Giorgio de Chirico (1888 ? 1978) is stamvader van de metafysische schilderkunst en inspirator van ongeveer alle kunstenaars die totnogtoe iets zinnigs te melden hadden. …

Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, Grabbeplatz 5 in Düsseldorf, van 15/9 tot 2/12. [{phone}]49-21 18 38 10

Giorgio de Chirico (1888 – 1978) is stamvader van de metafysische schilderkunst en inspirator van ongeveer alle kunstenaars die totnogtoe iets zinnigs te melden hadden. De Italiaan scheerde eerst hoge toppen met doeken van verlaten pleinen en geïsoleerde fabriekstorens, maar voegde later moeilijk te rijmen, klassieke fragmenten in zijn composities. Op het hoogtepunt van zijn transformatie schilderde hij pastorale landschappen en doeken naar Rubens en Titiaan, portretteerde zichzelf als een anachronistische meester in de klassieke schilderkunst en werd aanhanger van Nietzsche. Dit allemaal tot grote consternatie van zijn tijdgenoten, die zijn schijnbare zelfverachting niet altijd even begrijpelijk vonden. Want niet alleen ondergroef hij zijn status van geslaagde artiest, ook leek het alsof hij met alle geweld zijn nieuwgevonden stijl wilde bezwadderen. Waarom hij dat deed, is nog steeds niet duidelijk. Mogelijk rukte hij zich los van zijn metafysische signatuur om er vanop een afstand te kunnen op terugblikken. Tot op vandaag is de vraag of een dergelijk manoeuvre avant-gardistisch of net antimodernistisch was.

De Chirico bekeek de commotie rond zijn persoon altijd met de nodige reserve. Alleen in zijn atelier boog hij zich over de taal van schilderkunst, het eventuele einde ervan, de impact van de inspiratie en de solitaire rol van degene die muzen op bezoek krijgt. Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen opent met een grote retrospectieve rond dit sprankelende, tegendoelmatige oeuvre, in samenhang met het werk van De Chirico’s broer Alberto Savinio (1891 – 1952). Savinio, een musicus die gaandeweg begon te schilderen en te schrijven, stutte De Chirico’s werk met vergelijkbare schilderijen en op schrift gestelde theorieën.

De expositie werd samengesteld door een vijfkoppige curatorenploeg onder wie de De Chiricokenner Wieland Schmied. Ze omvat om en bij de honderd schilderijen met klemtoon op de metafysische periode 1909-1919. De titel van de tentoonstelling _ The other Modernism _ slaat op De Chirico’s visionaire en filosofische armslag en op zijn paradoxale ingesteldheid als artiest.