Geloof de hype rond Girl in Red: ‘Songs over dudes terwijl ik hella gay ben? Dat zou raar zijn’

Jozefien Wouters
Jozefien Wouters Freelancejournaliste

‘Do You Listen to Girl in Red?’ is op TikTok een vraag geworden waarvan de goede verstaander weet dat ze niet op muzieksmaak slaat. Queer rolmodel Girl in Red is ondertussen de bedroompop waarmee ze doorbrak ontgroeid. Haar debuutalbum luidt nu een volgende fase in: ‘Werelddominantie is mijn doel.’

Er is de voorbije jaren veel veranderd in het leven van Girl in Red. Drie jaar geleden, op haar negentiende, releasete ze haar eerste officiële single I Wanna Be Your Girlfriend, die door The New York Times zou worden uitgeroepen tot een van de beste nummers van het jaar. Twee ep’s, enkele TikTok-hits en tonnen lovende woorden later bereikt Marie Ulven, zoals ze echt heet, vanuit haar slaapkamer in Oslo een indrukwekkende schare fans, hebben enkele van haar songs de kaap van honderd miljoen Spotify-streams overschreden en geldt ze als een van dé gezichten van de bedroompop. Om maar te zeggen dat er over de hele wereld werd uitgekeken naar haar eerste langspeler If I Could Make It Go Quiet, die deze week verschijnt.

Helaas heb ik Finneas O’Connell niet in levenden lijve gezien toen we Serotonin maakten. Maar ik heb er wel een banger aan overgehouden.

Op haar tweeëntwintigste lijkt de Noorse artiest toe te zijn aan een nieuw hoofdstuk. De lofi bedroompop heeft plaatsgemaakt voor een genre-bendende popsound, haar slaapkamer ruilde ze in voor een professioneler muziekstudio en de gammele gitaren worden aangevuld met een ambitieuzer productie. Al blijft haar grootste sterkte dezelfde: Girl in Red zingt nog steeds even onverbloemd over mentale gezondheid, seksualiteit en liefdesverdriet. Misschien zelfs nog onverbloemder.

In tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, is If I Could Make It Go Quiet je minst stille werk tot nog toe.

Girl in Red: Klopt. Mensen krijgen echt some Girl in Red 2.0 shit te horen op deze plaat. Ik heb het gevoel dat ik als artiest enorm ben gegroeid. Logisch ook: ik ben als persoon ook volwassener geworden. Zelfs mijn oma wees me daarop. (lacht) Het is intussen bijna vier jaar geleden dat ik I Wanna Be Your Girlfriend schreef. Ik ben nog steeds gek op die song, maar er is veel gebeurd tussen mijn achttiende en mijn tweeëntwintigste. Dat hoor je ook.

De bedroompop waarmee je bent doorgebroken, lijkt ook naar de achtergrond te zijn verdwenen. Wilde je af van dat label?

Girl in Red: Ik heb mezelf nooit onder bedroompop gecategoriseerd. Dat hebben anderen in mijn plaats gedaan. Er zit voor alle duidelijkheid geen grootse strategie achter mijn nieuwe sound, maar ik hoop wel dat luisteraars een andere kant van me zullen ontdekken. Het is een heel explosief en ambitieus album geworden, en ik heb mezelf beter leren kennen als muzikant. (denkt na) Tegelijk heb ik niet het gevoel dat er écht veel veranderd is. Ja, ik ben deze keer naar een studio getrokken. Maar de basis van alle nummers ontstond nog steeds in mijn slaapkamer.

'We hebben overal ter wereld posters met de slogan 'Do you listen to Girl in Red?' opgehangen, in landen als Polen en Rusland zelfs een beetje extra.'
‘We hebben overal ter wereld posters met de slogan ‘Do you listen to Girl in Red?’ opgehangen, in landen als Polen en Rusland zelfs een beetje extra.’

Een jaar geleden zei je nog dat niemand aan je muziek mocht komen en dat je liever alles zelf doet, van het schrijven en producen tot alle instrumenten inspelen. Toch dook je deze keer in de studio met coproducer Matias Tellez en werkte je voor Serotonin samen met Finneas O’Connell, de broer en producer van Billie Eilish.

