Dé ontdekking van Quiz Me Quick zijn de hoofdrolspelers, voor één keer eens niet acteurs met ronkende namen. Na vier afleveringen hebben wij een bijzonder zwak voor natural born losers fotograaf Luc en leraar Armand, vertolkt door Tom Audenaert en Jos Verbist. ‘Spelen is spelen, hé.’
Da’s flou artistique, hé.’ Fotograaf Luc, een even koele minnaar van digitaal als zijn vrouw Gwendy van hem, wordt gespeeld door Tom Audenaert (33), een man die u voor zijn rol in Hasta la vista vooral kon kennen van theater en de Win for Life-reclamespots. Jos Verbist (60), de vertolker van ‘duiveltje-weet-al’ Armand, had op bescheiden rollen in Van vlees en bloed en Dubbelleven na aan de lokroep van tv weerstaan.
‘Op een dag kreeg ik telefoon van Bart De Pauw’, legt Verbist uit. ‘Hij had me aan het werk gezien bij het Kortrijkse Theater Antigone, waar ik ook artistiek directeur ben. Het moet hem bevallen zijn. Quiz Me Quick bevond zich nog in een vroeg stadium, maar hij vroeg aan mij en Dirk Van Dijck of hij ons een personage op het lijf mocht schrijven. Onze namen zouden ook vermeld worden in het dossier bij het VAF. Dirk en ik hebben telefonisch overlegd. Het bleek dat we allebei best onder de indruk waren van Barts eerste synopsis: “Dit kan echt wel iets worden.” En we hebben allebei toegezegd.’
Wat overtuigde jou in die eerste synopsis om Armand te spelen?
JOS VERBIST: Alle personages spraken mij aan omdat hun karakters allemaal een mooi verloop kennen doorheen het verhaal. Quiz Me Quick beloofde geen zuivere komedie te worden, elk personage heeft ook heel wat tragiek. Bart heeft dat van bij het begin benadrukt: hij was eropuit om van de personages geen karikaturen te maken, ze net heel menselijk te tonen.
Armand is een leraar die zich net iets slimmer wil voordoen dan hij is. Hij straalt daardoor een geweldige kwetsbaarheid uit.
VERBIST: Armands hele levensloop maakt hem bijzonder kwetsbaar. Er staat hem in Quiz Me Quick nog wat te wachten, maar dat ga ik niet allemaal uit de doeken doen in Knack Focus.
Tom, jij kende Bart De Pauw al van Willy’s en Marjetten. Hoe ben jij aan de rol van Luc geraakt?
TOM AUDENAERT: Gewoon, door auditie te doen, de eerste keer voor castingdirectrice Sara De Vries-Vinck, in een latere fase was ook Tine Embrechts aanwezig om uit te testen welke acteur het best bij haar Gwendy onder de sloef zou liggen. (lacht)
Vanwaar komt dat, voor televisie ongebruikelijke, Waaslandse dialect van Luc en Gwendy?
AUDENAERT: Van mij. Ik ben afkomstig van Lokeren en omdat ik Luc van bij het begin als een volkse mens zag, heb ik hem vanaf de eerste auditie in mijn eigen dialect gespeeld. Dat sloeg aan. Even was er wel discussie: moeten we geen Tiens dialect spreken? De serie speelt zich in Tienen af, maar niets houdt Waaslanders tegen om er een fotozaak te beginnen, hé. Ik ben nog bij Tine Embrechts thuis geweest om haar tekst helemaal in te lezen in het dialect. Indrukwekkend trouwens, hoe vlot ze dat accent onder de knie heeft gekregen.
In dat sappige Wase accent wordt Luc voor het oog van zijn kinderen genadeloos gefileerd aan de ontbijttafel. Ook Armand en de andere quizzers krijgen flink wat vernederingen te slikken.
AUDENAERT: En toch denk ik dat de situatie van Luc voor heel wat mannen herkenbaar moet zijn. (lachend) Maar voor alle duidelijkheid niet voor mij.
VERBIST: Bart weet ook heel mooi te spelen met die vernederingen. Ze zijn vaak snoeihard, maar worden altijd met een vleugje subtiele humor geserveerd. Die vernederingen maken de personages vaak heel klein, maar zo worden ze – opnieuw – net heel menselijk.
En is dat leuk om te spelen?
VERBIST: Spelen is spelen, hé. (droog) Wij zijn daarvoor opgeleid. Het is niet dat ik mij even vernederd als Armand voel als hij onderuitgaat. En evenmin zwalpte ik de hele dag laveloos rond op de set. Dat is de vraag die ik telkens krijg bij de beenhouwer en de bakker: drink jij echt zoveel Duvels? Alsof je dat niet met alcoholvrij bier kunt spelen…
AUDENAERT: Tussen de opnames door bleef je wel in je dronken toestand doorspelen. En daar deden wij met de andere quizzers graag aan mij. Dat zorgde wel eens voor gefronste wenkbrauwen. Zo nam een regisseur voor de figuranten me tijdens zijn eerste opnamedag even apart: ‘Zeg, de Jos is echt zat, zeker?’ (smakelijk gelach)
Worden jullie vaak als Armand en Luc herkend?
