Jan Eelen schreef en regisseerde de nieuwe komische sitcom ‘Het Eiland’, over de tragiek en de lotgevallen tussen vrienden op een administratiedienst. (vanaf 31/1, zeven zaterdagen – 21.30 TV1) DOOR GUNTER VAN ASSCHE
1 ‘Het Eiland’ lijkt op het eerste gezicht een kruising tussen ‘The Office’ en ‘De Kollega’s’.
In De Gloria leunde volgens mij dichter aan bij The Office. De serie van Ricky Gervais speelt zich wel af op een kantoor maar blijft een docusoap: Het Eiland is zuivere fictie. Ik moet wel zeggen dat The Office vaak in de weg liep: zo had ik net een aflevering bedacht rond een quiz en toen kwamen zij op de proppen met een gelijkaardige én briljante aflevering! Het was elke week bang afwachten of ik weer mocht schrappen.
2 ‘In De Gloria’ moest de realiteit telkens een stapje voorblijven om geen simpele persiflage te worden. Dat was je beu.
Ik wou eigenlijk eens goed alle registers opentrekken. Neem het personage Alain Van Dam bijvoorbeeld: die bestaat natuurlijk niet, maar hij is een vat van eigenaardige tics en gedragingen, over the top uitvergroot. En dat kán bij zuivere fictie.
3 Het befaamde stukje ‘Den Draad’ was gebaseerd op een afwijking van een jeugdvriend. Zijn deze personages ook geïnspireerd op je vriendenkring?
Eigenlijk zijn alle kenmerken, goede en slechte eigenschappen van de personages heel herkenbaar voor iedereen. In elk bedrijf of iedere kennissenkring is er wel een lid dat vaagweg lijkt op iemand van de cast. Die interesse in de kleine kantjes van de mens heb ik wellicht te danken aan mijn vader, een psycholoog.
4 Je werkt met zin voor detail. Om het plaatje te vervolmaken, liet je zelfs ooit orthopedische schoenen op de set aanrukken.
Ik werk met fiches waarop alle kenmerken vermeld staan; ook hun persoonlijke achtergrond wordt geschetst. Daarna bouw ik dat personage op door kledij bijeen te zoeken. En pas dan begin ik met schrijven. Het schrijven heeft heel lang geduurd. Nu, volgende keer zal dat niet zoveel tijd meer in beslag nemen, omdat ik de kneepjes van de sitcom nu redelijk beheers.
5 Schuilt het grootste gevaar in het cliché? Hoe vermijd je holle karikaturen met een opgekleefde snor?
Ik heb een sitcom-cursus gevolgd om te leren hoe zo’n serie werkt, maar algauw koos ik à la carte wat ik wou gebruiken en wat ik opzijschoof. De grootste klus was om de personages in het begin een duidelijk profiel mee te geven. Van Sammy Tanghe (gespeeld door Bruno Vanden Broecke; gva) kom je dan weer helemaal niets te weten: not done in een sitcom.
6 Net als het ontbreken van een hikkende lachband?
Ik bedenk nooit de scènes met een lachband in het achterhoofd. Volgens mij is dat trouwens volledig voorbijgestreefd – zelfs in het sitcomgenre. Als een grap echt goed is, zal er wel gelachen worden.
7 Volgens jou is er een verband tussen ‘Vaneigens’, ‘Alles Kan Beter’ en ‘In de Gloria’. Kun je ‘Het Eiland’ daar bijvoegen?
Wat niet in Alles Kan Beter kon, belandde in In de Gloria. En de link tussen Vaneigens en Gloria – en nu ook Het Eiland – is het uitgangspunt: we lachen om niet te hoeven huilen. Er speelt zich een groot minidrama af in dat bedrijf: collega-vrienden worden plots uit elkaar gerukt en ze worden er zich pijnlijk bewust van dat een vriend van vandaag morgen misschien hun chef is.
8 Deze serie verschijnt niet op Canvas. Had TV1 een invloed op de teneur van het scenario?
De reeks werd gemaakt in eigen beheer en dan pas aan de VRT verkocht. Volgens mij kon de helft van In de Gloria trouwens ook op TV1. Alleen ‘ den bompa die bungeejumpt en het in zijn broek doet’, zou ik niét uitzenden: velen zouden geschandaliseerd zijn. Maar deze vorm van humor – op het randje van het dramatische – kan gerust.
9 Tom Lenaerts knutselt aan zijn scenario en jij hebt ‘Het Eiland’. Wil Woestijnvis een sterke naam in fictie krijgen?
Misschien wel: er zijn nog wat mensen met plannen in de fictie. Ik ben alvast blij dat ik de kans kreeg om een serie als deze te maken. Maar Woestijnvis blijft wel het bedrijf van De Laatste Show, Man Bijt Hond of De Pappenheimers. We zijn geen humoristische fabriek, en ook geen leverancier van één specifiek genre.
10 Je werkt nu weer met een vaste groep acteurs. Hadden zij dat nodig, of jij?
Beiden, ongetwijfeld. Ik vond het vooral belangrijk te weten dat ik niet met moeilijke mensen op de set zou staan. Sommige regisseurs hebben de spanning met acteurs nodig om tot een goed resultaat te komen. Ik niet. Ik kan dat gezaag rond mijn oren trouwens niet verdragen. (lacht)
Door Gunther Van Assche
‘IK WOU EIGENLIJK EENS GOED ALLE REGISTERS OPENTREKKEN. EN DAT KAN BIJ ZUIVERE FICTIE.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier