Voor 'ROME' werd niet op een denarius gekeken.

Woensdag 25/5, 21.50 – Acht

Het cliché werd nog maar eens bewezen: Rome is niet op één dag gebouwd. Het kostte de makers van de tv-serie drie jaar om HBO ervan te overtuigen dat een reeks over de ondergang van de Romeinse republiek en de opkomst van het keizerrijk een goed idee was. En daarna hadden ze nog eens meer dan honderd miljoen dollar nodig om de twaalf afleveringen van het eerste seizoen in te blikken – de tweede reeks was nog duurder, meteen de reden waarom HBO het daarna voor bekeken hield. Het is van bij de eerste beelden duidelijk waar het geld heen gegaan is: de imposante beelden van het Romeinse leger, de overweldigende decors (met het Forum, dat in de Romeinse Cinecittàstudio’s werd opgetrokken op zestig procent van de oorspronkelijke grootte, als absolute blikvanger) en de overdadige én historisch correcte kostuums, er is duidelijk niet op een denarius gekeken.

Maar Rome is meer dan een indrukwekkende geschiedenisles, het is ook erg goed tv-drama. De machtsspelletjes tussen de politici – in het eerste seizoen tussen Caesar die na zijn succesvolle campagne in Gallië de republiek wil hervormen en zijn conservatieve tegenstanders, in het tweede seizoen tussen diegenen die na de moord op Caesar het laken naar zich toe willen trekken – leveren spannende televisie op, die meer dan eens doet denken aan de situatie vandaag. Het leven onder het plebs van Rome kunnen we dan weer volgen aan de hand van de belevenissen van Lucius Vorenus en Titus Pullo, twee gewone soldaten uit het leger van Caesar (die even vermeld worden in De Bello Gallico) die na de veldslagen in Gallië weer thuiskomen. Vorenus en Pollo vormen de link tussen het Rome van de senaat en het Rome van de straat, en de afdaling in de onderbuik geeft de makers de kans om een flinke dosis geweld en seks in de reeks te verwerken. Het alledaagse leven verliep in Rome niet bepaald vredig: zoals de stad in de serie naar voren komt, was het een grimmige, totaal amorele plek, waar geweld het straatbeeld bepaalde, het leven goedkoop was en de liefde nog iets goedkoper.

Niet alleen het plebs is losbandig, ook de hogere klassen kunnen er wat van. Het meest verderfelijke personage is Atia, de nicht van Caesar en de moeder van Octavianus – de latere keizer Augustus. De wrede en listige Atia is een vat vol lust en machtshonger, een vrouw die met iedereen in bed duikt als ze denkt dat ze daarmee dichter komt bij haar doel, de leiding over het rijk. In de eerste aflevering zien we haar kronkelend boven op een verovering zitten, terwijl er een slaaf in de coulissen met een glas wijn staat te wachten tot zijn meesteres over haar hoogtepunt heen is. Overigens gebeurt het in Rome wel vaker dat er bij de seksscènes een derde, passieve partij aanwezig is, maar dat was volgens de makers vroeger geheel normaal. ‘Romeinen hadden niet de schaamte over hun lichaam die wij hebben’, zo vertelde een van de producenten. ‘Als wij dat gegeven wilden overbrengen op het publiek thuis, dan moesten we alles wel met hetzelfde gebrek aan schaamte op het scherm brengen.’ Quod erat demonstrandum.

DEZE TEKST VERSCHEEN EERDER IN DE EXTRA EDITIE VAN KNACK FOCUS OVER DE 100 BESTE TV-SERIES SINDS 2000, EEN LIJST WAARIN ROME OP DE 24E PLAATS STOND. DE SPECIAL IS TE VERKRIJGEN IN DE KRANTENWINKEL EN IN FNAC.

(S.W.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content