VERBIST: Waarom denk je dat ik mijn haar kort heb laten knippen? Onlangs zat ik voor Theater Antigone rond de tafel met enkele sociologen van de universiteit. Zei de ene na de vergadering: ‘Ik vond u leuk in Quiz Me Quick gisteren.’ Waarop zijn collega: ‘Ik had u niet herkend. Bent u de zatte leraar?’ Tja, voor de buitenwereld ben ik nu dus blijkbaar de zatte leraar.
AUDENAERT: Bij mij valt dat goed mee. Ik word niet aangesproken door lotgenoten van Luc. (lacht) En ik ben ook nog niet gevraagd om een huwelijksfeest te fotograferen. Toen ik een aantal jaren geleden meespeelde in enkele spotjes van Win for Life werd ik wel herkend: ‘Zeg, heb je niet een paar miljoenen voor mij mee?’ was toen de standaardopmerking. Maar daar zat ik niet mee.
Het knappe aan Quiz Me Quick is dat de hoofdpersonages voor televisie relatief onbekende gezichten zijn. Schiep dat een band?
AUDENAERT: Ik moet wel toegeven dat ik vooraf best zenuwachtig was om met klasbakken als Jos en Dirk Van Dijck samen te spelen. Uiteindelijk was het een vree wijze ervaring. Al kon Jos het niet laten om mij erop te wijzen dat ik als Luc soms te plat praatte.
VERBIST:(gespeeld streng) Het ergste van al is dat je met dat dialect van jou al je laatste medeklinkers inslikt. Je was bij momenten onverstaanbaar! We vormden met ons vijven een heel leuk gezelschap. Er zaten geen grote ego’s tussen. Daar komt volgens mij nog wel een reünie van. En ik zie ons nog samenspelen in de toekomst. Lisa Naert (Cynthia, het honden kappende liefje van Niek, nvdr.) speelt volgend jaar mee in een voorstelling van Antigone. En ik heb al eens Toms naam laten vallen.
AUDENAERT: Aha, daar houd ik je aan! Serieus, ik zie dat zeker zitten.
Het VAF, de VRT, de provincie Vlaams-Brabant en enkele steden, privésponsors, uiteindelijk ook betaalzender Prime… Bart De Pauw en zijn ploeg hebben lang moeten knokken om het lappendeken van de financiering rond te krijgen. Had dat ook zijn weerslag op jullie?
VERBIST:(grijnst) Gelukkig niet, nee. Budgettaire beslommeringen zijn nu eenmaal niet aan acteurs besteed. Je beseft wel dat Koeken Troef een bescheiden productiehuis is en een serie als deze een zeer ambitieus plan. Ze hebben er van begin tot einde voor moeten knokken. Of er een gebrek aan vertrouwen was? Dat zou ik niet zeggen, al hoorde je bij de presentatie toch wel het gefluister in de pers: het is erop of eronder voor Bart De Pauw.
Merkten jullie of dat op Bart De Pauw woog?
AUDENAERT: Niet echt, die mens heeft natuurlijk wel al wat meegemaakt, van opgehemeld tot uitgespuwd worden. Die krijg je niet zomaar uit zijn evenwicht.
Hij wist allicht dat hij een ijzersterk scenario had?
AUDENAERT: Ik heb het alleszins in één keer uitgelezen. Maar een scenario is ook maar één deel van het geheel. Zo kon tijdens de opnames aflevering twee, met de politiequiz In de naam der weet, bijvoorbeeld nog heel fout uitpakken. Maar zet er een klasbak als Jaak Van Assche bij en al die grapjes worden geweldig geestig.
VERBIST: Dat is ook de verdienste van regisseur Jan Matthys. Bart De Pauw noemt hem zo vaak mogelijk, terecht. Jan weet je zo te provoceren dat het goede naar boven komt. Hij weet hoe iets gerealiseerd moet worden. En hij heeft een geweldige ploeg rond zich weten te verzamelen: cameraman Stijn Van der Veken, geluidsman Bart Martens, de geweldig subtiele soundtrack van Aram Van Ballaert… Het resultaat is, merk ik, dat Quiz Me Quick in de smaak valt bij zowel tv-kijkers als theaterpubliek. Die twee groepen zijn meer dan ooit gescheiden werelden geworden, Quiz Me Quick bewijst dat je met kwaliteit beide kunt bereiken.
