hanteerde hij de elektrische gitaar en verstopte hij een streepje Tout oublier, zijn duet met zus Angèle. Bij Coeur des hommes wilde hij ‘alle middenvingers in de lucht voor de N-VA van Bart De Wever en Theo Francken’. In Pogo vroeg hij iedereen een trou te vormen. En tijdens Parano ontblootte hij zijn torso en haalde hij zijn beste, meest spastische Stromae-moves boven. ‘Je suis en train de devenir schizophrène’, zong hij terwijl hij zich op de houten podiumvloer stortte. Roméo Elvis: meesterrapper, topperformer en donderdag in Lokeren ook een beetje dorpsgek.

‘Zijn jullie ge-fatigue-eerd, Lokeren?’ vroeg Roméo Elvis – die voor zowat al zijn bindteksten op het Nederlands overschakelde – alvorens met Soleil nog een dancehall-achtig bommetje te droppen. In dezelfde categorie zat single Malade, die in de liveversie steviger bonkte en bijgevolg harder binnenkwam dan op plaat. 3 Étoiles was dan weer van het soort trashpunk dat u eerder van Ho99o9 zou verwachten, en voor Kuneditdoen – ‘een beetje Frans, een beetje Nederlands’ – riep Roméo Elvis duetpartner Zwangere Guy mee het podium op. ‘L’union fait la force, België boven!’ scandeerden ze samen. Jammer dat zo weinig mensen het hebben kunnen horen.

Tourist LeMC
Tourist LeMC© Wouter Van Vaerenbergh

Tourist LeMC: als Koning Liefde spreekt, luistert u

En dan was het aan Tourist LeMC, de hoofdschotel van deze hiphopdag. Hoewel de zelfverklaarde ‘paradeur, kastaar en stadstroubadour van Antwerpen’ vlotjes Lotto Arena’s en binnenkort ook een Sportpaleis vult, moest ook hij het in Lokeren met een voor zijn doen relatief klein publiek stellen. Klein, maar wel uitgelezen, en dus niet te beroerd om de kleinkunstige hiphopsongs van ‘den Tourist’ mee te brullen. En route, bijvoorbeeld, een regelrecht anthem, door kerkelijke koorgezangen ingeleid en met roffelende drums gelardeerd. Of Spiegel, hier zonder Raymond van het Groenewoud gebracht, maar door de funky liveband – wat wil je, met leden van Blackwave en Pomrad in de rangen? – nog van meer dan genoeg tierlantijntjes voorzien.

Was wél van de partij in Lokeren: de Waalse elektropopchanteuse Alice on the Roof, door Tourist ingeleid als ‘de beste zangeres uit het zuiderse deel van den Belgique‘. Ook al schijnt ze zelf geen snars te begrijpen van waar ze in Oprechte leugens precies over zingt, wanneer ze in het fonetisch Antwerps ‘vergeet uw zorgen en uw verdriet, hier bij mij bestaan ze niet’ inzet, gelóóf je haar.

‘Waar is Wally?’ luidde het nog op een pancarte ergens in het publiek. En net toen de cameraman die in beeld bracht, kwam de gewezen rechterhand van Tourist LeMC – inmiddels zelf op solopad – het podium op voor de onversneden publiekslieveling Horizon. ‘Omgeven door problemen, volg k’ik de melodie’, klonk het. U volgde netjes mee.

Ja, Tourist LeMC loopt er op een podium altijd wat houterig bij, soms zelfs op het ongemakkelijke af. Maar zijn boodschappen komen wél over. Zo was Klein gebedje een ode aan vluchtelingen, en werden tijdens We begrijpen mekaar alle verschillende geledingen van mensen die ook het artwork van de gelijknamige plaat sieren op de schermen achter hem geprojecteerd. ‘En als ge iets moet onthouden van mij,’ besloot Tourist, ‘dan is het dat het leven kort is en dat ge ervan moet genieten.’ Als Koning Liefde himself het zegt, waarom dan niet gewoon luisteren?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content