Graspopdag 2. Metal God – Prince of Darkness: 1-0
Ozzy komt niet. Keelontsteking. De Prince Of fookin’ Darkness heeft blijkbaar nog nooit van Orofar gehoord. Soit, we slikken zelf de bittere pil en zoeken troost bij een resem straffe concerten.
DA GIG:Ghost, Metal Dome 14u35
IN EEN ZIN: Spookrock uit het huis van Hammer Horror
HOOGTEPUNT: ‘Ritual’, ‘Con Clavi Con Dio’
DIEPTEPUNT: het zeikweer, met een veel te volle tent als gevolg
FRAPPANT DETAIL: o ironie, de Beatlescover ‘Here Comes The Sun’
BESTE QUOTE: Geen, tiens
Tot spijt van wie ’t benijdt: je kan het satanisme ook belijden met de tong stevig in de kaak. Neem nu de Zweedse hype Ghost. De gemijterde zanger houdt het midden tussen Magere Hein en Vangheluwe na twintig jaar eenzame opsluiting op water en brood. De vijf zelfverklaarde nameless ghouls die hem begeleiden hullen zich monnikspij. De legende wil dat daaronder de leden van enkele big shot blackmetalbands schuilgaan, maar zelfs in deze twitteriaanse facebooktijden slaagt de band erin anoniem te blijven. En de muziek? Wie door de gimmick kijkt, ontdekt knappe melodieuze hardrock met haakjes en een onmiskenbare pop sensibility. Er wordt stylistisch flink gegraaid in het oeuvre van seventiesbands als Blue Oyster Cult en Black Widow. Con Clavi Con Dio, Prime Mover en Ritual, uit het vorig jaar verschenen debuut Opus Eponymous, passeren met verve de revue. Clean en onweerstaanbaar catchy, met een donker randje. Terwijl de tent eivol raakt door de aanhoudende regen, zet de band een victoriaanse doomversie in van Here Comes The Sun…
DA GIG: Triptykon, Marquee 1 15u25
IN EEN ZIN: Zwitsers precisiebombardement
HOOGTEPUNT: het verpletterende ‘Goetia’
DIEPTEPUNT: een halfvolle tent? Komaan!
EN U? U was met veel te weinig.
In het extreme metalwereldje is de naam Tom G. Warrior, né Thomas Gabriel Fischer, een begrip. De Zwitser stond in de jaren ’80 met zijn band Celtic Frost mee aan de wieg van de thrash, death en black metal. Leg de platen Morbid Tales of To Mega Therion maar eens op ¬– vooruit, voor één keertje mag u ze ook iTunen — en u begrijpt wat wij bedoelen. Wanneer de band er in 2008, na interne ruzies en tal van mislukte reünies, finaal het bijltje bij neergooit is de weg vrij voor Triptykon, Warriors nieuwe geesteskind.
Hoewel hun set sterk opent met een eigen versie van de Celtic Frost-klassieker Procreation Of The Wicked, zijn het toch vooral de eigen nummers die beklijven. Het donkere en genadeloos hakkende Goetia ontketent duizend demonen (oké oké, we hebben ze niet écht geteld). The Prolonging bewees dan weer hoe de band ook de leegte benut om een sfeer neer te zetten die je naar de strot grijpt. We waren vorig jaar al behoorlijk onder de indruk van hun vuurdoop op het Nederlandse Roadburn festival. Maar wat Triptykon op Graspop toonde, belooft nóg grootser dingen.
DA GIG: Judas Priest, Main Stage 22u50
IN EEN ZIN: Return of the Metal God
HOOGTEPUNT: al classics wat de klok sloeg
DIEPTEPUNT: het kapotte hangslot op de garderobe van Rob Halford
EN U? U broke the law met glans
In het pers- en artiestendorp gonst het vandaag. God en klein pierke kijkt reikhalzend uit naar de headliner ad interim Judas Priest. De leegte die Ozzy achterliet werd eerder op de dag al knap ingevuld door homies Channel Zero. Zij zagen de kans schoon om hun nieuwe album Feed ‘Em With A Brick een week eerder dan voorzien voor een thuispubliek te showcasen. Wat we hoorden, het titelnummer en de single Hot Summer op kop, klonk retestrak.
Maar without further ado: we zijn vandaag vooral in Dessel om er de terugkeer van Britse metalpioniers te vieren. En we worden dedju op onze wenken bediend. Graspop trakteert op een twee uur durende bloemlezing uit veertig jaar noest werk van de Birminghamse staalfabriek. Breaking The Law, The Green Manalishi (With The Two-Pronged Crown) en Hellbent For Leather … ze maken weer even de pukkelige puber in ons wakker. De behoefte om de vuist driest in het ijle te gooien is nog nauwelijks te onderdrukken. Victim of Changes en Beyond The Realms Of Death blijken als hard-zacht-hard metalballads onverwoestbaar. Kippenvel! Toegegeven, de cheesiness is bij wijlen niet van de lucht, maar échte stinkers worden vakkundig uit de set geweerd. Een kniesoor die maalt om de afwezigheid van oorspronkelijk gitarist KK Downing. Richie Faulkner herstelt de barst in de klassieke gitaartandem met Glenn Tipton meer dan behoorlijk. Nee, zelfs de potsierlijke verkleedpartijtjes van Rob Halford — zagen we daar niet een recente creatie van Nicky Vankets? — kunnen de pret niet drukken. Als er een heavy metal heaven bestaat, dan komt dit aardig in de buurt. Wie zou er ook alweer headlinen vandaag?
Close but no cigar
• Van horen zeggen: Alex Agnew doet een Sportpaleiske op het hoofdpodium met een entertainend spelletje Alex Say, Money Do, inclusief twin circle pits, een wall of death en blote tetten.
• Bruut, lomp en harig, mag het even? Op de Main Stage doet Black Label Society ons het pokkeweer even vergeten. Hun southern fried groovemetal aangevuurd door de jankende signature gitaarsound van ex-Ozzywerknemer Zakk Wylde verveelt geen seconde.
• De deugddoende nekspiermassage van Electric Wizard in de Metal Dome. De epigonen van de stonerdoom stuwen er Dopethrone en Funeralopolis naar een zinderend hoogtepunt. U kunt er zich niks bij voorstellen? Denk Black Sabbath, maar dan op 16 toeren.
Chris Dexters
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier