Dinsdag 20/01, 21.15, NPO2
In Rot op naar je eigen land reist ex-judoka, dj en presentator Dennis van der Geest met zes anderen vanuit Nederland naar het Midden-Oosten om te beleven wat gewone vluchtelingen meemaken als ze Fort Europa willen binnenkomen. ‘Dagelijks worden we met dit probleem geconfronteerd’, legt van der Geest uit. ‘Maar de foto’s van ronddobberende bootjes vol ?gelukszoekers” blijven te zeer op macroniveau hangen. Dat maakt het makkelijk om weg te zappen. Rot op naar je eigen land brengt het allemaal dichter bij huis. De reizigers zijn mensen zoals u en ik, een soort dwarsdoorsnede van de Nederlandse samenleving.’
Is er dan geen gevaar voor populisme?
DENNIS VAN DER GEEST: Natuurlijk. Maar met zes intellectuelen op pad gaan, is allesbehalve representatief. Je krijgt mensen uit alle bevolkingslagen te zien. Ze variëren qua leeftijd, geslacht, opleidingsniveau en natuurlijk visie op asielbeleid. Zo zit er een vrouw tussen met een tatoeage van het logo van de rechtse politieke Partij voor de Vrijheid (PVV) die vindt dat ‘we vol zitten’. We hebben ook deelnemers die van mening zijn dat iedereen welkom is en dat de grenzen volledig open moeten. Het is dus niet zo dat we een bepaalde partij of een bepaalde opvatting bashen.
Naar verluidt heb je die vrouw proberen te bekeren.
VAN DER GEEST: Dat zijn de woorden van de PVV zelf. Die voelde zich duidelijk geviseerd. In de Kamer vroegen ze of dit programma er überhaupt wel mocht komen. Maar ze hadden hun research niet fatsoenlijk gedaan. Zo bevinden zich onder mijn zes medereizigers ook mensen die vinden dat elke Nederlander een vluchteling thuis moet opvangen. Wij hebben gewoon geprobeerd om alle facetten van het probleem te belichten. Door bijvoorbeeld met leden van de Griekse rechts-extremistische Gouden Dageraad te spreken, met de Servische grenspolitie op pad te gaan en bij illegalen in een asielcentrum te slapen.
Hebben de meeste kandidaten uiteindelijk hun wereldbeelden ingeruild voor nuancering ?
VAN DER GEEST: Niemand kan na die drie weken filmen nog zeggen dat het hem of haar onberoerd heeft gelaten. Sommigen denken nu anders, ja. Maar anderen nemen net een feller standpunt in. Ik hoop gewoon dat mijn programma bevolkingsgroepen dichter bij elkaar brengt en ze niet verder tegen elkaar opzet. Want ook in het programma moeten de kandidaten, ondanks hun tegengestelde visies, uiteindelijk toch samenwerken. Toen ik judoka was, zei mijn coach vaak dat je een wonde volledig moet uitzuiveren. Anders blijft ze etteren. Rot op naar je eigen land gaat voluit voor een constructieve dialoog over de vluchtelingen- en migratieproblematiek. Zonder zo’n dialoog krijg je Charlie Hebdo-toestanden. Als ik een steentje, hoe klein ook, kan bijdragen om zoiets in de toekomst te vermijden, dan is mijn programma geslaagd.
SEBASTIAN ROTH
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
