Koen De Bouw duikt eindelijk nog eens in het theater. Hij speelt de grootvader in Groenten uit Balen.
Zomerse familiebarbecues en zijn liefde voor dieren deden de achtjarige Koen De Bouw dromen van een leven als chef-kok of dierenarts. Tot de Turnhoutse jeugdtheatergroep Theater 42 zijn passie voor acteren aanwakkerde. Dat hij haast meteen na zijn afstuderen aan Studio Herman Teirlinck in de televisie- en filmwereld verzeilde, heeft te maken met zijn verlangen om de wereld te zien, en met die karakterkop waar elke camera zo graag mee flirt.
In 2026 is hij zeker al te zien zijn in de VRT-serie Breendonk, de film Foley Man en de film Stargazer. Wie hem live wil meemaken, op de plek waar alles begon, trekt naar Groenten uit Balen. In dat iconische stuk van Walter van den Broeck dreigt een gezin in de armoede te verzeilen tijdens de arbeidersopstand in de zinkmijn van Balen in 1972.
Je speelde in 2011 al mee in de gelijknamige film. Hoe belandde je nu in het stuk?
Koen De Bouw: Stany Crets, die het stuk regisseert, belde me. Hij wil Walter – die ik als jongen vaak tegenkwam op straat in Turnhout, waar ik opgroeide – eren door Groenten uit Balen op te voeren. In het Kempens. Dat dialect is als mijn moedertaal. En ik mocht mijn rol kiezen. De moederrol had gekund, maar ik koos toch de grootvader. (lacht)
‘Ik speel in het Kempens. Dat dialect is als mijn moedertaal.’
Tania Van der Sanden is de moeder, Ben Segers de vader, Lien Thys de dochter en Keoni Blockx haar lief. Jullie spelen een stuk uit 1972. Waarom blijft het relevant?
De Bouw: Het herinnert aan waar we als samenleving vandaan komen, aan de rol die vakbonden speelden in de evolutie van het arbeidsrecht. En het is een ontroerend, autobiografisch verhaal. Walter groeide op in een eenvoudig gezin waar vader brieven over sociaal onrecht schreef naar de koning. Dat doet de vader in het stuk ook. Elk leven is een eeuwige strijd tegen het gevoel machteloos te zijn. Dit stuk toont dat. Maar mét lichtheid. Want we zoeken met onze ploeg naar een balans tussen sociaal drama en sociale komedie.
Je gaat opnieuw een lachende zaal voelen.
De Bouw: Dat maakt theater zo bijzonder. Op een set speel ik voor de technische ploeg. Maar de wisselwerking met een volle zaal is van een andere orde. Je voelt de adem. Als achtjarige leefde ik me uit als cowboy en indiaan, met zelfgeschreven toneelstukjes. Dan genoot ik van de aandacht. Nu weet ik dat acteren vooral aandacht geven is. En genieten van de reactie uit de zaal: een aandachtige stilte, of een schaterlach.
Groenten uit Balen
Van 19 tot 23.09, CC De Warande, Turnhout, daarna op tournee, eenzee.be