Indiana Johnny – Gamestudio Naughty Dog – bekend van ‘Crash Bandicoot’ en ‘Jak & Daxter’ – laat de pelsdieren even voor wat ze zijn en gaat Indiana Jones achterna.

PS3 SCEE Gameplay: 8 l Grafisch: 9 l geluid: 8

Nathan Drake, een afstammeling van de Britse ontdekkingsreiziger sir Francis Drake, ontdekt in de doodskist van zijn voorvader een geheim document met een kaart van het schatteneiland El Dorado. Vergezeld door de blonde journaliste Elena Fisher, die de vondst op tape wil vastleggen, zet Drake koers richting goudschat. Het duurt niet lang of zijn motorsloep wordt onder vuur genomen door moderne zeepiraten en wat later crasht zijn Cessna in het dichte regenwoud.

Aan drama en suspense geen gebrek in Uncharted: Drake’s Fortune, dat meer gemeen heeft met films als Indiana Jones dan met avonturengames als Tomb Raider. De puzzels zullen niet meteen een herseninfarct veroorzaken en de schietactie is ook niet echt vernieuwend, maar de sublieme sfeer kluistert je wel van begin tot einde aan de controller – mede dankzij ‘wow’-effecten zoals een verroeste U-boot op de rand van een waterval, een jeepachtervolging door de jungle of boobytraps in de catacomben van een Incatempel. De panorama’s zijn om van te duizelen, het water – altijd een heikel punt in games – oogt verrassend reëel en kleine details zoals een wegfladderende toekan of oerwoudgeluiden dragen eveneens bij tot de filmische sfeer.

Het grootste probleem is dat je als speler niet meteen warmloopt voor het hoofdpersonage. Toegegeven, hij is lenig als een Borneose slingeraap, maar Nathan Drake lijkt op iemand die in een ver verleden lid was van een schimmige boysband, of zo’n johnny die in het holst van de nacht belspelletjes presenteert. En dat hij soms beweegt als een maillotdrager uit een dansvoorstelling van Wim Vandekeybus draagt óók niet bij tot zijn imago van badass motherfucker. Dat we ons toch kostelijk hebben geamuseerd, is vooral te danken aan het metier van gamestudio Naughty Dog, die zo onderhand weet hoe je een game voor het grote publiek moet maken. Alleen jammer dat de scenaristen iets te veel naar Lost hebben gekeken, want van bij het begin is het duidelijk dat er nog ‘iets’ is. Geen poolbeer, wel een compleet overbodige plotwending die als een tang op een varken staat.

Maar laat dat de pret niet vergallen, Uncharted speelt lekker, oogt fantastisch en het verhaal stoomt vooruit. En soms moet dat echt niet meer zijn.

Of toch? Wel, voor een singleplayergame is een speelduur van 8 tot 10 uur ook wel veel te kort. De makers proberen dat te verdoezelen door een heleboel bonusmateriaal toe te voegen zoals making of-video’s, een galerij met artwork en de volledige verzameling tussenfilmpjes, die er wel een game van maken die ook leuk is om gewoon naar te kijken. Inviteer publiek en zet een emmer popcorn klaar.

Roel Damiaans