Op de planken van een nieuwe voorstelling. Deze week: Mush-Room van Needcompany, én The Residents.
REGISSEUR GRACE ELLEN BARKEY
GEZELSCHAP NEEDCOMPANY
LOCATIE DANSSTUDIO ULTIMA VEZ, BRUSSEL
REPETITIEDUUR 12 WEKEN
WERELDPREMIÈRE 22 MAART IN ESSEN
BELGISCHE PREMIÈRE 19 APRIL IN BRUSSEL
Komt dat tegen. De legendarische Residents maken muziek voor een Belgisch gezelschap. ‘Ik heb hen nochtans niet gevraagd’, zegt regisseuse Grace Ellen Barkey. ‘Zij vroegen mij om samen te werken. Dat is wellicht het mooiste geschenk uit mijn carrière.’ Al sinds de jaren zeventig keert het Amerikaanse avant-gardecollectief alles van Beethoven tot Beatles binnenstebuiten, zichzelf steevast verbergend onder hoge hoeden en achter oogbalmaskers. Twee jaar lang wisselden The Residents en Barkey ideeën en muziek uit voor Mush-Room. ‘Wij hebben een lange geschiedenis samen’, legt Barkey uit. ‘Een liefdesgeschiedenis? (lacht) Laat ik dat maar even mysterieus houden als de identiteit van The Residents. Vormgeefster Lot Lemm en ik luisteren vaak naar hun muziek terwijl we aan decor of kostuums werken. En ook The Residents, opgegroeid tussen de moerassen van Louisiana, vechten tegen de melancholie.’
Mush-Room heeft op het eerste gezicht inderdaad iets met melancholie. Het stuk groeide uit het beeld van een woud vol paddenstoelen. ‘En elke paddenstoel, goed voor 120 op elkaar gekleefde velletjes papier, is door ontwerpster Lot Lemm met de hand gemaakt’, vertelt Barkey. ‘Het lijkt een melancholisch herfstbeeld, maar dat is het niet. Mijn werk bestrijdt net de melancholie. Daarom staan de performers – zes van de zeven vertolken paddenstoelen – als rebellen, of beter: als hedendaagse Don Quichotes, op de scène. Kleurrijk uitgedost en met zelfgemaakte glitterslingerpistolen strijden ze tegen onze vermoeiend saaie, angstige wereld. Verwacht geen verhaaltje want ik ben geen verhalenverteller, ik maak beelden. Ik wil de mensen uitnodigen op een andere manier naar de wereld te kijken. We moeten met veel meer verbeelding leren kijken, anders vernietigen we de wereld. Mush-Room is een absurde, chaotische, dynamische en fantasierijke wereld met een politiek getinte boodschap.’
Het helpt dat Needcompany een ensemble is. ‘Je hoeft elkaar op de eerste repetitiedag niet meer te leren kennen. Vijf van de zeven performers zijn vertrouwelingen. Op de foto, een beeld uit de laatste scène, zie je hoe Maarten Seghers en Mohamed Toukabri Julien Faure onder schot houden. Julien vertolkt een mens die door de paddenstoelen veroverd wordt. Zoiets bedenk ik niet, het ontstaat al spelend. Maarten en Julien zijn echte beesten, compleet gestoord, en daardoor geniale performers. De scherpte houden we erin door nieuw bloed. In dit stuk is dat Mohamed, een pas afgestudeerde danser met een breakdanceverleden. Die clash tussen persoonlijkheden, culturen en stijlen: daar kijk ik graag naar. Regisseren is kijken naar hoe de performers in het decor (over)leven. Samen met hen maak ik deze trip die je energiek en vol levenslust terug de wereld instuurt.’
ELS VAN STEENBERGHE
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
