Zondag 30/10, 22.05 – 2BE.
De erfenis van een filmklassieker, de expliciete naakt- en geweldsscènes en het tragische lot van hoofdacteur Andy Whitfield maakten gladiatorenreeks Spartacus: Blood and Sand tot een van de drukst besproken hedendaagse tv-shows. ‘Niemand zat te wachten op een zoveelste brave sandalenserie’, vertelt showrunner Steven S. DeKnight, die de kneepjes van het vak leerde bij reeksen als Buffy the Vampire Slayer, Angel en Smallville. ‘Iederéén wil een unieke invalshoek om de aandacht van het publiek te trekken, en daarin zijn we aardig geslaagd.’
Vaak lijkt het om negatieve aandacht te gaan. Zo beweren criticasters dat er in het echte Romeinse keizerrijk amper gevloekt werd.
STEVEN S. DEKNIGHT: ‘We might bend history, but we never break it.’ Onze reeks moet in de eerste plaats entertainen – vandaar dat we af en toe een loopje nemen met de waarheid. Toch zijn er grenzen. Waarom zouden we anders een beroep doen op twee fantastische historici? Dat duo kan onweerlegbaar bewijzen dat het taalgebruik in de serie allesbehalve anachronistisch is. De Romeinen hadden zelfs hun eigen equivalent voor ‘fuck you’.
Ook over het vele naakt en geweld is men niet mals…
DEKNIGHT: Al die achterlijke kwezels en onnozele moraalridders kunnen de boom in. Niemand beknot mijn artistieke vrijheid. ‘We moeten onze kinderen tegen zo’n vuiligheid beschermen’, klinkt het vaak uit die hoeken. Ieder zijn ding, maar onze reeks is duidelijk niet voor jongeren bedoeld. Als je kroost Spartacus: Blood and Sand bekijkt, moet je strenger optreden tegen hen, niet tegen ons. Bovendien past de toon perfect bij het tijdperk waarin de serie zich afspeelt. Het ging er destijds op werkelijk alle gebieden ongelooflijk brutaal toe. Waarom daar doekjes om winden?
Is jullie weergave van het Romeinse keizerrijk niet net iets te politiek correct? Naast kleurlingen worden er ook nog eens homo’s opgevoerd.
DEKNIGHT: Voor ik aan de reeks begon, stelde ik één voorwaarde: ik wilde een maatschappij afbeelden waarin ras, geslacht en seksuele voorkeur geen invloed hadden op de manier waarop mensen met elkaar omgingen. Destijds maalde niemand om de huidskleur van zijn naasten. Men had enkel oog voor hun bekwaamheid en kracht. Hetzelfde gold voor homoseksuelen. Zolang ze hun mannetje konden staan, werden ze met respect behandeld. Trouwens: volgens mij is er voor homofoben een speciaal plaatsje in de hel gereserveerd.
Over de overvloed aan stoere vrouwelijke personages is iedereen dan weer unaniem enthousiast.
DEKNIGHT: Een overblijfsel van mijn leertijd bij Joss Whedon, het brein achter Buffy the Vampire Slayer en Angel. Hij heeft mijn fascinatie voor straffe madammen gecultiveerd. Blijkbaar bestond Spartacus’ slavenleger niet alleen uit mannen. Schrik dus niet als je binnenkort een paar supersterke dames over het kleine scherm ziet paraderen.
Waarom wordt de reeks in Nieuw-Zeeland opgenomen?
DEKNIGHT: Twee redenen. Enerzijds doen de ontelbare belastingvoordelen en de gunstige wisselkoers het budget met dertig percent inkrimpen. Anderzijds heeft producer Robert Tapert met de lokale crew een sterke band opgebouwd tijdens de opnames van Xena: Warrior Princess. Alle aspecten van de productie lopen dus op rolletjes.
Op visueel gebied zijn jullie duidelijk schatplichtig aan Zack Snyders ‘300’. Waren jullie zo onder de indruk van de digitale sandalenprent?
DEKNIGHT: Snyder heeft met die prent een nieuwe filmgrammatica gecreëerd, die wij maar al te graag verder uitwerken. Denk niet dat we die stijl hanteren om geld te besparen. Het verwerken van al die computergegenereerde achtergronden kost ongelooflijk veel tijd en ’time is still money’.
Stanley Kubricks verfilming van het Spartacusverhaal wordt als een onaantastbare klassieker beschouwd. Wat overtuigde jou ervan dat er nog iets toe te voegen viel?
DEKNIGHT: Aanvankelijk dacht ik dat Kubrick alles over de rebellerende gladiator verteld had wat er te vertellen viel. Maar bij het lezen van enkele geschiedenisboeken werd me duidelijk dat er ontzettend weinig geweten is over ’s mans vroege jaren, en dat prikkelde mijn fantasie. Zo konden we ons op een waargebeurde geschiedenis baseren én ons de nodige vrijheden veroorloven.
Andy Whitfield, die in het eerste seizoen de hoofdrol vertolkte, kreeg voor de opnames van seizoen twee te horen dat hij aan lymfeklierkanker leed en is intussen overleden. Hoe ga je als showrunner met zo’n tragische situatie om?
DEKNIGHT: Met het uiterste respect. De tweede reeks hebben we nog speciaal tot een prequel zónder zijn personage omgebouwd, zodat hij zo lang mogelijk thuis kon recupereren. Na die opnames heeft het er een tijd veelbelovend uitgezien: Andy was aan de beterhand en bereidde zich samen met de ploeg voor op seizoen drie. Spijtig genoeg is hij toen hervallen, waarna we ons genoodzaakt zagen om met Liam McIntyre een nieuwe Spartacus te casten. Geloof me: dat was niet gemakkelijk.
SPARTACUS: BLOOD AND SAND
Seizoen 1 verschijnt op 29/10 op dvd en Blu-ray bij 20th Century Fox.
STEVEN TUFFIN
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
