Everything Falls: spotten met de dood

Net nu iedereen dacht dat het buitenparcours uit de mode was, komt het SMAK met ‘TRACK’: frisse en vaak guitige kost op verplaatsing in Gent.

‘Everything Falls’, 2012, Michaël Borremans

Gezien op TRACK, op verschillende plaatsen in Gent, tot 16/9.

Op een houten podium in een verweerde woonkamer liggen twee bronzen beelden onder een fijne laag stof. De twee grote bustes ogen loodzwaar. Ze liggen plat achterover als twee middeleeuwse grafmonumenten, maar in plaats van een neus hebben ze elk een eendensnavel. Volgens Borremans, die op TRACK zijn allereerste sculpturale pasjes zet, maken de snavels het drama intenser. Volgens ons spotten ze met het ultieme fiasco van het leven: de dood. De grijze, matglanzende man en vrouw liggen er theatraal bij, al lijken hun vormen zacht en zelfs bijna vloeibaar. Liggende mensen, podia en snavels schilderde Borremans voorheen ook al, maar nu verwerkt hij de concepten in deze licht surrealistische sculpturen. Om een of andere reden – niet alleen om de uitgerekte neuzen – lijken de twee toch niet helemaal van deze wereld. Ze zijn verrassend anders en ook meditatief en stil, een kwaliteit die wel kan overtuigen op een niet echt ingetogen evenement als TRACK.

Ongeveer even opstandig en toch sereen zijn de zerken van Leo Copers. Op een paar bevallige grasveldjes in het Citadelpark zette hij talloze grafstenen in de grond. Elke steen draagt de naam van een museum voor hedendaagse kunst: het SMAK, het Guggenheim, Centre Pompidou. De hoeveelheid zerken blijkt quasi oneindig, waardoor je begrijpt dat het nooit meer goed komt tussen Copers en de museumbusiness. Ook hier gaan humor en dood hand in hand, al is dat wellicht toeval op het okselfrisse TRACK. Voor het zomerse buitenparcours in en rond het centrum van Gent spaarde het SMAK kosten nog moeite. Niet elke bijdrage is even spannend, maar er valt toch veel goeds te rapen in de stad van Chambre d’Amis en Over the Edges. De meeste van de aangetreden kunstenaars zijn dezer dagen erg actief op de internationale scène. Hun lat ligt hoog en dat blijkt ook uit het zwevende Vooruitgebouw van Ahmet Ögüt, de bewerkte bladeren in het park van Elmgreen & Dragset en de sloppenwijk van Tadashi Kawamata aan de Dampoort.

Els Fiers

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content