Eels (donderdag 21:25, Pyramid Marquee)

Doet E het of doet E het niet? Nog geen klein beetje! Eels heeft gerockt, gerolld én ontroerd.

WHAT’S THE FUZZ?

Eels, tiens. Misschien wel de meest standvastige en consistente indierockgroep van de laatste twintig jaar.

Toch niet beter de toog opgezocht?

Euh, is Jacky Lafon een onderschatte karakteractrice? Aha! U had er, kortom, bij moeten zijn. Eels zette de Marquee op z’n kop, schudde er een paar keer mee en liet ‘m compleet ondersteboven achter. En dat is straf, zeker als je bedenkt dat Mark Everett het concert afwerkte in rock- en bij wijlen zelfs hardrockmodus, terwijl zijn songs bezwaarlijk sunny side up kunnen worden genoemd. Hij Die Elk Jaar Weer Een Paar Kerstkaarten Minder Te Versturen Heeft stond er overigens opvallend opgewekt bij. En stevig bebaard, dat spreekt. Voor de gelegenheid had E zich trouwens omringd met nog zes ándere mannen met baarden – alsof er op het podium zeven grappen van Ben Crabbé stonden tentoongesteld. Gelukkig hadden de songs van Eels vooralsnog geen kinbegroeiing ontwikkeld. Au contraire! Dat we de niet te stuiten aandrang voelen om hier gewoon alle gespeelde nummers op te lijsten met een variërend aantal uitroeptekens erachter, zou genoeg moeten zeggen.

Flyswatter! Novocaine For The Soul!! My Beloved Monster!!! Souljacker, Pt. 1!!!! Saturday Morning!!!!! En dan zijn er nog een paar die een speciale vermelding verdienen. That’s Not Really Funny bijvoorbeeld: een hilarisch nummer over kleine piemels, daarnet energiek aangevuurd door blèrende trompetten en een surfgitaar. Of Prizefighter, ook al is die gitaarriff maar een doorslagje van Whatever You Want van Status Quo. En I Like Birds natuurlijk, dat ons zowaar in een vervaarlijk molenwiekende speedmetalversie kwam tegemoet geraasd!

Het YouTubemoment?

Het nummer dat veruit de meeste uitroeptekens verzamelde: That Look You Give That Guy!!!!!! De respons van de Marquee was zo overweldigend dat E zichtbaar moest slikken. ‘I’m truly moved,’ stamelde hij. ‘We’re not used to this where we come from. Well, maybe a little but this was a lot. I feel like a Beatle.’

(V.B.)

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content