Dour Dag 1

Balans Dourdag 1: wicked cool met een vleugje irritatie!

18u28: Na een zenuwtergende wandeling van ‘een kleine’ drie kwartier, eindelijk gearriveerd op de beruchte Camping C. En al van bij de aankomst wordt duidelijk dat de letter C hier niet alleen staat voor de afbakening van een zone, dan wel ook voor de massale aanwezigheid van Cocaïne, Cannabis en soortgenoten. De enige ‘c’ die wij dan weer meehebben is Codeïne. Ontbijt morgenochtend wordt naar getrouwe gewoonte weerom: Boterham met Dafalgan.

18u34: Na welgeteld 6 minuten hebben we hier al negen (9!) keer de slogan “DOUREEEEEEEEEEEUUUUHHHHHHHHH” moeten aanhoren. Telkens té enthousiast uitgeschreeuwd door een (nu al) strontzatte Antwerpenaar, Limburger of verdwaalde Waaslander.This one never gets old, denken we zuchtend. Maar nadat onze Waalse buren ons een slokje van hun – we vermoeden zelfgestookte – whisky hadden aangeboden kon dat irritant geschreeuw ons nog weinig raken. Lang leve de andere landshelft! En als u mij nu even wil excuseren, ik heb nog een tent op te zetten, een luchtmatras op te blazen en een sjofele outfit aan te trekken.

19u03: Klaar voor Dour. Op naar de weide! U hoort (hopelijk) nog van mij.

20u00: Bij aankomst in de persruimte moeten constateren dat er geen lockers meer vrij zijn is een behoorlijke pisser. Wij zeulen hier namelijk een Nikon, een tas met internetkabels en een gedrocht van een laptop mee. De organisatie had me op voorhand nochtans uitdrukkelijk gewezen op de ‘massale aanwezigheid’ van die opbergkastjes. Niet dus, bummer…en eerlijk gezegd, we hadden het moeten weten. Trefwoord: frustratie.


20u20: Dan maar even draadloos op de weide, voor ik mijn negen kilo schrijfmateriaal terug naar de camping zeul.


21u04: Ons schrijfmateriaal hebben we na té veel weg-en-weer-geloop uiteindelijk toch nog veilig kunnen afgeven. Maar daarvoor moesten we wel 15 euro ophoesten, belachelijk veel telefoontjes doen én vriendjes worden met enkele leden van de organisatie. Geloof ons, het was geen evidentie om na al dat sleuren nog een glimlach op te zetten. But we pulled it off. Mooi zo.

22u: De donderdag op Dour Festival is er meestal één die je je niet meer herinnert op vrijdag. We willen maar zeggen: de combinatie van te veel alcohol, te luide drum ’n bass, hitte, drukte en – voor de liefhebbers – iets teveel verdovende middelen komt voor het gros van de festivalgangers hard aan. Een powernap dringt zich op.We begeven onze nu al gebroken lijfjes terug richting camping en duiken voor enkele uurtjes ons ‘bed’ in.

24u: Het is middernacht en we worden op een niet zo aangename manier gewekt door vuvuzelablazend gespuis. Damn you, festivalvolk! Maar goed, na een kattewasje is het tijd om op vakkundige wijze de weide te gaan terroriseren. Geladen met voldoende – oké, te veel – drankbonnetjes zetten we ons schrap voor een helse rit door de wondere wereld van de elektronica.

24u-05u00: Van het moment dat we de Magic Tent binnendringen wordt het meteen duidelijk dat dit onze eerste én meteen laatste stop wordt. De sfeer is uitgelaten, het volk is weg in het hoofd, de pintjes gaan goed binnen en de line-up is er eentje om U tegen te zeggen. Na een eerder ‘luchtige’ drum ’n bass set van DJ Hype (al jaren resident op Dour) bij wijze van opwarmer viel DJ Hazard de tent binnen. En wat!een!feestje! We worden verwend, en krijgen vijf uur lang de vetste d’n’b voorgeschoteld. In de tent worden joints doorgegeven, joints gerold, joints gerookt en joints gesmaakt. We zien het gebeuren, maar houden het zelf gewoon bij bier. Het gaat een beetje fout met de jeugd van tegenwoordig, maar then again blijft het – in Dourfestivaltermen – al bij al beschaafd.

05u: Onze voorraad drankbonnetjes zit er door. We wagen ons voor de laatste keer vandaag aan de helse wandeling richting kampeerterrein en proberen zo snel en zo goed mogelijk de slaap te vatten. Balans Dourdag 1: wicked cool met een vleugje irritatie. Au suivant!

Elisah Vandaele

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content