“Cultuur is te weinig”, stelt Jan Hoet in Knack. “We moeten bezig zijn met het fundamentele van kunst.”
Jan Hoet, op 23 juni 75 jaar, krijgt de Cultuurprijs voor Algemene Culturele Verdienste 2010 van de Vlaamse Gemeenschap. De prijs van 20 000 euro ontvangt hij vandaag in het Genkse cultuurcentrum C-mine uit de handen van minister van Cultuur Joke Schauvliege.In Knack van deze week, een uitgebreid interview met de laureaat over zijn verleden, heden en toekomst in de kunst.
Als directeur in het Gentse Museum van Hedendaagse Kunst, later SMAK, bracht hij ‘een zeer hoogwaardige collectie’ bijeen, lange tijd tegen ‘publiek onbegrip’ in, zo meldt het juryrapport. Lof ook voor zijn communicatie met een breed publiek, het verbinden van kunst en stedelijkheid, uitmuntende tentoonstellingen – zowel nationaal (Chambres d’Amis) als internationaal (Documenta IX). Zijn werkkracht wordt ‘legendarisch’ genoemd, tot ver na zijn pensioen, toen hij in het Duitse Herford een nieuw museum, MARTa, stichtte en vijf jaar leidde.
Jan Hoet: “Cultuur is consensus. Lifestyle. Ik heb de indruk dat velen vandaag geen commentaar meer geven op de lifestyle, maar mee in de lifestyle zitten. ‘Eindelijk verdienen we ook geld, eindelijk zijn we opgenomen, eindelijk zijn er mensen die alles gaan doen om ons een statuut te geven, enzovoort.’ Het is allemaal bescherming, verwendheid. De academies zijn overbevolkt, en wat doen ze daar? Allemaal spelen. Ze zijn niet bezig met het fundamentele van kunst. En daarvoor is het belangrijk dat je de geschiedenis kent. Als je nu naar de academie gaat, vraag eens wie er Jan Burssens kent. ‘Over wie heb je het eigenlijk?’ zullen ze zeggen.”
Heeft de kunst nog toekomst?
Hoet: “Er is nog altijd toekomst. Zolang er de maatschappij is, zolang er mensen zijn, zal er kunst zijn, altijd. Er zal altijd een individu zijn dat de wereld bekijkt, becommentarieert en beoordeelt. Perfect is het nooit. Sinds de avant-garde is de kunst altijd gebouwd op de twijfel die men heeft tegenover de vorige generatie. En op die manier ontstaat er weer een nieuwe twijfel. Maar vandaag bestaat de indruk dat we onszelf almaar blijven herhalen. En ook de kritiek is weggevallen.”
Een algemene lofzang op grote namen en kunstevenementen gaat vandaag ook door voor kritiek.
Hoet: “Inderdaad. En het is precies allemaal promotie. We moeten promotie maken, voor alles. De tentoonstelling ‘Een visie op Centraal Europa in Brugge (2011)’, geleid door Tuymans, was natuurlijk niet slecht, maar drie maanden tevoren had je al reclame zodat je het al niet meer slecht kon vinden. Dat is niet normaal.”
Jan Braet