Tom, met Hasta la vista, Quiz Me Quick en straks in een film aan de zijde van Benoît Poelvoorde duik je nu overal op. Is het altijd zo gemakkelijk gegaan?
AUDENAERT: Tuurlijk niet. Zoals elke acteur heb ik wel moeilijke jaren gekend, waarin het vechten was om voldoende rollen vast te krijgen. Dat is het lot van iedereen die van de toneelschool komt.
VERBIST: Het zal altijd een strijd zijn. Ik doceer sinds midden jaren negentig aan het Rits en daar proberen we studenten te wapenen. We leren ze niet alleen spelen, we leren ze ook voor zichzelf te creëren. Succes als acteur is heel vluchtig. Zoals Bart De Pauw het zegt: plots kan men je smoel niet meer zien. Daarom moeten ze leren onafhankelijk te zijn, door het heft in eigen handen te nemen, met een eigen voorstelling bijvoorbeeld.
AUDENAERT: Ik heb nog ingangsexamen bij jou gedaan: niet geslaagd. Of ik mijn tekst inslikte? Nee, ik was zo zenuwachtig dat ik nauwelijks iets gezegd kreeg.
Een paar jaar geleden was je het gezicht van Win for Life-reclames. Een middel om de onzekerheid te counteren?
AUDENAERT: Ik heb dat om den brode – en met veel plezier – gedaan. Sinds een tijdje doe ik geen reclame meer. Ik vind dat dankzij Hasta la vista en Quiz Me Quick mijn kop nu wel bekend genoeg is, daar moet geen reclamecampagne meer bij.
En jij, Jos?
VERBIST: Ik doe geen reclame, omdat ik het slecht vind. Het ergert mij mateloos. Zelfs reclame doorspoelen op tv stoort mij, want ook dat kost mij tijd. Ik ben onlangs opgestapt bij een vergadering van sponsors waar ik met een smoes naartoe was gelokt. Nu heb ik wel de luxe dat ik selectief in opdrachten kan zijn, doordat ik artistiek directeur van Theater Antigone ben. Dat werk is mijn eerste prioriteit, ik beschouw het ook als mijn verantwoordelijkheid. En dat wil evenmin zeggen dat ik mijn collega’s die hun werk wel met reclame combineren te min zou vinden.
Is dat ook geen generatieverschil? Hoe jonger, hoe meer opgevoed volgens een commerciële logica. Van de overheid over carrières tot relaties: elke investering moet renderen.
VERBIST: Wel, ik vermoed dat we wel eens een keuze zullen moeten maken. In wat voor maatschappij willen we leven? Een waarin het altijd maar meer moet zijn en alles meer moet opbrengen? Of willen we toch iets anders, een gezonder evenwicht? Ik hoop dat er een jongere generatie zal opstaan om zich te verzetten tegen de huidige gang van zaken. Want of het nu je kabelabonnement is of de financiële crisis: wie betaalt de rekening? Jij en ik toch.
AUDENAERT: Tja, al vraag ik mij ook wel eens af: waar gaan we het geld vandaan halen als het niet uit reclame mag komen?
VERBIST: Ik wil die denkoefening best doortrekken naar onze tv-, film- en theatersector. Willen we alles aan de privémarkt overlaten? Ik ben ervan overtuigd dat we behoefte hebben aan bijvoorbeeld een openbare omroep, die met gemeenschapsmiddelen kwaliteit levert. Hetzelfde geldt voor de rol die het VAF speelt: Quiz Me Quick, een film als Offline, het zou allemaal niet gemaakt kunnen worden zonder de overheidsmiddelen voorzien door het VAF. En ik weerleg de kritiek dat film of theater, met subsidies gemaakt, voor een select publiek zou zijn. Met gemeenschapsmiddelen is het je plicht om zo veel mogelijk geledingen van de samenleving te bereiken. Dat is trouwens een kwaliteit van Quiz Me Quick: mijn jonge zonen, mijn eigen generatie en alles daartussen, allemaal blijken ze Quiz Me Quick cool te vinden.
QUIZ ME QUICK
Elke zondag op een.
DOOR HANS VAN GOETHEM – FOTO’S: JEF BOES
Jos Verbist
‘DIE VRAAG KRIJG IK TELKENS
BIJ DE BEENHOUWER OF DE BAKKER:
DRINK JIJ ECHT ZOVEEL DUVELS?’
Tom Audenaert:
‘IK BEN NOG NIET GEVRAAGD OM
EEN HUWELIJK TE FOTOGRAFEREN,
MAAR IK DENK WEL DAT DE SITUATIE
VAN LUC VOOR HEEL WAT MANNEN
HERKENBAAR MOET ZIJN.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier