Paul Baeten
‘Als je de muziek van de volgende generatie afdoet als rommel, mag je je serviceflat gaan zoeken’
Paul Baeten, schrijver van onder meer Wanderland, Straus Park, de nieuwe novelle Een smerig dier en de tv-reeks Over water, duikt elke week in de populaire cultuur.
Het grappigste dat ik zag de laatste week, waren millennials die zich op TikTok kwaad maakten op Gen Z’ers die Eminem wilden cancelen, en ze deden dat door compleet naast de maat hun grieven te rappen op de beat van een oude Eminem-hit. Wat altijd een slecht idee is als je niet Eminem zelf bent, en zelfs hij probeert op de laatste vijf platen het tegendeel te bewijzen.
Ze lachten daarbij ook met mumble rap, waardoor millennials meteen officieel de nieuwe boomers zijn. Als de muziek van de volgende generatie wordt afgedaan als rommel, dan mag je stilaan je serviceflat beginnen te zoeken.
Het toont maar weer dat er op zich de laatste jaren niks uitzonderlijks is gebeurd. Millennials zijn niet speciaal, 2018 was niet speciaal, verontwaardiging, uitdagingen van het status quo, honger naar verandering, protesten of rellen zijn niet uitzonderijk en zullen, net als idiote uitspraken van de kerk, altijd blijven bestaan.
Als je de muziek van de volgende generatie afdoet als rommel, mag je je serviceflat gaan zoeken.
Het enige wat er veranderde, was dat er samen met de opkomst van sociale media voor het eerst in de geschiedenis een generatie opkwam naar wie geluisterd moest worden. En die twee – het iets te vertellen hebben en de bevestiging dat er geluisterd werd – versterkten elkaar tot het waanidee dat het de zuiverheid van een generatie was die uitzonderlijk bleek, en niet de evolutie van sociale media.
Eigenlijk hebben we als simpele zielen met die sociale media een middel in handen om grote corporaties, commercieel of een overheid, te dwingen in eerste instantie hun communicatie aan te passen, en gaandeweg misschien zelfs hun structuren of beleid. Want als je heel de tijd moet doen alsof je – ik geef maar een voorbeeld – gelijke kansen biedt aan mensen van kleur, god zeg, dan kan je het godverdomme bijna even gemakkelijk echt doen!
De grote vraag zal nu zijn: wordt de zo flink bevochten verandering geconsolideerd eens de vroegere uitdagers effectief in de posities komen waarin ze zelf de beslissingen moeten nemen? Ik denk van wel, en ik hoop het alvast.
Zeker omdat die millennials zich deels vormden naar een deconstructie van een generatie babyboomers die opgroeide met hippie-idealen om daarna allemaal – zo gaat toch het cliché – in een grote villa te gaan wonen en zich van de wereld verder niks meer aan te trekken.
Ik denk dat de millennials en de Gen Z’ers anders zullen zijn, omdat zij nu eenmaal zijn opgegroeid in een tijd van onbegrensde sociale controle, die letterlijk nog eens een back-up heeft in de cloud. Ik hoop innig dat beleidsmakers en de volgende generatie techbedrijven dat zullen reguleren zodat we weer in een wereld kunnen bestaan waar niet elke vierkante centimeter van ons zijn wordt opgeslokt door databanken en algoritmes.
Zoniet zal het lot van die generaties mogelijk zijn dat ze gevangen worden in hun eigen jeugdidealen en vereenzamen in een schijnmaatschappij.
En als dat jonge crapuul dan nog eens je enige resterende jeugdheld Eminem wil cancelen, ja zeg, dan zou ik mij ook kwaad maken op TikTok. Of toch bijna.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier