Om haar vijfde verjaardag extra in de verf te zetten pakt Poppunt – promotor van de Vlaamse muziekscène – uit met een tribute-album aan Raymond van het Groenewoud, ingespeeld door tien beloftevolle groepen van eigen bodem die hun covers ook tijdens twee concertavonden zullen presenteren. De peetvader van de Vlaamse rock is very much amused.

Wat ging er door u heen toen u de covers voor het eerst hoorde?

Raymond van het Groenewoud: Ik heb enorm opgekeken. Het eerste nummer dat ik beluisterde was Leidse Plein van The Germans, en daar kreeg ik het tegelijk warm en koud van. Toen Poppunt me op de hoogte bracht van het project voelde ik me vereerd dat het jonge grut de moeite wilde doen om zich bezig te houden met mijn repertoire, maar gemakshalve ging ik ervan uit dat ik niet onder de indruk zou zijn van het resultaat. Vroeger was dat namelijk meer dan eens het geval geweest. Het pakte echter volledig anders uit. Het mooiste is dat ze mijn nummers in een volledig nieuw jasje hebben gestoken. Dan denk ik aan The Germans, maar ook aan Cream and Spices: zij toverden iets heel breekbaars om in een stevig rockend geheel. Sommigen deden net het omgekeerde. Kawada heeft voor Lied van de zee gekozen, en toen ik hun versie hoorde sprongen de tranen me in de ogen. Wat me ook plezier doet is dat ze het lekker eigenwijs hebben aangepakt. Ze waren niet te beroerd om er de dingen die niet echt werkten – en ik weet best dat er zwakke plekken in mijn liedjes en teksten zitten – uit te wieden.

Betekent dit eerbetoon meer dan de Zamu Lifetime Achievement Award die u twee jaar geleden kreeg?

Van het Groenewoud: Eigenlijk wel, ja. Ik heb het lastig met die trofee-uitreikingen, omdat ze meer te maken hebben met de media dan met de muziek. Wat die jonge gasten – en de jongedame – gedaan hebben, heeft me aangenaam verrast. Het was een sensatie om te horen dat ze er iets mee hebben aangevangen waar ik zelf nooit aan had gedacht. Trouwens, het was ook een minisensatie om Mira de zinsnede ‘nam ik hem gloeiend anaal’ te horen zingen. Dat deed mij satanisch deugd (lacht).

Zelf hebt u ooit nummers van Elvis Costello en Jacques Brel gecoverd. Zijn er nog artiesten wier songs u een eigen interpretatie zou willen geven?

Van het Groenewoud:(denkt na) Nee, dat niet. Op de gepaste momenten zal ik wel nog eens My Funny Valentine spelen, in de geest van Chet Baker. Het is niet zijn nummer, maar ik denk altijd aan zijn uitvoering. En voor de rest… Ondertussen zijn de dingen zo geëvolueerd dat ik het best met mijn eigen repertoire kan stellen. Ik kan er alles in terugvinden, alle stijlen waarin ik mezelf graag uitdruk. De coverartiest in mij is een beetje aan zijn pensioen toe, laten we het zo stellen (lacht).

Raymond & zijn jonge helden The Germans (Leidse Plein) – Black Box revelation (Ze weet niet wat ze doet) – Tomàn (Twee meisjes) – Balthazar (Gelukkig zijn) – The Violent Husbands (Meisjes) – Cream & Spieces (Bierfeesten) – Kawada (Lied van de zee) – Mira (Foei foei foei) – Members of Marvelas (ik zou liegen als ik de waarheid sprak) – Headphone (Brussels By Night)

Live: 5 en 6/10, Het depot Leuven. Info: www/poppunt.be.

Het album wordt in beperkte oplage uitgebracht. Het wordt gratis uitgedeeld aan de concertgangers, en Focus Knack verspreidt 10.000 extra exemplaren bij zijn editie van 18/10.

Dieter Moeyaert

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content