Eerste zin Ik vergeet weleens hoe oud ik al ben.
Als adolescent knutselde Dave Grohl een schrijn voor Led Zeppelin-drummer John Bonham in elkaar. In feite knielt hij vandaag, op zijn tweeënvijftigste, nog steeds bewonderend en dankbaar voor zijn talloze helden en de verheffende kracht van muziek. Grohl is nooit opgehouden zeventien te zijn, en dat inherente enthousiasme maakt The Storyteller zo aanstekelijk. Het Nirvana-gedeelte is bondig – die groep overspande nog geen vier jaar van zijn leven – maar Grohl put er een pakkende reflectie over rouw uit. Verder regent het sterke verhalen: over samen met bloedbroeder en Foo Fighters-drummer Taylor Hawkins naar de stripclub van metalband Pantera in Texas sjezen, of het huzarenstukje om midden in een Australische tournee voor amper enkele uurtjes naar LA te vliegen voor het vader-dochterfeestje op school. Hoe rijkelijk gevuld The Storyteller ook is, Grohl zwijgt veel dood: zijn eerste huwelijk of de lijdensweg om van Foo Fighters een hechte band te maken waarin alle leden wilden/mochten blijven. Rekeningen vereffenen met artiesten, managers of weduwes van gestorven bandleden doet hij al helemaal niet. Entertainen en tegelijk je reputatie van ’the nicest guy in rock’ waarmaken: The Storyteller is Dave Grohl ten voeten uit.
Dave Grohl, A.W. Bruna,
288 blz., ? 20,99.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
