Brian May: ‘Ze haatten ons’

Exclusief gesprek met de gitarist over veertig jaar Queen. ‘Na de dood van Freddie heb ik te emotioneel gereageerd.’

Twintig jaar na het overlijden van Freddie Mercury en één dag na de vernissage van de Queen-expo Stormtroopers in Stilletos’ ontvangen gitarist Brian May en drummer Roger Taylor de verzamelde pers in de voormalige Trident Studio’s in Londen. Bassist John Deacon haakte af in 1993, na het patchwork van het postuum uitgebrachte album ‘Made In Heaven’; hij is er ook vandaag niet bij. ‘John is nog steeds een partner van ons, en hij wordt nog steeds betaald’, antwoordt drummer Roger Taylor lachend, wanneer een geblondeerde Japanse deerne hem in een volstrekt onverstaanbaar Engels vraagt waar Deacon tegenwoordig uithangt.

Wanneer we Brian May luttele ogenblikken later apart spreken excuseert de gitarist zich meteen. Hij is emotioneel uitgeput na het bezoek aan de tentoonstelling. ‘We waren zo jong toen. Jonger dan onze kinderen nu. Het was een echte confrontatie om na veertig jaar al die beelden terug te zien’.

Knack Focus: In 1971 speelde je met Queen je eerste concert voor tien man. Vier jaar later had Queen een wereldhit op zak en speelden jullie in Hyde Park voor 120.000 fans. Wat doet dat met een jonge muzikant?
Brian May: We waren op dat moment al een goed stuk in de twintig, hadden onze diploma’s behaald en stonden stevig met onze voeten op de grond. We waren ouder dan Free bijvoorbeeld, die beroemd werden toen ze nog maar negentien waren. Maar het ging natuurlijk plots razend snel. Ik had de indruk in een rollercoaster te zitten. Gelukkig wisten we vanaf het begin precies wat we wilden en dat smeedde een zeer hechte groepsband.

Besefte je op dat moment wat voor impact Queen op de muziekgeschiedenis zou hebben?
May: Absoluut niet, en ik kan het nog steeds niet geloven. Soms sta ik ’s ochtends op en vraag ik me af wat ik al die jaren eigenlijk gedaan heb en hoe we dat allemaal hebben kunnen realiseren.

De muziekpers was niet zo vriendelijk voor jullie, in het bijzonder de Britse pers.
May: Ze haatten ons, en vertelden aan iedereen die het horen wou dat we rommel maakten. Op dat moment betrek je dat vooral op je zelf. Het is pas later dat we beseften dat ze niet alleen ons viseerden. In de jaren zeventig werden tal van groepen op dezelfde manier behandeld. Voor ons was het een constant gevecht, maar we waren zo ambitieus en zo gefocust dat we precies wisten wat we wilden. Nochtans waren we, zeker in het begin, straatarm. Iedereen dacht dat we rocksterren waren, maar we hadden amper geld (lacht). Freddie had zelfs niet eens een eigen woning; hij logeerde tijdens onze eerste opnames bij mij in de woonkamer.

Begin de jaren tachtig waren jullie de grootste groep ter wereld, maar een paar jaar later verloren jullie fors terrein in de Verenigde Staten. How come ?Brian May : Er waren een paar belangrijke redenen waarom we ons daar niet meer welkom voelden. De Amerikaanse media verstond absoluut niet waarom we als vrouwen verkleed liepen in de clip van ‘I Want To Break Free’. Ze zagen er de grap niet van in. Ten tweede werden we het slachtoffer van het hele ‘payola’-systeem. Tot midden jaren tachtig betaalden Amerikaanse platenfirma’s fors geld aan radiostations om airplay te krijgen. Onze toenmalige platenfirma Elektra was een van de eerste labels die nog weigerden mee te draaien in dat systeem. Met als gevolg dat ‘Radio Gaga’ na amper één week volledig uit de airplay-charts verdween. En een derde reden was dat onze toenmalige PR-man, Peter Prenter, in die periode volledig naast zijn schoenen liep en op elke aanvraag voor een interview antwoordde met ‘Freddie tells you to fuck off’, zonder dat wij van iets wisten. Zo verzuurde op korte tijd onze relatie met de Amerikaanse pers.

Na de dood van Freddie Mercury was het onduidelijk wat er met Queen zou gebeuren. Had je toen zin om er mee te stoppen?
May: Freddie zijn dood wierp een enorme schaduw over ons. We hebben lang gerouwd; hij was tenslotte niet alleen onze zanger, maar ook een goede vriend. Zelf ging ik op solo-tournee en wilde in die eerste jaren niks meer met Queen te maken hebben. I overreacted. Pas achteraf kwam het besef dat ik deel uitmaakte van de geschiedenis van Queen. Het publiek wil nu eenmaal Queen blijven horen. Maar niemand kan Freddie vervangen. Het goeie aan Paul Rodgers (ex-Free, ging met Queen als zanger in 2005 op tour) was net dat hij Freddie absoluut niet wou imiteren.

Betekent dit dat jullie nooit meer als Queen zullen optreden?
May: We zullen waarschijnlijk later dit jaar optreden om onze veertigjarige verjaardag te vieren, maar dan eerder met enkele gasten, niet met een nieuwe vaste zanger.

En dan is er ook nog een film in de maak?
May: Klopt. We werden al jaren overspoeld met aanvragen om een film over Freddie en ons te maken, maar we hielden voortdurend de boot af omdat we vonden dat het niet juist zat. Nu hebben we het gevoel dat de cast goed zit. We willen elkaar ook beschermen en we houden alle controle over de productie. Maar de film zal vooral over het leven van Freddie gaan, niet zozeer over Queen.


Francis Weyns

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content