De Week van de Poëzie staat dit jaar in het teken van de herinnering. Daarom vraagt Knack Focus zeven dichters en dichteressen naar een poëzieherinnering die hen is bijgebleven. Ruth Laster, winnares van de Herman de Coninckprijs 2016 met haar bundel ‘Lichtmeters’, bijt de spits af.
‘Er is een dichteres die mij altijd enorm heeft geïnspireerd: Johanna Kruit. Haar gedicht ‘Vlinders’ was voor mij heel belangrijk. Zoals de zachte nachtgeluiden stil / komen dwalen in je droom / raken gedachten je soms aan.
Het is zo’n helder gedicht dat mij niet onberoerd laat, en stamt toch wel een beetje uit mijn jeugdjaren. Een gedicht van 1999, ik was dus eigenlijk al twintig jaar. (lacht) Het is een heel treffend gedicht, en een dat het scheppingsverlangen in je losmaakt.
Mijn liefde voor poëzie en proza is niet opgesplitst, al was de liefde voor proza er wel eerst. Mijn moeder kon “De griezels” van Roald Dahl erg smakelijk voorlezen, over een getrouwd koppel dat elkaar – en hun omgeving – voortdurend het leven zuur maakt. Mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder vond dat een wrang en grappig verhaal. Ik denk dat bij de meeste mensen de liefde voor literatuur bij jeugdboeken begint.’ (JL)
