‘Als haatpraat, racisme en geweld een vrijgeleide krijgen van de Facebookmoderators, zou niemand mogen vallen over een stukje menselijk vlees’, schrijft Knack Focus-redacteur Jonas Boel.
Led Zeppelin is cultureel betekenisvol. Hopelijk is dat voor u oud nieuws, maar nu is het wel degelijk officieel. Want Facebook heeft het gezegd.
Dat zit zo: vorige week donderdag werd het muziekmagazine Ultimate Classic Rock (UCR) gewaarschuwd door Facebook, dat de albumcover van Houses Of Holy, de vijfde lp van Led Zeppelin uit 1973, volgens de beleidsregels van het sociale netwerk niet door de beugel kon en verwijderd zou worden van hun Facebookpagina. Op de alom bekende albumcover, een ontwerp van het legendarische designbureau Hipgnosis, zijn (onherkenbare) naakte kinderen te zien die een piramide beklimmen.
Als de blote kinderbipsen van Led Zeppelin door de Facebookfilter geraken is er hoop voor de vrouwentepel.
Bloot, en dus uit den boze voor het sociale netwerk. ‘We place limitations on the display of this content to limit exposure of sensitive content‘, kreeg het magazine te horen, omdat ‘andere leden van de community’ de afbeelding hadden gerapporteerd. UCR verwijderde daarop zelf de afbeelding van hun pagina, wat Facebook op duizenden commentaren kwam te staan.
En toen krabbelde Facebook terug. ‘Zoals onze community standards aantonen, aanvaarden we geen naakte afbeeldingen van kinderen’, zei een woordvoerder van Facebook aan UCR. ‘But we know this a culturally significant image. Therefore, we’re restoring the posts we removed’.
Holy shit. Blote kindjes, maar toch ‘een cultureel betekenisvol beeld’, zowaar. Rock-‘n-roll – sociale media: 1-0.
De troebele relatie van Facebook, ook eigenaar van Instagram, met (vrouwelijk) naakt is en blijft een issue. Zo worden de posts van La Fille d’O op beide platformen verborgen gehouden voor wie de accounts van Murielle Scherres lingeriemerk niet zelf heeft gevolgd. Surf naar de Facebookpagina van Reena Riot, en daar is de topless foto op de cover van haar album Nix enkel te zien met zedige zwarte balkjes over de tepels van zangeres Naomi Sijmons. Hetzelfde geldt overigens voor Spotify.
‘We begrijpen dat naaktbeelden kunnen worden gedeeld om verschillende redenen, waaronder als protest, om een goed doel bekendheid te geven of voor educatieve of medische doeleinden’, lezen we in de huidige huisregels van Facebook. ‘Als zulke bedoelingen duidelijk zijn, staan we de inhoud toe. Hoewel we bijvoorbeeld afbeeldingen van vrouwenborsten beperken waarop de tepel is te zien, staan we wel andere afbeeldingen toe, waaronder afbeeldingen van protestacties, afbeeldingen waarop vrouwen borstvoeding geven en foto’s van de littekens van een borstamputatie. We staan ook foto’s van schilderijen, beelden of andere kunst toe die naakte figuren afbeelden’.
Tiens. Is Led Zeppelin dan meer ‘kunst’ dan Reena Riot? Neen, het probleem ligt blijkbaar bij de tepels. Dat Sijmons er nochtans duidelijk zelf voor koos om haar naakte bovenlichaam te tonen op de cover van haar album doet er niet toe. Elk weldenkend mens ziet daar de absurditeit van in en kan terecht fulmineren tegen de discriminerende, enggeestige manier waarop Facebook en co het vrouwelijk lichaam categoriseert.
Maar laat het ons van een andere kant bekijken. 25 jaar geleden, voor de almacht van sociale media, werd het album Amorica van The Black Crowes in de VS geweerd uit supermarkten als Walmart wegens een zichtbaar toefje vrouwelijk schaamhaar op de cover. Toen Prince in z’n nakie op de cover van het album Lovesexy poseerde, in 1988, riep de goegemeente luidkeels schande. In 2001 werd zelfs de licht provocatieve, maar eerder kuise hoes van The Strokes hun debuut Is This It door sommigen in de ban geslagen. Geen haan die er vandaag zou over kraaien. Zo ver zijn we dus al.
Seks en (vrouwelijk) naakt waren al taboe lang voor Facebook, en met elke nieuwe innovatie moeten er nieuwe regels voor oude zeden worden bedacht. Maar als de onschuldige, blote kinderbipsen van Led Zeppelin door de puriteinse filter van Facebook geraken is er dus hoop voor de digitale bevrijding van de vrouwentepel. Misschien moeten we Zuckerberg een handje helpen, en massaal Surfer Rosa van de Pixies, For The Beauty Of Wynona van Daniel Lanois, Cut van The Slits, en Nothing’s Shocking van Jane’s Addiction delen via het netwerk. Allemaal ‘cultureel significante’ beelden/werken. En voeg ook Nix van Reena Riot maar aan dat lijstje toe.
Want als haatpraat, racisme en geweld steevast een vrijgeleide krijgen van de Facebookmoderators, zou niemand mogen vallen over een stukje menselijk vlees, op en naast een platenhoes.
Elke vrijdag linkt Jonas Boel de politieke actualiteit aan de muzikale geschiedenis.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
