Tussen alle ranzige alinea’s schemert een grimmige schoonheid door ‘Mountainhead’ van New Juche

In Mountainhead stort een sekstoerist zich in een jungle van lichamen, op zoek naar het ultieme genot.

Joekels van borsten. Meer heeft de Vietnamese prostituee niet nodig om haar Schotse klant in een tuktuk te lokken. De man is dronken en weet amper waar hij zich bevindt. Al een paar jaar zwerft hij door Cambodja en Noord-Vietnam, met zijn stijve pik als kompasnaald. Nu is hij op weg naar het zoveelste peeskamertje, hotsend en botsend over aardewegen. En tussen zijn geilheid door denkt hij aan zijn overleden drinkebroer, die al enkele dagen dood in zijn stinkende flat lag, omzwermd door vliegen – een miserabel maar misschien ook toepasselijk einde voor iemand die de wereld als één groot lustoord zag. Zijn dood moet gevierd worden, met drank, en drugs, en goedkope lijven.

Tot zijn verrassing belandt de man in zijn eigen kamer. Was hij zo zat dat hij zijn eigen adres opgaf? De rondborstige hoer reikt hem een verkwikkend poedertje aan. Een paar snuifjes later is hij weer bij volle bewustzijn. Nu kan het neuken beginnen. Het meisje beweert dat ze nog nooit een klant heeft gepijpt. Hij weet dat het een leugen is, maar dat stoort hem niet. Prostitutie is theater met lichamen, alles is façade, alles is vals. Tenslotte is ook hij een acteur. Hol vanbinnen, een man die in elk land, in elke bar, in elk bordeel van masker wisselt. Het leven is slechts schijn. Is het dan niet beter – echter, authentieker – om je over te geven aan elke mogelijke lustopwelling?

Centrale zin: Neuk ik een man met mijn pik in de mond van een huilende hoer en een camera in mijn hand?

Naast genot jaagt hij ook beelden na. Altijd heeft hij zijn camera bij. Soms is dat handig om je voyeurisme te verbergen: als je foto’s neemt van zogende moeders kunt je je altijd verschuilen achter een antropologisch motief.

Maar hij neemt ook foto’s van de woekerende jungle, de planten die elkaar verstikken om een streepje zonlicht. Sporadisch organiseert hij dia-avonden: foto’s van gebladerte, foto’s van ladyboys, foto’s van zijn eigen decadente escapades. Het is in die passages dat de Schotse schrijver en fotograaf New Juche zich onderscheidt van pulpy pornografen. Tussen alle ranzige alinea’s schemert een grimmige schoonheid door, en bij die diasessies moet je onwillekeurig aan Nan Goldin denken, die ook de onderbuik van de maatschappij toonde.

New Juche, is een pseudoniem, en misschien maar best ook. De auteur deinst er niet voor terug om incest met een tante te beschrijven, of beeldend uit te leggen hoe goed kinderen kunnen pijpen. Mocht het nog niet duidelijk zijn: Mountainhead (al een tijdje uit maar tussen de plooien van de eindejaarsnummers gesukkeld) is geen roman voor moraalridders. De weerzin doet je regelmatig verkrampen en tegelijk staar je vol bewondering naar de stilistisch meesterlijke zinnen. Wie grensverleggende literatuur zoekt in de stijl van William Burroughs en Georges Bataille, is hier aan het juiste adres.