Gent Jazz – Dag 6: Valerie June, José James en Jamie Cullum

Variatie troef op dag 6 van Gent Jazz, met de rootsmuziek van opener Valerie June en de uitbundige powerballads van headliner Jamie Cullum. Maar het was vooral de sobere soul-jazz van José James die voor avontuur zorgde.

Variatie troef op dag 6 van Gent Jazz, met de rootsmuziek van opener Valerie June en de uitbundige powerballads van headliner Jamie Cullum. Maar het was vooral de sobere soul-jazz van José James die voor avontuur zorgde.

Wie: Valerie June (***)

The gig: De Amerikaanse Valerie June is de Alabama Shakes van 2013. Op haar officiële debuut ‘Pushin’ Against A Stone’ stoft deze ‘workin’ woman’ uit Tennessee oeroude folk, country, gospel en bluesrock af, en voegt ze er scheutjes hedendaagse soul en R&B aan toe. June heeft een apart, nogal scherp stemgeluid – ze klinkt als Dolly Parton onder invloed van helium – en een rudimentaire gitaarstijl. Begeleid door een vierkoppige band, pakte ze de tent van Gent Jazz in met potige songs zoals het van The Carter Family, Woody Guthrie en Big Joe Turner bekende ‘Worried Man Blues’, het poppy ‘Pushin’ Against A Stone’ en het Black Keys-achtige ‘You Can’t Be Told’ – Dan Auerbach van The Black Keys producete June’s debuutalbum. Ook meer intieme liedjes als ‘Somebody to Love’, ‘Tennessee Time’ en het onvermijdelijke ‘Workin’ Woman Blues’ overtuigden, maar de songs die Valerie June in het openingskwartier solo bracht (‘Raindance’ op akoestische gitaar en de Sam Cooke-cover ‘Bring It On Home To Me’ op banjolele), hadden wat te weinig om het lijf. Een natuurtalent is June zonder twijfel, maar haar concerten zijn nog iets te weinig evenwichtig om ons echt bij te blijven. Keep on workin’, Valerie, en je komt er wel.

Wie: José James (****)

The gig: Het evenwicht dat Valerie June bijwijlen miste, vonden we bij José James wel terug. De Amerikaanse jazzpopzanger – wiens laatste album ‘No Beginning No End’ verscheen bij het prestigieuze Blue Note-label – liet in de Bijloke zien dat hij als geen ander weet hoe jazz anno 2013 moet klinken om er een groot publiek mee te kunnen bereiken. James gooide kleurrijke jazzharmonieën in de stijl van John Coltrane in de blender met minimalistische hiphop à la J Dilla (‘Park Bench People’) en sobere soul genre Frank Ocean (‘Ain’t No Sunshine’). Oké, de songs hadden stuk voor stuk dezelfde opbouw, waarbij de klassieke melodie naar het einde toe ontsproot in trompet- en bassolo’s, maar dat zorgde wel voor een avontuurlijke set die het midden leek te houden tussen een popconcert en een potje free-jazz.
SETLIST: It’s All Over Your Body / Sword + Gun / Trouble / Ain’t No Sunshine / Come To My Door / Do You Feel // Change Will Come (Sam Cooke cover a cappella) / Park Bench People

Wie: Jamie Cullum (*)

The gig: “Als je met José James uitgaat, zien de meisjes je niet staan. Hij eist alle aandacht op”, zei Jamie Cullum halverwege zijn show op Gent Jazz. Ook in muzikaal opzicht viel Cullum maar bleekjes uit naast James. Zijn set begon nochtans veelbelovend, met de van opzwepende percussie voorziene powerballad ‘The Same Thing’ (uit zijn jongste worp ‘Momentum’), de oorwurm ‘Get Your Way’ en de jazzy Cole Porter-cover ‘Just One of Those Things’. Maar daarna besloot hij de volks- en vrouwenmenner in zich naar boven te halen (“Ik was vroeger de ‘school stud'”), en dat kwam de muziek niet ten goede. ‘Everything You Didn’t Do’ was een flauw afkooksel van een Coldplay-song. Daarop volgde een pianomedley met Justin Timberlake’s ‘Suit & Tie’, Nelly’s ‘Hot in Here’ en Snoop Doggs ‘Drop It Like It’s Hot’, en wat later waagde Cullum zich ook nog aan Rihanna’s ‘Don’t Stop The Music’. Tijdens ‘When I Get Famous’ haalde hij Jacob Quistguaard, Emine Pirhasan en Jon Harvey van Valerie June’s band erbij, maar dat kon het tij niet keren. Het recept van Cullum blijft al te lang onveranderlijk, en hij slaagt er maar niet in een eigen stempel te drukken. Ook op Gent Jazz was het momentum niet aangebroken voor Jamie Cullum.

Michael Ilegems

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content