‘Een veilige, gecontroleerde, de voorschriften volgende La Boum moet op termijn kunnen’

‘De uitwasemingen van La Boum mogen geen excuus zijn om feesten in de publieke ruimte (opnieuw) aan banden te leggen’, vindt Knack Focus-redacteur Jonas Boel, die eraan herinnert dat de kiemen van de rave- en clubcultuur gezaaid werden op openbaar domein.

Even na tienen ’s avonds, het is pikkedonker in het Gentse Baudelopark maar het gonst er van de drukte. Elke avond sinds vorige zaterdag de terrassen opnieuw volk mogen ontvangen zijn ze op de afspraak: groepjes jongeren die na sluitingsuur van de nabijgelegen Vrijdagsmarkt of van de pleinen rond St. Jacobs naar het park afzakken en zich daar verspreid in bubbels nog enkele uurtjes verder amuseren.

Eén groepje heeft zich dansend verzamelt rond twee percussionisten en een gitarist. Elders hoor ik hiphopbeats botsen over het gras, onder de luifel van een school die aan het park grenst hebben zich enkele reggaeliefhebbers verzameld. Sommige bubbels houden zich niet strikt aan de regel van tien, maar wanneer ik ’s ochtends met de hond opnieuw het park doorkruis is er op enkele verdwaalde bierblikjes na geen spoor te vinden van het spontane microfestival de avond ervoor.

Feestend de publieke ruimte innemen, ik zie het graag gebeuren. Geen populaire mening, met de gewelddadige clashes in het Ter Kamerenbos of de recente taferelen op het Flageyplein in het achterhoofd. Verguisd door een groot deel van de publieke opinie, politici, en columnisten werden die ‘feestvierders’ weggezet als verwende kinderen, egoïsten, provocateurs, en crapuul. In sommige gevallen (de dwaze, maar meest zichtbare minderheid) ook terecht. Maar de uitwasemingen van La Boum mogen geen excuus zijn om feesten in de publieke ruimte in de toekomst (opnieuw) aan banden te leggen. Integendeel.

Het is in de publieke ruimte dat de kiemen gezaaid werden voor wat we tegenwoordig de clubcultuur noemen. De eerste Britse raves waren door anarchistische collectieven in de vrije natuur georganiseerde, gratis openluchtfeesten. Zowel de house- en technoscene in Chicago en Detroit, als het zo geroemde nachtleven van Berlijn, groeiden vanuit leegstaande pakhuizen en verlaten fabriekspanden. Zelfs de Gentse Feesten werden in zijn huidige vorm ooit afgedwongen door vrijbuiters die zogezegd clandestien de publieke ruimte opeisten.

Binnenkort krijgen de Berlijnse clubs de status van culturele instellingen toegewezen. Zo komen ze in aanmerking voor extra, broodnodige financiële steun. Ook in ons land houdt corona lelijk thuis in de clubcultuur. En wanneer eind augustus Tomorrowland opnieuw duizenden danslustigen richting Boom zal lokken, zal fuiven onder een gesloten dak waarschijnlijk nog steeds niet toegelaten zijn. Het zal de nood aan feestjes bouwen op openbaar domein alleen maar doen toenemen.

Hopelijk zien de overheden hier een opportuniteit. Want sinds corona wordt er opnieuw met argusogen naar professionele nachtbrakers en fuifbeesten gekeken. Asociaal, onverantwoord, een gevaar voor de samenleving. Zo bestempelden ze in het Engeland van begin jaren ’90 exact ook de ravers, en werd er een wet ingevoerd (via de Criminal Justice and Public Order Act 1994) die het spontaan feesten in open lucht op ‘een opeenvolging van repetitieve beats’ aan banden legde.

Het gevaar dreigt dat de pandemie de klok weer terug draait naar die jaren stillekes. Dat zou jammer zijn. Want een veilige, gecontroleerde, de voorschriften volgende La Boum moet op termijn kunnen. Geen broeihaard van virussen en herrie, wel eentje van interessante ontmoetingen en inspirerende ideeën. Net als voldoende groen, openbaar vervoer, en betaalbaar wonen is vrij en veilig feesten essentieel voor het sociale weefsel van een stad.

Niet enkel en alleen binnen het keurslijf van grote dansevenementen voor de happy few, ook in de door corona aan waardering herwonnen publieke pleinen en parken. Hopelijk is dat een vaststelling die onze bewindsvoerders in het achterhoofd houden na deze crisis. Er zal ook nieuw bloed en verse moed nodig zijn om ons nachtleven opnieuw leven in te blazen zodra het kan. En misschien broeit er vanavond al iets, even na tienen in het Baudelopark.