DE BELPOP WORDT VEREEUWIGD IN TIEN VERZAMELCD’S (ééN PER JAAR, VAN 1980 TOT 1989) DIE VERSCHIJNEN ONDER DE NOEMEN ‘BEL80’. NET ZOALS STUDIO BRUSSEL (BEL80, ELKE ZO VANAF 10/7) EN EéN (ZOMER 2005, ELKE DI CA. 22.30) ZETTEN WIJ DAAROM ELKE WEEK EEN MARKANT FIGUUR VAN TOEN IN DE KIJKER. DEZE WEEK: EX-SCABS FRONTMAN Guy Swinnen. DOOR PETER VAN DYCK

1 Hoe is het om de eerste EP van The Scabs, ‘Here’s To You, Gang!’ uit 1983, terug te horen?

Grappig. In vergelijking met nu had ik toen echt een kikkerstemmetje. Maar de sound is nog altijd fantastisch, dankzij producer Jean-Marie Aerts. Hij trok zich niets aan van de trends van die tijd – gelukkig maar.

2 Ik vond de deukhoeden die jullie in die beginperiode droegen heel cool. Was daarover nagedacht?

Onze gitarist Cisse Van Geel kwam voor het eerst op het idee om iets op ons hoofd te zetten voor de hoes van Here’s To You, Gang! Het leek ons wel cool om onze gezichten op die manier te verbergen. Niet dat we beschaamd waren, maar we wilden er een mysterieuze sfeer mee creëren. En het sloot aan bij het ietwat militaristische imago van onze helden, The Clash.

3 Welke Scabs-songs zullen we binnen 20 jaar nog op de radio horen?

Dat zullen niet noodzakelijk de beste songs zijn. Hard Times is nú al goed op weg om een kampvuurklassieker te worden. Zelf ben ik meer fier op Rich Kid, een reggaenummer op de B-kant van single No Pay Today.

4 Was je verrast te horen dat Mauro een grote Scabs-fan was?

Ja en nee. Hij staat voor alles open: hij luistert zelfs naar obscure Iraakse prog rock. Toen ik vier jaar geleden zijn solo-album Songs From A Bad Hat hoorde, wist ik meteen: met die gast wil ik ooit samenwerken.

5 ‘In België loopt geen enkele producer rond die iets wezenlijks aan mijn muziek kan toevoegen’, zei je onlangs. Ligt het probleem bij de producers of bij jezelf?

Belgische producers zijn over het algemeen te braaf. Ze neigen naar voor de hand liggende arrangementen en vragen enkel muzikanten die in the picture staan als gast. Dan is Mauro avontuurlijker in zijn keuzes.

6 Stel dat je nu twintig was en The Scabs oprichtte, wat zou het verschil zijn?

Door de betere infrastructuur en begeleiding zouden we nu sneller evolueren. Maar dat heeft ook een keerzijde: groepen krijgen geen tijd meer om te groeien. Kijk naar Arid. Een typevoorbeeld van too much too soon. Ze werden meteen tot popsterren gebombardeerd.

7 Wat misten The Scabs om internationaal te scoren?

We moeten de hand vooral in eigen boezem steken. Jumping The Tracks en Royalty In Exile waren onevenwichtige platen. Een ingetogen nummer als Shine A Light had ik nooit met The Scabs kunnen maken. We hadden toen schrik om in ons blootje te staan.

8 Wie van de huidige Belpoplichting heeft volgens jou het meeste talent?

Ik hou van de manier waarop Vive La Fête de eighties recycleert: een beetje trashy, een beetje punky, een beetje novelty, maar bovenal véél zelfrelativering. Admiral Freebee is ook een groot talent: met Oh Darkness maakte hij een klassieke rocksingle. En verder ben ik heel benieuwd naar de nieuwe dEUS omdat Mauro daar al zoveel over gepocht heeft.

9 Ben je bijna tien jaar na de split opnieuw ‘on speaking terms’ met de andere Scabs?

Met gitarist Willy Willy en bassist Fons Symons zijn alle problemen uit de weg geruimd. Met drummer Frankie Saenen is de relatie ietwat bekoeld. Hij is ook principieel tegen een reünie, wat ik respecteer. Zelf zou ik dat voor één zomer wel zien zitten: ik zou gegarandeerd met een grote glimlach op het podium staan.

10 Welke Belpopplaat zou je uit een brand redden?

Het eerste album van The Kids. Dat heb ik in mijn jonge jaren grijsgedraaid. Ik had toen een vast ritueel: elke zaterdagavond na het bad, met de haren nog nat, draaide ik die elpee voor ik op stap ging. Het was mijn adrenalineplaat. l

Peter Van Dyck