Girl in Red: Wees gerust: ik ben nog steeds een even grote controlefreak. Ik heb elke song geschreven en geproducet en had het laatste woord in elk klein detail. Ik weet wat ik wil, en ik ben niet bang om daarvoor uit te komen. Maar ik heb ook geleerd hoe interessant samenwerken kan zijn. Zeker met getalenteerde mensen als Finneas. Ik heb hem enkele jaren geleden ontmoet, maar veel verder dan ‘hi’ zijn we destijds niet geraakt. Helaas hebben we elkaar tijdens het maken van Serotonin niet in levenden lijve kunnen zien. Praten via Zoom en de song continu heen en weer mailen is toch iets minder indrukwekkend. (lacht) Maar ik heb er wel een banger aan overgehouden. Het is niet voor niks de opener van het album geworden. Serotonin klinkt heel ambitieus, met die grootse outro, en zet meteen de toon voor de rest van de plaat.

Hornylovesickmess is deels als grap begonnen, maar achteraf besefte ik dat het bijzonder is om als vrouw te zingen over geil zijn.

Er is de voorbije jaren een enorme hype rond jou ontstaan. Hoe was het om een debuutplaat te schrijven met zo veel ogen op je gericht?

Girl in Red: Eerlijk gezegd voelde ik vooral de verwachtingen van mezelf. Over wat anderen zouden zeggen, denk ik niet te veel na. Ik breng al enkele jaren muziek uit, dus ik weet intussen hoe destructief het is om daarmee bezig te zijn.

Helpt het dat je iet of wat afgezonderd in Noorwegen zit?

Girl in Red:Misschien. Niemand van mijn vrienden hier maakt muziek. Er is wel een Noorse scene, maar ik zit er in ieder geval niet in. Dan voel ik me nauwer verbonden met artiesten als Clairo en Beabadoobee. Eerlijk gezegd verwart de muziekindustrie me nog steeds. Ik weet niet eens wat ‘de muziekindustrie’ is. (lacht)

2020 moest aanvankelijk ‘The Year of World in Red’ worden, het jaar waarin je voor werelddominatie ging. En toen stak een hardnekkig virus de kop op.

Girl in Red: Dat suckt. Maar op een vreemde manier was het voorbije jaar ook een zegen, omdat ik extra tijd kreeg om aan het album te werken. Bovendien was 2019 een geweldig jaar op het vlak van tournees, dus ik mag niet klagen. En ik heb een paar nieuwe passies ontdekt. Meubels, bijvoorbeeld.

Meubels?

Girl in Red: Meubels zijn fucking dope. Ik ben mijn living helemaal aan het herinrichten. Je moet houden van de plek waar je woont, toch? Nu, voor alle duidelijkheid: werelddominatie is nog steeds mijn doel. Ik wil het soort rockster worden dat op haar negentigste in haar rolstoel het podium op wordt geduwd.

Het nummer Hornylovesickmess gaat over je ervaring met touren. ‘Shit’s fun but I’m going insane / Like it’s been months since I’ve had sex / I’m just a horny little lovesick mess’, zing je.

Girl in Red: Het gaat inderdaad over touren, maar ook over relaties onderhouden terwijl je continu onderweg bent, over uitgeput en eenzaam zijn en plots je gezicht op een billboard op Times Square zien staan. Het is een heel zelfbewust, snedig liefdesliedje over iets dat eigenlijk heel triest is. Hornylovesickmess is deels als grap begonnen, maar achteraf ben ik gaan beseffen dat het bijzonder is om als vrouw te zingen over geil zijn en nood hebben aan seks. Uiteraard hebben wij ook onze lusten, maar daar hoor je nog steeds weinig over in muziek. Het is cool om daar zo eerlijk in te zijn.

***

Het is net die eerlijkheid die Girl in Red zo’n trouwe fans oplevert. Sinds haar eerste song I Wanna Be Your Girlfriend is ze uitgegroeid tot een rolmodel voor generatie Z-genoten die hun seksualiteit hebben omarmd of nog aan het ontdekken zijn. Meisjes filmen zichzelf terwijl ze hun crush de liefde verklaren met Girl in Red op de achtergrond, de artiest krijgt geregeld berichtjes van mensen die dankzij haar uit de kast zijn durven te komen en ze stond op de cover van Gay Times.

