Roman 11, boek 18

Eerste zin Als dit verhaal begint, is Bjørn Hansen net vijftig geworden en staat hij op het station van Kongsberg op iemand te wachten.

Een halve eeuw telt hij, Bjørn Hansen, en zijn leven is tot stilstand gekomen. Na twee lange relaties woont hij opnieuw alleen in de studentenstad Kongsberg. Zijn baan als belastinginspecteur houdt hem recht, maar zonder promotiemogelijkheden raakt hij toch wat uitgekeken op de dagelijkse sleur. Ja, de lokale toneelvereniging bood een leuke hobby, maar dat heeft hij verbruid omdat hij per se Ibsen op de planken wilde brengen, wat op een fiasco uitdraaide. Toch schuilt in dat acteren een mogelijke uitweg en in zijn eenzame dagen bedenkt hij een bizar plan dat zijn leven tot een kunstwerk zal verheffen. De komst van zijn vervreemde zoon Peter doorkruist de uitvoering van dat plan. Aanvankelijk hoopt Bjørn op een verzoening met zijn zoon maar na een tijd beseft hij dat Peter een balorige eikel is, amper vaderliefde waard. Bjørn kan zonder schuldgevoel zijn levensdroom waarmaken. Roman 11, boek 18 is het eerste deel van Solstads trilogie over de burgerlijke rebel Bjørn Hansen. De roman stamt trouwens al uit 1992, en de overige delen zijn ondertussen in het Noors ook al verschenen. Waarom dan niet de hele trilogie meteen in één band uitbrengen? Nu moet je het met dit tragikomisch proevertje doen en zelfs dat smaakt door het geforceerd absurdisme niet naar meer.