O dear. Een soep wordt het. Files vanaf Erpe-Mere op de E40, de hele Brusselse ring dicht. Een extra journaal waarin Flor Koninckx ons wolkjes blazend, vriendelijk maar vooral dringend verzoekt om de omgeving van Halle te vermijden. U snapt het al: vroeg of laat komt het ervan en organiseert TV1 een Witse-dag in het Pajottenland, in navolging van die verpletterende Flikken-dagen in Gent. Vooral verpletterend voor Gentenaren als wij, die nooit goed hebben gesnapt waarom de mannen in ’t blauw plots zo ‘popie’ waren.

Maar goed, het is onontkoombaar, dus de Halse middenstand kan maar beter haar provisies inslaan. Bestel dus nú die bierworstjes, hoofdvlees en kaasblokjes voor tijdens de beiaardconcerten. Charter de plezierboten van de stad Gent voor de rondvaarten door het centrum. Haal de bevoorradingsposten van De Gordel van stal voor de geleide fietstochten door het glooiende landschap. Zoek extra gidsen voor de bezoeken aan de schatkamer van de basiliek, ingericht in de gotische crypte onder het koor, met zijn verzameling kelken, monstransen en ander godsdienstig vaatwerk! Komt alle naar Halle, waar moordenaars thuis zijn!

Halle dan nog. In dat gat buiten de poorten van Brussel wou de VRT per se een nieuwe policier opnemen. Een serie in de stijl van Derrick of Der Alte, of liever nog geschoeid op de leest van Morse of Frost en bedacht door Ward Hulselmans, die eerder ook Niet voor publicatie, Heterdaad en Stille Waters schreef. Wij hebben nieuws voor Hulselmans: in Halle gebeurt nooit iets. Geen moorden. Geen vluchtmisdrijven. Geen drugdeals. Geen overspel. Halle is nog apathischer dan Karl Vannieuwkerke. ‘Het Pajottenland brengt rust op het scherm’, proberen ze nog bij de VRT. ‘We wilden deze keer geen georganiseerde misdaad of maffiagedoe, maar herkenbare verhalen: Witse als gewone man onderzoekt misdaden begaan door gewone mensen.’ Drempelverlaging stond in de beleidsnota van het ministerie van Cultuur, vandaar.

Oké, we herinneren ons best nog wel hoe erg de eerste serie van Flikken was met het amateurtoneel van Joke Devynck. Series hebben soms wat tijd nodig om de kijkers te overtuigen van hun gelijk (of dat het hopeloos is, zoals bij Sedes en Belli). Maar of Witse op den duur beter zal worden, is wel erg de vraag. Hoe ze erin gaan slagen om twee series lang spannende plots te verzinnen tussen de akkers en de boerenhoven, zal ons benieuwen. Bovendien zijn de personages – Witse gedeeltelijk buiten beschouwing gelaten – stripfiguren met de diepgang van Kwak en Boemel. En hoofdrolspeler Hubert Damen? De man heeft veel kwaliteiten, maar met zijn gezwollen theaterdictie en zijn vette knipogen maakt ook hij een karikatuur van zijn alter ego.

Met het risico dat we uw kijkplezier naar de duvel helpen (1,7 miljoen kijkers can’t be wrong, bezweert de VRT), durven we een gokje te doen over de komende afleveringen. Een moord op een matroos hebben we al gehad. Een vluchtmisdrijf ook. Misschien rijdt er wel een onverlaat op een bromfiets in de sense-unique links van de basiliek. Of loopt een caféruzie tussen de patrons van taverne Peacock en zijn buurman van In de Lachende Koe danig uit de hand. Neenee, wij zetten grof geld in op een val van de kerktoren tijdens een beiaardconcert. En nog grover geld op een levenloze inbreker in de gotische crypte onder het koor, de schedel ingeslagen met een verzameling kelken, monstransen en ander godsdienstig vaatwerk! Een gewone moord voor gewone mensen. Goddank is er nog de soundtrack van Toots Thielemans. Dorpen mogen inslapen, scripts mogen verdampen terwijl je ernaar kijkt, we hebben nog altijd Toots.

door Bart Cornand

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content