Het is aan andere mensen om naar mijn kop te kijken, vind ik. Niet aan mezelf. Laat staan dat het aan mij is om mijn eigen kop te tekenen. Ik heb nog wel klassieke zelfportretten gemaakt. Lang geleden. Op Sint-Lucas. Omdat ik anders geen diploma kreeg. Maar in dit soort tekeningen zit veel meer van mij, denk ik. Ook al gaan ze niet meteen over mijn dagelijkse leven.

Ik ben een vreselijk zenuwachtig ventje. Altijd met honderd dingen tegelijk bezig. En ik ben typisch zo iemand die drie keer gaat controleren of ik het gasfornuis wel heb dichtgedraaid. En dan nog een keer. Om te checken of het niet vanzelf weer is aangegaan. Dat rusteloze en dat chaotische, dat zit wel in deze tekening. Hoewel ik zeker niet vind dat elk werk een zelfportret is, of een poging om mezelf beter te leren kennen. Waarom ik teken, dat weet ik niet, en dat zal ik wellicht nooit weten. Maar waarom andere mensen niét tekenen, dat vind ik nog een veel groter raadsel.

Felicien Rops? Die zit hier zeker in. Absoluut. Dat is bijna onvermijdelijk, hé, als je niet te ver van de kust geboren bent. Maar (de Franse etser) Gustave Doré is een even grote invloed geweest. En anders wel (de Amerikaanse striptekenaar) Robert Crumb. Mijn stijl heeft iets bewust archaïsch. Archaïsch, niet retro, want dat klinkt dan weer te hip. Ik maak bijna uitsluitend pentekeningen. Je zou daar een statement in kunnen zien, in deze tijden van Photoshop. Of zelfs een daad van rebellie. Maar ik vind zwart-wit gewoon het mooiste. Veel meer moet je daar niet achter zoeken.

Ik ben een moeilijke mens. Dat zegt deze tekening misschien vooral. Ik ben zo iemand die altijd zijn goesting wil doen. Desnoods tegen beter weten in. Ik denk niet dat ik ooit van mijn tekeningen zal kunnen leven. Daarvoor ben ik te koppig. Te lastig. Te weinig kruidenier. Maar het heeft weinig zin om daartegen te vechten, heb ik intussen uitgemaakt. Want dat gevecht kan ik toch alleen maar verliezen.

Wouter Vanhaelemeesch (28) is beeldend kunstenaar en een van de founding fathers van het undergroundlabel AudioMER. Zijn werk sierde al hoezen van onder meer Jack Rose en Mauro Pawlowski, en verscheen al in De Standaard, Janus en Ruis, het magazine van (K-raa-K)3. Vanhaelemeesch’ werk is de komende weken te zien in Zaal België en op de muziek- en kunsttentoonstelling PopEye in Hasselt. Alle info:www.pop-eye.be.

Wouter Van Driessche