Geloof de hype rond Girl in Red: 'Songs over dudes terwijl ik hella gay ben? Dat zou raar zijn'

Vorig jaar begon vervolgens de vraag ‘Do you listen to Girl in Red?’ een eigen leven te leiden op TikTok. Niet om de muzieksmaak van vrouwelijke tiktokkers te testen, maar om subtiel te polsen of iemand op vrouwen valt. Naar Girl in Red luisteren kreeg plots een geheel nieuwe betekenis.

Girl in Red: Heel gek om te beseffen dat mijn muziek zo’n culturele impact heeft. Hoeveel artiesten maken zoiets mee? Mijn team en ik hebben vrij snel besloten om in dat momentum mee te stappen. Ik heb merchandise met ‘Do you listen to Girl in Red?’ laten maken, waarvan de opbrengst naar goede doelen gaat die zich inzetten voor de lgbtqi+-gemeenschap. En we hebben overal ter wereld posters met de slogan opgehangen. In landen als Rusland en Polen, die het slecht doen op het vlak van gelijkheid, hebben we er zelfs wat extra opgehangen, als statement.

Vind je het soms vreemd dat je aanpak heldhaftig wordt genoemd, terwijl je gewoon eerlijk bent in je teksten?

Girl in Red: Ik vind het vooral mooi dat ik mensen blijkbaar een veilig gevoel geef. Ik wou dat ik zo iemand had toen ik jonger was, want ik was vaak heel verward, gestresseerd en eenzaam. Maar intussen ben ik helemaal oké met mijn seksualiteit en vind ik het volstrekt normaal om over meisjes te zingen. Het zou pas raar zijn om hella gay te zijn en vervolgens liedjes te schrijven over dudes die ik nog nooit heb ontmoet. We hebben queer kunst nodig om het te normaliseren, en dus probeer ik gewoon eerlijk te zijn. Zo dapper vind ik dat niet. Als ik me ergens oncomfortabel bij zou voelen, zou ik het niet delen.

Ik vind het altijd gek als mensen me zeggen: ‘Ik hou van je muziek, ook al ben ik niet gay.’ Zoiets zou je toch ook niet tegen een heteroseksuele artiest zeggen? Al gebeurt het omgekeerde ook soms: heterokoppels die op TikTok kritiek krijgen omdat ze mijn muziek gebruiken onder hun filmpjes. Terwijl ik songs schrijf voor iedereen en de gevoelens waarover ik zing universeel zijn.

Je bent heel close met je fans. Kun je een normale band hebben met iemand die zo naar je opkijkt?

Girl in Red: Ja. Sommige fans zijn intussen mijn beste vrienden. Ik zit in verschillende groepchats met hen. Gisteren heb ik nog wat bijgekletst in Midnight Love, een van mijn lievelingschats. Die meiden zijn hilarisch. Ze sturen me memes door en zetten me de hele tijd te kakken. (lacht) Heerlijk. Ik mis het ook enorm om ze in levenden lijve te ontmoeten. Ik ben het voorbije jaar nog meer gaan beseffen dat de fans echt het hart van dit project zijn.

Ik las dat de relatie met je fans op een gegeven moment iets té intens werd, omdat mensen continu met hun problemen naar je toe kwamen.

Girl in Red: Daar heb ik intussen een goede balans in gevonden. Ik durf nu te zeggen dat ik niet de juiste persoon ben om advies te geven. Of dat ik niet de emotionele capaciteit heb om dat te doen. Als je iedere dag duizend privéberichten krijgt, is het gewoon niet haalbaar om overal dieper op in te gaan. Je kunt niet iedereen helpen via een dm. Daarom hoop ik dat mijn muziek wel een soort therapeut voor hen kan zijn.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Girl in Red

Geboren in 1999 in Horten, Noorwegen als Marie Ulven.

Begint in 2017 muziek te maken als Girl in Red, na enkele jaren onder eigen naam in het Noors te hebben gezongen.

Releaset in 2018 haar debuutsong I Wanna Be Your Girlfriend, gevolgd door de ep’s Chapter 1 (2018) en Chapter 2(2019).

Heeft intussen bijna tien miljoen maandelijkse luisteraars op Spotify en twee miljoen volgers op Instagram.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content