Schrijfster Maja Wolny: ‘In ‘The Witcher’ mis ik de mooie taal uit de originele boeken’

Maja Wolny

Met haar derde roman Terugkeer uit het Noorden offreert de Pools-Belgische schrijfster Maja Wolny een metafysische, zelf aan geest en lijf ondervonden thriller.

Het verhaal draait om twee trans-Siberische treinreizen: eentje in het heden, de andere net voor de Eerste Wereldoorlog.

Maja Wolny: Klopt. Maar al vanaf de kennismaking met de personages voelt de lezer dat in de hedendaagse reis alles fout zal lopen. (lacht) In het historische deel volg je een ambitieuze ingenieur die met de bouw van een brug over de Amoer-rivier de Transsib dwars door het continent helpt te trekken.

Schrijfster Maja Wolny: 'In 'The Witcher' mis ik de mooie taal uit de originele boeken'

Je hebt de trip zelf vier keer gemaakt.

Wolny: De eerste keer, vier jaar geleden, was het memorabelst. Bij de vlucht naar vertrekpunt Moskou bleek mijn bagage zoek. Ik heb het hele treintraject dan maar afgelegd met de lippenstift en tandenborstel in mijn handbagage, en het mannen-T-shirt en de extra sokken die ik nog snel op de kop heb kunnen tikken. Een oefening in reductie en zenuwenbeheersing! (lacht) Mijn idee was om het gevoel te zoeken van niet weten waar je je bevindt, van in zo’n afgelegen gebied te vertoeven dat je er zelfs aan twijfelt of je nog leeft. Dat heb ik inderdaad ervaren – misschien nog intenser door die pech. Toen mijn rugzak nadien weer thuis belandde, had die zoveel labels van Russische luchthavens verzameld dat het leek of het ding een nog boeiender reis had gehad dan ik. (lacht)

Je bent nog maar net terug uit India, waar je ook hebt gespoord.

Wolny: Op die vreselijke Indiase treinen heb ik Arundhati Roys Het ministerie van Opperst Geluk gelezen. Een literaire koude douche voor de Europeaan die er onbewust nog steeds van uitgaat dat Europa het centrum van het universum is. Het is een hartverscheurend verhaal over Indiase transgenders die een plek proberen te veroveren in een maatschappij die hen afstoot. Lees dit in je zetel in Vlaanderen of Warschau en je denkt: literaire fantasie. Maar als je met eigen ogen ziet hoe mensen op een vuilnisbelt leven en ook als vuilnis worden behandeld, maar toch moed in de wanhoop vinden, krijgt dat een andere dimensie.

Schrijfster Maja Wolny: 'In 'The Witcher' mis ik de mooie taal uit de originele boeken'

Het oeuvre van de Poolse fantasyschrijver Andrzej Sapkowski, naar wiens boekenreeks de Netflix-serie The Witcher is gemaakt, is jou al heel lang bekend.

Wolny: In Polen las iedereen die boeken begin jaren negentig al. Voor mij een guilty pleasure, want in literaire kringen vond men dat werk minderwaardig. Ik ben blij dat het universum van Andrzej Sapkowski dankzij de serie zo’n grote populariteit geniet, maar ook een beetje ontgoocheld: in de tv-versie van The Witcher mis ik veel van de humor en van de mooie taal, en de heel bijzondere sfeer uit de boeken is toch veramerikaniseerd.

Je laatste noot is positiever: een Poolse jazzplaat van het Wojtek Mazolewski Quintet.

Wolny: When Angels Fall is een prachtig eerbetoon aan Krzysztof Komeda, de Poolse componist die wereldberoemd is geworden met de muziek voor Rosemary’s Baby. Mazolewski speelt Komeda’s liedjes met een moderne toets, maar behoudt de mysterieuze spanning en betovering. Zeker eens luisteren!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content