22.10 – één

Als kind wilde Dirk Roofthooft wielrenner worden, maar na een slecht rapport weigerde papa de vergunning te ondertekenen en was kleine Dirk tijdelijk coureur af. Toen hij toch weer de fiets op mocht, was zijn liefde voor het theater al te groot en – geeft hij zelf toe – een toptalent was hij toch niet. Nu stelt hij zich tevreden met de occasionele fietstocht langs de Dender én een plek in Tour 2008. Samen met Patrick Sercu en Karl Vannieuwkerke zal hij terugblikken op de beslissende tijdrit.

Zit je elk jaar drie weken aan je televisiescherm gekluisterd?

Dirk Roofthooft: Normaal wel, maar nu heb ik een hele tijd in een landhuis zonder televisie in Toscane gezeten en was ik dus op de krant aangewezen. En ja, ik ga ook graag ter plekke kijken, zeker als de Tour in België of Luxemburg passeert. Ik ben ook heel blij dat ik voor Tour 2008 een tijdrit mag volgen, en dan nog in het gezelschap van Patrick Sercu. Ik vertoef graag bij renners.

Vanwaar je liefde voor de koers?

Roofthooft: Ik denk dat ik zelf aan wielrennen deed om dezelfde reden waarom ik nu op het podium sta: om te ontroeren. Vijfvoudig Tourwinnaar Bernard Hinault zei ooit dat hij blij was om met zijn overwinningen het lege gat in het leven van sommige mensen te vullen. Maar verlies is evengoed mooi om te zien. En ik kijk graag naar mannen op de fiets, de manier waarop de gebogen ruggen zich door het landschap bewegen. Je ziet als het ware de tijd verglijden.

Tussen het ter perse gaan en de beslissende tijdrit kan en zal er nog heel wat gebeuren, maar durf je een prognostiek te geven?

Roofthooft: Zoals de meesten gok ik op Cadel Evans of Alejandro Valverde, met een lichte voorkeur voor de eerste. Evans heeft meer ervaring en heeft zich dit jaar wat gespaard voor de Tour. Het is een heel bescheiden man ook, dat mag wel eens. (lacht) Eigenlijk dacht ik dat Evans vorig jaar al de Tour zou pakken, maar toen bleek Contador te sterk.

En wat met de Belgen?

Roofthooft: De verwachtingen moeten niet te hooggespannen zijn, maar ik wens Devolder een mooie plaats toe. Hij is toch een renner die tot de verbeelding spreekt. Of ik het spijtig vind dat Boonen er niet bij is? Eerlijk gezegd wel. Als hij al cocaïne genomen heeft, zie ik dat veeleer als ontspanning, en niet als vals spelen. Volgens mij zouden we nogal opkijken mochten we weten hoe de Tourorganisatoren zich op de Champs Elysées van de stress trachten te ontdoen.

(B.D.C.)