Renaissance (De grote dode 8)

Met dit achtste deel komt er na twaalf jaar een einde aan de intrigerende reeks De grote dode, een mix van een fantasyverhaal en een realistische apocalypsstrip. Ondanks de nogal stereotiepe tekenstijl van Vincent Mallié heeft de reeks een groot en trouw publiek opgebouwd. De betrokkenheid van Régis Loisel – zie ook Magasin Général – is daar zeker niet vreemd aan, maar het klassieke fantasygegeven van parallelle werelden wordt in De grote dode ook heel inventief gebruikt. Een priesteres uit een universum waar de tijd langzamer gaat, beslist de ecologisch desastreuze ontwikkeling van de mensenwereld op een radicale manier af te stoppen: door een hybride kind te sturen dat dood en vernieling zaait. In het slotstuk Renaissance gloort, zoals de titel al aangeeft, in de verte hoop, maar bij het begin van het album is die nog ver te zoeken. Het monsterlijke kind terroriseert de enige man die voor haar zorgt, de machtige priesteres is in een coma beland en in onze wereld is ondertussen alle infrastructuur weggevallen en sterven mensen bij bosjes. De afwikkeling is een beetje geforceerd, maar de personages komen tot leven en de ecologische ondertoon blijft geslaagd.

Renaissance (De grote dode 8) ****

Vincent Mallié, Régis Loisel & JB Djian, Glénat, 88 blz., ?16,95

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content