Steve Gunn
Mocht u reeds op de hoogte zijn van al het goede wat de aimabele zanger-gitarist Steve Gunn zo goed en aimabel maakt, dan kunnen we u meedelen dat hij het op zijn nieuwe plaat allemaal bevestigt. En op zijn eigen beheerste wijze zelfs overtreft. Als gitarist blijft Gunn bewondering afdwingen. Akoestisch getokkel, zoet van weemoed, vormt in zijn handen plots een lyrische formatie met een klapwiekende elektrische mijmering – New Familiar en Lightning Field, daar moet u wezen. Ook New Moon, struinend op folk, sixties-strijkerspop en de bibberende gitaar waaraan het machtige How Soon Is Now van The Smiths zijn adem dankt, is een toonbeeld van assimilatie. In die brede stroom aan schakeringen wint Gunns schrijfstijl – altijd al empatisch, maar hier wat introspectiever – nog aan stuwing. Pareltje.
Steve Gunn ****
The Unseen in Between
americana
Matador
Stream
Stonehurst Cowboy
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier