Richard Thompson

‘There is no storm/ So I’ll make my own’, geeft Richard Thompson te kennen op de plaat waarmee hij de zeventig tegemoet treedt. Een minuut later barst hij inderdaad los in een solo waar de gensters van afspatten, en niet voor het laatst. Men zou de nadrukkelijke noodzakelijkheid die over 13 Rivers hangt gemakshalve kunnen duiden als Thompson die zijn biologische klok voelt tikken. Kan, ofwel was het dat familiaal moeilijke jaar dat achter hem ligt. Hoe dan ook: in twee weken tijd stoven hij en zijn drie medestanders de studio in en weer uit, een stofwolkje achterlatend, en die ontplooiing van franjeloze energie is wat songs als The Rattle Within, Bones of Gilead, het bluesy The Dog in You en speelse O Cinderella vooruitbrandt. Succulent gitaarwerk en hoofdzakelijk goede songs: zo snel kan men tevreden zijn.