Woensdag 30/5, 22.50 – 2BE. James Gray, VS 2000
Hij is van dezelfde generatie als Steven Soderbergh en David Fincher en zijn films dingen gewoonlijk mee naar de Gouden Palm. Sterren casten als Faye Dunaway, Robert Duvall, Charlize Theron, Jeremy Renner of Marion Cotillard is geen enkel probleem voor hem. En ook al wordt hij door gereputeerde persstemmen uitgeroepen tot ‘een van de grootste Amerikaanse regisseurs van onze tijd’, je kan niet echt zeggen dat Hollywoodindie James Gray zich in de frontlinie van de Amerikaanse film bevindt. Dat heeft hij dan alvast gemeen met de personages uit zijn tot nog toe vier films: zowel Little Odessa, The Yards als We Own the Night en Two Lovers gaan over solitaire figuren die op zoek zijn naar een plaats binnen een groep.
In de stilistisch uitgekiende en weemoedige misdaadfilm The Yards is dat Leo Handler (Mark Wahlberg), een ex-crimineel uit de arbeiderswijk Queens, die er anno jaren zeventig net zestien maanden gevangenis heeft op zitten omwille van een autodiefstal. Dat hij daarbij zijn vrienden niet heeft verklikt, versterkt alleen maar zijn imago van betrouwbaarheid. De gevoelige Handler wil nu op het rechte pad blijven. Stap voor stap zien we echter hoe hij weer onder de invloed komt van zijn slechte vrienden (waaronder Joaquin Phoenix), wordt verleid door de lokroep van macht en geld en wordt meegezogen in een spiraal van geweld.
Meteen zitten we op het terrein van Grays favoriete materie, waar hij elke film opnieuw diep naar graaft: misdaad, verderf, verraad en verlossing in metropool New York, maar dan in relatie met het giftige familiale nest. Gray – hij groeide zelf op in Queens – laat zich altijd inspireren door details uit zijn eigen familie. In dit geval de ervaringen van zijn vader, die als elektrisch aannemer betrokken was bij een omkoopschandaal binnen het milieu van het New Yorkse metrodepotsysteem. Het is Hollywoodveteraan James Caan die schittert in de op Grays vader gebaseerde rol van Frank Olchin, de Godfather-achtige stiefvader van Handler. Hij staat aan het hoofd van een metrobedrijf dat lucratieve opdrachten bij de stad probeert binnen te halen door omkoping en intimidatie.
Die verderfelijke invloed en de morele onrust die erbij komt kijken, exploreert Gray in zijn sober en plechtig opgebouwde noodlotstragedie vrij klassiek en eerst aarzelend, maar gaandeweg meer beklemmend. Fotografieleider Harris Savides, met Zodiac en Milk op zijn cv, hult de beelden in dat voor moderne traditionalist Gray inmiddels specifieke tenebroso: een donker en dramatisch licht dat bijdraagt tot een claustrofobische en dreigende sfeer. In scènes die zich afspelen op verlaten industriële spoorweglocaties of ’s nachts in een hospitaal drijft die aanpak de spanning beknellend op. Het is echter de voorkeur voor authentieke karakters en een juiste subtiele beschrijving van de menselijke natuur die het tot in de bijrollen verbazend sterk geacteerde The Yards zijn dwingende kwaliteiten geeft.
LUC JORIS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
