‘Je moet roeien met de zeilen die je hebt’, placht Jean-Marie Pfaff ooit te beweren. Niemand die dat beter in de praktijk brengt dan Tanja Dexters. Roeien met de zeilen die ze heeft, ze kan het bijna even goed als zwieren met haar lokken, een discipline die door de Mediamadammen met zoveel verve wordt bedreven dat een antropologe uit een andere beschaving het wellicht als een maatschappelijk relevant ritueel zou optekenen. Als je het mij vraagt, had Tanja een uitzonderlijk gelukkige jeugd, met ouders en een bompa die nooit kwaad waren als ze met een slecht rapport naar huis kwam. Zo’n bompa als Jean-Marie Pfaff, bijvoorbeeld, die het handje van zijn kleindochter vastpakt en dan allersnoezigst ‘Dag papa!’ wuift naar Sammeke Gooris. Maar dat was in een ander programma.

In Mediamadammen zag ik Tanja enige tijd geleden een fragment uit het nieuwste boek van Herman Brusselmans voorlezen. Een beetje struikelend, want Herman gebruikt veel moeilijke woorden. Woorden zoals Ganges bijvoorbeeld, dat Tanja nooit eerder was tegengekomen. ‘Ja zeg, ik ben geen genie, hé’, straalde ze uit al haar poriën. Herman vond het niet erg.

In een meer recente aflevering moest Tanja van Herbert Flack de wijdogige Antwerpse schone Véronique De Kock aan een ijzingwekkende proef onderwerpen. Véronique presenteert tegenwoordig op VT 4 een programma dat Explosief heet en naar eigen zeggen over ’trucs met accidenten, ontploffingen en aardbevingen’ gaat. De truc met de aardbeving, die had ik haar graag zien doen. Tegenslag, Véronique moest gewoon met een truck met oplegger leren rijden. Gegiechel, gekrijs, gigakeineig als het ware.

‘Hebt ge echt niet in uw broek gepist?’, wilde Tanja achteraf weten, toffe meiden onder elkaar. Véronique sperde haar kijkers nog verder open dan gewoonlijk en ontkende alles. ‘Maar ge hebt toch eens ergens gezegd dat ge in de auto gepist had’, hield Tanja vol, met een zijdelingse blik in de camera. Jaja, deze reporter had haar huiswerk gemaakt.

Behalve wegens pissen in de auto (mag alleen handsfree!) kwam Véronique De Kock onlangs in het nieuws omdat kwatongen beweerd hadden dat ze haar borsten bij de plastisch chirurg gekocht had. Al die heisa over een stel overontwikkelde melkklieren, een wonder dat Jef Valckeniers er nog geen parlementaire vraag over heeft gesteld! Uiteindelijk bracht een röntgenfoto in P-magazine uitsluitsel: de joekels van Véronique waren echt. Herbert Flack, de onzichtbare opdrachtgever van de Mediamadammen, luistert ook wel eens naar Jongens en Wetenschap en was niet overtuigd. Vandaar Tanja’s nieuwe opdracht: Eva Pauwels naar de radioloog slepen. De ex van Jacques Vermeire maakt er immers geen geheim van dat haar toeters nep zijn. En dat ze er wreed content van is ook.

Nu, die borsten mochten best gezien worden, zo bleek, alleen jammer dat er een vrouw aanzat. Een vrouw die om de paar seconden een obsceen gekef uitstiet en daarbij onflatteus haar onderkaak liet zakken, wat mij deed denken aan de cartoonfiguren van Monty Python, die met hun uitschuifbakkes. Misschien is ze net iets te lang met Jacques getrouwd geweest. Naast patente tieten bleek Eva ook over een riante flat te beschikken. ‘Amai, da’s hier chique’, blies Tanja spontaan. ‘En hebt ge dat allemaal in één keer betaald?’ Je zag het haar gewoon denken: ‘Ze heeft die old geezer mooi bij zijn old geezer gehad.’ Maar dan in ’t Antwerps, wat een stuk vulgairder klinkt.

Van patissiers beweert men wel eens dat ze na verloop van tijd geen taartjes meer lusten, maar de jonge radioloog was nog lang niet uitgekeken op borsten. Om er een dubbele proef van te maken, liet Tanja de hare ook maar meteen kieken. Gegiechel, koket geflirt achter een handdoek. ‘Mannekes, mannekes’, koerde ze van pure pret. Waarna bleek dat röntgenstralen geen nepborsten detecteren. Misschien iets voor speciaal opgeleide honden? Nog een geluk dat het programma toen op was, anders had Tanja die arme Véronique ook nog naar de mammograaf gesleept. Come and see next week! Een echte tithanger, als je ’t mij vraagt.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content