De jeugdpuistjes: The Rolling Stones

Mijn muzikale jeugd werd, hoeft het nog eens gezegd, voornamelijk door mijn zussen en mijn ouders bepaald. Dat betekende dat ten huize Weyns een aantal artiesten persona non-grata bleven. Alleen al fluisterend suggereren dat The Rolling Stones toch een ietsiepietsie talent hadden verpestte het humeur van mijn vader dusdanig dat we als straf een heel weekend full blast naar alle James Last-albums uit zijn collectie mochten luisteren. Mick en Keith mochten hun prille hoop opbergen om ooit es bij ons thuis op de koffie geïnviteerd te worden.

Mijn ouders hadden het dus niet echt begrepen op Brian Jones (verslaafd aan drugs en slechte zwemmer), Keith Richards (verslaafd aan drugs en slechte tanden) of Mick Jagger (verslaafd aan drugs en slechte zanger), maar in 1978 omzeilde mijn zus dapper het Stones-embargo en kreeg ik voor mijn dertiende verjaardag het live-album “Love You Live” cadeau. The Rolling Stones had arrived in Ledeberg en bleven daar tot het album “Tattoo You” in 1981 logeren. The Rolling Stones : “Love You Live” (1977) Love You Live, een dubbel live-album waarbij Andy Warhol het hoesontwerp voor zijn rekening neemt bulkt van de drugs, overspel en de blues. Opgenomen tijdens hun tournee in 1975-76 komt het gros van de albumtracks voornamelijk uit optredens in Les Abattoirs in Parijs in 1976, aangevuld met een impromptu optreden in the El Mocambo club in Toronto waarbij The Rolling Stones in hun blues-archief duiken.

Het zijn turbulente tijden voor The Stones. Gitarist Mick Taylor wordt ingeruild voor Small Face Ronnie Wood, Keith Richards wordt samen met zijn toenmalige vriendin Anita Pallenberg in Canada gearresteerd voor drugsbezit, en Mick Jagger haalt de schandaalpers omdat hij vrolijk rollebolt met Margaret Trudeau, de vrouw van de Canadese premier. Dat belet niet dat Love You Live een schitterend live-album is ,waar naast de onvermijdelijke hits als Brown Sugar, Jumpin’ Jack Flash en Honky Tonk Women ook recenter werk als Hot Stuff of een bluesklassier als Crackin’ Up te horen is.

All well ends well. De plaat haalt- het is hun eerste live-album sinds Get yer ya-ya’s out uit 1970 – een top drie-notering in de Verenigde Staten, Keith Richards glipt met een voorwaardelijke straf en twee verplichte benefietconcerten door de mazen van het juridische net en Margaret “Honky Tonk” Trudeau wordt na een weekje dollen door Mick netjes terug huis afgeleverd.

The Stones hebben – zoals zowat alle rockbands in die periode – last om stand te houden in de punkstorm die vanaf 1976 over Europa waait. Mick en Keith wentelen zich op dat moment volop in de internationale jet set en dat wordt hen door de nieuwe generatie angry young men niet in dank afgenomen. Love You Live sluit die drug dazed glamour-periode in stijl af en The Glimmer Twins slaan in 1978 terug met het excellente et très straightforward rock ’n roll-album “Some Girls”.