Richard Jewell

Toen Clint Eastwood in 2018 de pijnlijk reumatische terreurthriller The 15:17 to Paris op de wereld losliet, vreesden velen dat het inmiddels 89-jarige Hollywoodicoon rijp was voor het bejaardentehuis. Tenminste: tot Clint zich vorig jaar een deugddoend shot toediende met het drugdrama The Mule en bewees nog steeds te weten waar je een camera moet zetten en wanneer je cut moet roepen. In zijn spaarzame maar efficiënte no bullshit-stijl – weinig muziek, overzichtelijke takes, geen tierelantijntjes – buigt Eastwood zich dit keer over de waargebeurde zaak rond Richard Jewell, een nerdy veiligheidsagent die tijdens de Olympische Spelen van Atlanta een bompakket vond, heel even een nationale held werd maar daarna zelf van terrorisme werd verdacht. Stand-upcomedian Paul Walter Hauser leent zijn bolle lijf, kloppende hart en goedhartige ziel aan de Jan met de pet die onder friendly fire komt te liggen, Sam Rockwell speelt zijn grofgebekte advocaat en Kathy Bates zijn overbezorgde moeder in een dossierdrama dat soms stokt en hapert, maar complex is in zijn eenvoud en eenvoudig in zijn complexiteit.