TABOE: SILENT STORIES

Catherine Vuylsteke over 'Taboe'. 'Geaardheid hangt niet van opleidingsniveau af.'

Dinsdag 5/4, 22.05 – Canvas

In 2008 publiceerde De Morgen-journaliste Catherine Vuylsteke het boek Onder mannen. Het verzwegen leven van Marokkaanse homo’s – reden genoeg voor de jonge cineaste Hanne Phlypo om haar te contacteren voor een gezamenlijk project. Het resultaat is Taboe: Silent Stories, een film over mensen die vanwege hun geaardheid geen andere uitweg zagen dan hun land te verlaten.

Wat voor mensen hebben jullie gevonden?

Catherine Vuylsteke: We zijn vooral naar een sterke diversiteit op zoek gegaan. Zo wilden we niet alleen vluchtelingen uit moslimlanden aan het woord laten, want ook in bijvoorbeeld het christelijke Senegal worden homo’s tot de dood opgejaagd. We wilden ons evenmin tot intellectuele mensen beperken: bij research kom je die het eerst en het vaakst tegen, maar geaardheid hangt natuurlijk niet van opleidingsniveau af.

Die mensen zijn een repressief systeem ontvlucht. Hoe hebben jullie hen overtuigd om hier voor de camera hun verhaal te doen,?

Vuylsteke: Dat was inderdaad de grote moeilijkheid. We vonden wel mensen die wilden getuigen, maar dan wel onherkenbaar met zwarte balkjes voor het gezicht en een vervormde stem. Dat wilden we net niet: de kijker moet zich met de mensen kunnen identificeren, en daarvoor moeten ze hun gezicht zien. Uiteindelijk hebben we toch mensen gevonden die het zagen zitten. Met hen hebben we een vertrouwensband opgebouwd door eerst zonder camera met hen te praten.

Deze ‘Taboe’ gaat vooral over de gevoelens van mensen, niet vanzelfsprekend om in beeld te brengen. Hoe hebben jullie dat gedaan?

Vuylsteke: Dat is vooral de verdienste van Hanne en onze cameraman Johan Legraie. We hadden vooraf afgesproken dat we zeker geen sentimentele film wilden maken, maar wel een intimistische en poëtische film. De grote emoties wilden we onuitgesproken laten. Mainstreamdocumentaires hebben vaak de neiging om alles te benoemen, waardoor de kijker zelf niets meer hoeft te doen en de informatie meteen weer van zich kan afschuiven. Wij hopen dat de film de kijkers ook nadien nog aan het denken zet.

Vertelt jullie documentaire ook iets over ónze samenleving: dat we die vrijheden niet vanzelfsprekend mogen vinden bijvoorbeeld?

Vuylsteke: Bij sommige mensen bestaat inderdaad de angst dat dergelijke verworvenheden worden teruggedraaid, maar zelf ben ik daar niet bang voor. Als we met deze film iets willen aantonen, dan wel dat we er ons van bewust moeten zijn dat mensen vanuit een heel andere context naar West-Europa kunnen komen en dat ze soms een heel zwaar verleden meedragen. Daar gaan we vaak aan voorbij. Hanne en ik hopen van de kijker een geprivilegieerde getuige te maken van verhalen die ons onbekend zijn, maar wel deel uitmaken van onze maatschappij.

Hadden jullie deze film eigenlijk kunnen maken zonder het ‘Taboe’-initiatief van Canvas en het VAF?

Vuylsteke: Ik ben ervan overtuigd dat als je iets wil maken, je het ook moet maken, hoeveel moeite dat ook kost. Zonder Taboe had het allemaal wel veel langer geduurd. De oproep kwam net op het juiste moment, daardoor zijn onze plannen concreet kunnen worden.

(H.V.G.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content