WORLD’S TOUGHEST EXPEDITIONS

JAMES CRACKNELL. 'Het helpt als je goed pijn kunt verdragen.'
Stefaan Werbrouck
Stefaan Werbrouck Ex-hoofdredacteur van Knack Focus en tv-freak

Elke zondag, 21.00 – Discovery Channel

Onder de noemer Helden brengt Discovery Channel sinds kort elke zondagavond nieuwe documentaires van enkele van de bekendste waaghalzen in dienst van de zender. Onder hen James Cracknell, een ex-topatleet en tweemaal olympisch roeikampioen, die voor Discovery Channel de afgelopen jaren al meedeed aan enkele van de zwaarste uithoudingsraces ter wereld (waaronder de door Tom Waes ook bij ons bekende Marathon Des Sables – hij eindigde overigens als… twaalfde). Hij treedt nu in World’s Toughest Expeditions in de voetsporen van de beroemdste ontdekkingsreizigers. Zo reist hij door de Zuid-Amerikaanse jungle om net als Percival Fawcett in 1925 de mythische ‘City of Z’ te zoeken, en volgt hij de route die de Amerikaanse pioniers in de negentiende eeuw aflegden.

Hoe masochistisch moet een mens eigenlijk zijn om dit soort dingen te doen?

JAMES CRACKNELL:(Lacht) Het helpt wel als je goed pijn kunt verdragen, ja. Maar eerlijk gezegd sta ik ervan te kijken hoeveel ontberingen men vroeger aankon. We hebben expedities geselecteerd van mensen die ervoor gekozen hadden om op die onherbergzame plaatsen te komen, maar ook van mensen die per ongeluk ergens beland waren. Zoals de overlevenden van de schipbreuk van Dundonald begin twintigste eeuw, die maanden op een eilandje vastzaten. Uit documenten die ze bijhielden, blijkt dat ze niet alleen ongelooflijk vindingrijk waren, maar ook dat ze nooit de moed opgaven en dat ze altijd positief bleven. Daarvoor kan ik alleen maar bewondering hebben.

Je hebt meer dan tien jaar geroeid op wereldniveau, daarna heb je je toegelegd op andere uithoudingssporten en nu doe je dit. Word je het nooit beu om de discipline op te brengen?

CRACKNELL: Neen, omdat ik er veel voor terugkrijg. Als mensen aan topsport denken, dan zien ze atleten die de hele wereld afreizen en op exotische plekken aan wedstrijden kunnen meedoen. Maar eigenlijk leid je als sporter een heel steriel bestaan en kom je altijd in dezelfde omgeving. Ik ben een expert als het over de meren van Europa gaat, en ik kan je met een gerust gemoed vertellen dat die er overal als een enorm zwembad uitzien. (Lacht) Dankzij de televisie kom ik op allerlei plaatsen die ik nog niet kende, en heb ik bijvoorbeeld voor het eerst in mijn leven een berg beklommen.

Welke lessen uit je sportcarrière kun je toepassen als tv-maker?

CRACKNELL: Als atleet probeerde ik na elke wedstrijd te kijken wat ik goed of fout had gedaan, en zocht ik de reden voor winst of verlies altijd bij mezelf. Als je als topsporter een nederlaag lijdt, dan ligt dat zelden aan de concurrenten, maar meestal aan jezelf, en die zelfkennis kun je meenemen in dit soort expedities. In de jungle moet je snel een beslissing kunnen nemen en het liefst meteen de juiste, dus helpt het als je perfect weet wat je beperkingen en je sterke punten zijn.

In het genre van de ‘overlevings-tv’ neemt eten, of het gebrek eraan, natuurlijk een grote plaats in. Wat voor dingen vielen er tegen?

CRACKNELL: Ik moet toegeven dat veel zaken waarvan ik dacht dat ze verschrikkelijk zouden smaken, uiteindelijk best meevielen. Paling bijvoorbeeld, daar was ik aangenaam door verrast, dat was echt lekker.

Euh, paling is een van de nationale gerechten van België.

CRACKNELL: Echt? (Lacht) Oké, in Groot-Brittannië wordt ook wel paling gegeten, vooral in het oosten van Londen staat het vaak op de kaart van restaurants. Maar daar vind ik het alleen te eten als je er een stevige pint bier bij bestelt. (Lacht)

STEFAAN WERBROUCK

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content