Danser Lukah Katangila ‘Dans redde mij uit de ellende’

Al dansend komt Lukah Katangila op voor kinderrechten en voor zijn moederland Congo. Te beginnen met een stuk bij Ultima Vez.

In 2017 vlucht Lukah Katangila uit zijn door geweld geteisterde geboortestad, het Congolese Goma, naar Brussel. Daar wilt hij blijven doen wat hij ook met zijn familie vaak deed: dansen. Hij studeert aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en het Institut Supérieur des Arts et Chorégraphies. In 2020 wint hij met zijn solo Ndoto de Roel Verniersprijs, een prijs voor beloftevol talent.

‘Ndoto’ betekent ‘droom’ in het Swahili. Katangila’s droom is dat de kinderrechten van alle kinderen gerespecteerd worden. Een van de cruciale scènes uit Ndoto is gebaseerd op een jeugdherinnering aan een bominslag. Na een bombardement daalt een stofwolk neer en wordt iedereen met een laag stof bedekt. Dus neemt Katangila in Ndoto een plastic schaaltje vol bloem. Al dansend gooit hij telkens een handvol bloem in de lucht. Het is een onvergetelijk mooi, maar schrijnend beeld. Dat vindt ook Wim Vandekeybus. Hij nodigt Katangila uit om een stuk te maken bij Ultima Vez.

Is dit een kantelpunt?

Lukah Katangila: Het is een droom die werkelijkheid wordt. Wim Vandekeybus’ werk bewonder ik al jaren. Zijn energieke danstaal, de poëzie van zijn beelden, hoe hij video, muziek en dans tot een geheel verwerkt. Dat hij mij uitnodigt, betekent veel voor me. En voor mijn organisatie Ndoto Goma Kids. Die organisatie helpt kinderen in Goma te overleven en onderwijs te krijgen. Ik dans hier om op te komen voor hun rechten.

Wat verwacht jij van 2025?

Katangila: Ik hoop op vrede. Wereldwijd, maar vooral in onderdrukte landen zoals Congo, Soedan en Palestina. Dat is het enige wat telt. En ik hoop dat ik me verder kan ontplooien als kunstenaar en zo kansarme kinderen kan inspireren. In 2023 deelden we op sociale media filmpjes van een bezoek aan die kinderen. Ik wil graag een echte film maken. Over hen. Voor hen.

Hoe verlaten we de zaal na het zien van Imprisoned Gods?

Katangila: In Imprisoned Gods vieren vier performers de goden waar men in Afrika in geloofde vóór de westerse kolonisatie. Loucka Fiagan componeert fantastische muziek die de brug slaat tussen traditionele muziek en hiphop. Ik hoop dat het publiek geniet én bijleert. We vertellen al dansend een verhaal dat Europese scholen en media niet vertellen. Mijn land lijdt onder zijn natuurlijke rijkdommen. Al meer dan dertig jaar woedt er oorlog. Corruptie, wanbestuur en de verduistering van publieke middelen voeden het conflict. Dans redde mij uit die ellende. Al dansend wil ik bijdragen aan het redden van mijn prachtige moederland.