Elf jaar nadat ze ‘Wegue Wegue’ inzong, is het tijd om deze zangeres echt te leren kennen

Pongo startte met een wereldhit, zag haar prille carrière op een mislukking uitlopen en is vandaag opnieuw op de goede weg.

Aka Engrácia Domingos da Silva

Leeftijd 26

Locatie Lissabon

Instagram @pongoklassic

In het kort Wegue Wegue. Voormalig kindsterretje. Houdt van mengelmoezen.

In het lang De kans bestaat dat u ooit al eens met Pongo op de dansvloer hebt vertoefd. Op haar vijftiende leende de Angolees-Portugese namelijk haar stem aan Kalemba (Wegue Wegue), de zomerse meezinger waarmee Buraka Som Sistema in 2008 een megahit scoorde.

Tien jaar later doet ze het in haar eentje: deze maand is een geüpdatete versie verschenen van haar debuut-ep Baia, die ze eind vorig jaar al eens had uitgebracht. Daarop klinkt ze nog minstens even dansbaar als in de noughties, maar toont ze zich bovendien van haar meest veelzijdige, kwetsbare en mature kant. Zo is Kuzola puur hartzeer, terwijl Tambulaya een energieke ode is aan haar oom en tante, die al dansend verliefd werden en zo de grimmige burgeroorlog in Angola even konden vergeten. In zes songs weet Pongo dancehall, kuduro, techno, house, tribal pop en r&b te blenden zonder ook maar één keer een stijlbreuk te forceren.

Engrácia Domingos da Silva, zoals Pongo echt heet, werd geboren in Angola, maar verhuisde op haar negende naar Lissabon, waar ze al snel te maken kreeg met racisme. Op school werd ze uitgelachen om haar huidskleur, haar, accent en alles wat haar van haar klasgenoten onderscheidde. Tot ze per toeval een groepje jongens ontmoette die niet alleen haar huidskleur, maar ook haar liefde voor muziek deelden. Samen trokken ze de straat op om kuduro te oefenen, de dans en muziek van haar geboorteland. Engrácia viel al snel op met haar flow en uiteindelijk belandde een cassette met haar vocals bij Buraka Som Sistema. Op haar vijftiende liet ze menigtes ‘Wegue Wegue’ meebrullen en werd ze naar voren geschoven als een van dé gezichten van de Portugese muziekscene.

En toch hebt u allicht nooit van Pongo gehoord. Na haar imposante debuut werd ze door administratieve beslommeringen verhinderd om op tournee te vertrekken met Buraka Som Sistema, vermoedelijk (alweer) onversneden racisme. Haar prille carrière liep op een mislukking uit en Pongo richtte zich op haar gezin. Tot nu, want anno 2019 lijkt de wereld wel klaar voor Pongo. Trek uw dansschoenen alvast aan.

Een willekeurige quote ‘Ik wil positieve emoties overbrengen bij iedereen. Zelfs degenen die mijn teksten niet begrijpen, voelen zich vrij door naar mijn muziek te luisteren. Vrij om te dansen, zichzelf te uiten en alle mogelijke emoties te voelen, weg van elke onderdrukking. Bevrijding gebeurt via het lichaam.’

In concert op 3/8 op Esperanzah! in Floreffe, esperanzah.be